Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2019

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης - αξιολόγηση επίσκεψης



ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ

  1. Κατά πόσο βρήκατε ενδιαφέροντα τα εκθέματα; 
  2. Ποιο σας άρεσε περισσότεροι και γιατί;
  3. Σας αρέσει η μοντέρνα τέχνη, θα πηγαίνατε μόνοι σας σε μία έκθεση σύγχρονης τέχνης, αν σας δινόταν η ευκαιρία;
  4. Πόσο βοηθητική και κατανοητή ήταν η ξενάγηση;
  5. Πώς σας φάνηκαν οι δραστηριότητες στο Εργαστήριο μετά την ξενάγηση; 
  6. Σας βοήθησε η επίσκεψη αυτή να καταλάβετε καλύτερα τη μοντέρνα τέχνη και τη σχέση της με την ιστορική πραγματικότητα; 
  7. Πώς αξιολογείτε την όλη διοργάνωση; Τι πήγε καλά; Τι θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερα;
  8. Τι θα θέλατε να προτείνετε;




Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019

Ουδέν δεινότερον ανθρώπου πέλει, ΣΤΑΣΙΜΟ A'

ΣΤΑΣΙΜΑ : τραγούδια του Xορού, όταν έχει πάρει πια τη θέση του στην ορχήστρα (στάσιμον, στάσις, ἵσταμαι). Συνήθως τα στάσιμα αποτελούνταν από στροφές, αντιστροφές και επωδούς. Yποστηρίζεται ότι τη στροφή (στρέφ-ω/ομαι) την τραγουδούσε το ένα ημιχόριο (δηλαδή ο μισός χορός) κινούμενο προς μια κατεύθυνση, ενώ την αντιστροφή το άλλο ημιχόριο κινούμενο προς την αντίθετη. Με την επωδό τέλειωνε το στάσιμο. Σε ορισμένα στάσιμα υπάρχει κι ένα εισαγωγικό άσμα, η προωδός. Ως γνωστόν, δύο είναι οι συντελεστές ενός δράματος: ο Χορός και οι υποκριτές. Οι συντελεστές αυτοί ενδέχεται να συνομιλούν ή να δρουν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, οπότε ο Χορός εκτελεί την πάροδο με την πρώτη είσοδό του στην ορχήστρα ή το στάσιμο ανάμεσα στα επεισόδια. Το στάσιμο ανήκει, από μορφολογική, γλωσσική και μετρική άποψη, στη λυρική ποίηση, είναι δηλαδή ένα ξεχωριστό λογοτεχνικό είδος ενσωματωμένο στο δραματικό είδος. Τα στάσιμα διατυπώνουν γενικούς στοχασμούς και γνωμικά, αλλά δεν περιέχουν δράση. Το φύλο του Χορού στον Σοφοκλή είναι κατά προτίμηση ανδρικό, ενώ στον Αισχύλο και στον Ευριπίδη γυναικείο. Γλώσσα των στασίμων είναι η δωρική διάλεκτος με κύριο αναγνωριστικό χαρακτηριστικό το δωρικό μακρό α αντί του αττικοϊωνικού η.










Φάκελος Υλικού Αρχαία Γ' Λυκείου, Ενότητα 10η, Οι φιλόσοφοι

Η ενότητα αυτή αποτέλεσε το θέμα των Πανελληνίων 2018


https://www.oefe.gr/admin/files/Themata/11270/Ekfwniseis.pdf


https://www.oefe.gr/admin/files/Themata/11270/Apantiseis.pdf


Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

Μαθήματα ιστορίας από τους Iron Maiden και τον Καβάφη!


Οι απαντήσεις στο Τεστ και οι απαντήσεις για την Πανελλήνια Ιδέα και τον Φίλιππο

https://www.slideshare.net/greekteacher/classic-test3



IRON MAIDEN, ALEXANDER THE GREAT
LYRICS

"My son, ask for thyself another Kingdom
For that which I leave is too small for thee"

Near to the east
In a part of ancient Greece
In an ancient land called Macedonia
Was born a son
To Philip of Macedon
The legend his name was Alexander
At the age of nineteen
He became the Macedon King
And he swore to free all of Asia Minor
By the Aegian Sea, in 334 B.C.
He utterly beat the armies of Persia
Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
Became a legend 'mongst mortal men
King Darius the third
Defeated fled Persia
The Scythians fell by the river Jaxartes
Then Egypt fell to the Macedon King as well
And he founded the city called Alexandria
By the Tigris river
He met King Darius again
And crushed him again in the battle of Arbela
Entering Babylon
And Susa, treasures he found
Took Persepolis the capital of Persia
Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
Became a God amongst mortal men
A Phrygian King had bound a chariot yoke
And Alexander cut the "Gordian Knot"
And legend said that who untied the knot
He would become the master of Asia
Helonism he spread far and wide
The Macedonian learned mind
Their culture was a western way of life
He paved the way for Christianity
Marching on, marching on
The battle weary marching side by side
Alexander's army line by line
They wouldn't follow him to India
Tired of the combat, pain and the glory
Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
He died of fever in Babylon
Source: Musixmatch
Songwriters: STEVE HARRIS
Alexander the Great (356-323 B.C.) [2015 Remaster] lyrics © Iron Maiden Publishing Overseas Ltd., Universal Music-z Tunes LLC, Iron Maiden Publ. Overseas Ltd.




«Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων–»


Μπορούμε κάλλιστα να φανταστούμε

πως θ' αδιαφόρησαν παντάπασι* στην Σπάρτη

για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων»,

μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται

για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν

σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε

μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς

Σπαρτιάτη βασιλέα γι' αρχηγό

δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής*.

Α βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων».


Είναι κι αυτή μια στάσις. Νιώθεται*.


Έτσι, πλην Λακεδαιμονίων στον Γρανικό·

και στην Ισσό μετά· και στην τελειωτική

την μάχη, όπου εσαρώθη* ο φοβερός στρατός

που στ' Άρβηλα συγκέντρωσαν οι Πέρσαι:

που απ' τ' Άρβηλα ξεκίνησε για νίκην, κι εσαρώθη.


Κι απ' την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία

την νικηφόρα, την περίλαμπρη,

την περιλάλητη, την δοξασμένη

ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,

την απαράμιλλη*: βγήκαμ' εμείς·

ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.


Εμείς· οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς,

οι Σελευκείς, κι οι πολυάριθμοι

επίλοιποι* Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας,

κι οι εν Μηδία, κι οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.

Με τες εκτεταμένες επικράτειες*,

με την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών*.

Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά*

ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς.


Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!


Κ.Π. Καβάφης, Ποιήματα, τόμ. 2, Ίκαρος



ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
*παντάπασι: εντελώς *περιωπή: σπουδαιότητα *νιώθεται: μπορεί να γίνει κατανοητή, εξηγείται *εσαρώθη: διαλύθηκε, εξοντώθηκε *απαράμιλλη: ασυναγώνιστη *επίλοιπος: υπόλοιπος *εκτεταμένες επικράτειες...των στοχαστικών προσαρμογών: οι στίχοι αναφέρονται στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν με τη δημιουργία των μεγάλων ελληνιστικών βασιλείων και την ανάμιξη των πολιτισμών, μέσα στις οποίες, στοχαστικά, αναπροσαρμόστηκε ο νέος ελληνικός κόσμος *Κοινή Ελληνική Λαλιά: η ελληνική γλώσσα που καθιερώθηκε και διαδόθηκε στις χώρες της Ανατολής


----------------

ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (480-323 π.Χ.)
Το οικουμενικό κράτος του Μ. Αλεξάνδρου, το έργο του, σελ. 108-112
Σε διάστημα έντεκα χρόνων (334-325 π.Χ.) ο Μ. Αλέξανδρος κατάκτησε την Ανατολή φτάνοντας μέχρι τον Ινδό ποταμό.
Σε πόσες φάσεις έγιναν οι εκστρατείες του;
Οι εκστρατείες του έγιναν σε τρεις φάσεις: α) κατά τη διάρκεια της α’ φάσης ο στρατός του Αλεξάνδρου κυριάρχησε στη Μ. Ασία και απελευθέρωσε τις ελληνικές πόλεις. Νίκησε δυο φορές τον περσικό στρατό στο Γρανικό ποταμό και στην Ισσό της Κιλικίας. Ακολούθως κατέλαβε τη Φοινίκη και την Παλαιστίνη και μετά την Αίγυπτο. Στο Δέλτα του Νείλου ίδρυσε την Αλεξάνδρεια, η οποία επρόκειτο να εξελιχθεί στο μεγαλύτερο εμπορικό και πνευματικό κέντρο της Μεσογείου. β) φάση: προχώρησε στη Μεσοποταμία έπειτα από τη νίκη στα Γαυγάμηλα. Κατέκτησε τις ανατολικές επαρχίες της περστικής αυτοκρατορίας. γ) φάση: επιχείρησε την εκστρατεία στην ινδική χερσόνησο. Έφτασε μέχρι τον Ύφαση ποταμό. Δεν προχώρησε προς το Γάγγη λόγω της αντίδρασης του μακεδονικού στρατού. Ο Αλέξανδρος πέθανε το 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα. 
Ποιο ήταν το έργο του Μ. Αλεξάνδρου στο στρατιωτικό τομέα
Διορατικός στρατηγός με μεγαλοφυή σκέψη, εφαρμογή κατάλληλου σχεδιασμού για την αντιμετώπιση του αντιπάλου τόσο στις κατά μέτωπο συγκρούσεις όσο και στις πολιορκίες πόλεων.
Ποια η πολιτική του δράση;
Αποσκοπούσε στην ανάμειξη του ελληνικού με τον ασιατικό κόσμο και στην ένωσή τους κάτω από μια ισχυρή διοίκηση. Έγιναν αποδεκτές οι τοπικές συνήθειες και παραδόσεις. Διατηρήθηκε ο θεσμός των σατραπειών και τη διοίκησή τους αναλάμβαναν Έλληνες ή Πέρσες ηγεμόνες.
Πώς διαχειρίστηκε τα οικονομικά του κράτους: Δημιούργησε φορολογικές περιφέρειες με περισσότερες από μία σατραπείες. Οι θησαυροί που συγκεντρώθηκαν μεταβάλλονταν σε χρυσό νόμισμα. Έτσι δημιουργήθηκε ενιαίο νόμισματικό σύστημα.
Πολιτιστικός τομέας: Διαδόθηκε η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός. Υπήρξε γόνιμη αλληλεπίδραση του ελληνικού πολιτισμού με τους πολιτισμούς των λαών της Ανατολής. Ταυτόχρονα ιδρύθηκαν πολλές πόλεις που εξελίχθηκαν σε σπουδαία εμπορικά και πνευματικά κέντρα.

Το έργο του άφησε ανεξίτηλα ίχνη για τους επόμενους αιώνες και αποτέλεσε την τομή για μια διαφορετική πορεία των λαών της Ανατολής και της Μεσογείου. Η μορφή και η δράση του συνυφάνθηκαν με τη λαϊκή φαντασία και δημιούργησαν το θρύλο ενός μυθικού ήρωα στν παράδοση πολλών λαών.  


Η Αντιγόνη στην ελληνική τηλεόραση

Δύο ξένοι: ακρόαση Αντιγόνης
https://www.youtube.com/watch?v=A9kDiztIDYs


Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο - Έρως Ανίκατε Μάχαν
https://www.youtube.com/watch?v=DU1ZaBS8h_I

Κωνσταντίνου και Ελένης: Ω τάφε μου κρεββάτι νυφικό
https://www.youtube.com/watch?v=O-T7hGpeMZ8

Το σόι σου - Ζω ένα δράμα
https://www.youtube.com/watch?v=GinrGRdL4Cw


Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019

Πανελλήνια Ιδέα, Φίλιππος, Αλέξανδρος


Πανελλήνια Ιδέα, Φίλιππος

https://www.slideshare.net/manolissavorianakis/18-42922479


Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ





Τρόπος εξέτασης Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας στο Λύκειο

Ι. Για την εξέταση στο μάθημα Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία του προγράμματος Γενικής Παιδείας της Β ́ τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου δίνεται στους/στις μαθητές/-τριες, σε φωτοαντίγραφο, απόσπασμα διδαγμένου από το πρωτότυπο κειμένου 12 έως 20 στίχων, με νοηματική συνοχή και τους ζητούνται τα εξής:

α) Μετάφραση στη Νέα Ελληνική ενός τμήματός του που αποτελείται από οκτώ έως δέκα (8- 10) στίχους.

β) Απάντηση σε δύο (2) ερωτήσεις ερμηνευτικές, που μπορεί να αναφέρονται σε ιδέες, αξίες, προβλήματα και επιχειρήματα, στη στάση, στο ήθος ή στο χαρακτήρα των προσώπων, στο ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής της συγγραφής του έργου, στη συσχέτιση του υπό εξέταση κειμένου με γραμματολογικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στη διδακτέα ύλη του μαθήματος. Οι δύο (2) ερωτήσεις αυτές αναφέρονται στο δοθέν από το πρωτότυπο απόσπασμα.

γ) Απάντηση σε μία (1) ερώτηση που ζητεί τη σύγκριση του εξεταζόμενου κειμένου με παράλληλο κείμενο σε νεοελληνικό λόγο, διδαγμένο (από τα μεταφρασμένα κείμενα των οποίων έχει γίνει σχετική επεξεργασία κατά τη διδακτική διαδικασία) ή αδίδακτο που επιλέγεται από τον/τη διδάσκοντα/-ουσα. Για τις απαιτήσεις της σύγκρισης δίνεται στους/στις μαθητές/-τριες σε φωτοαντίγραφο το εν λόγω κείμενο.

δ) Απάντηση σε δύο (2) ερωτήσεις επί του δοθέντος από το πρωτότυπο διδαγμένου κειμένου (που είναι δυνατόν να αναλύονται σε δύο ισοδύναμα βαθμολογικώς υποερωτήματα) από τις οποίες:

i. μία (1) ερώτηση λεξιλογική-σημασιολογική που αναφέρεται στην παραγωγή και σύνθεση λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής, σε ομόρριζες λέξεις, σε απλές ή σύνθετες, στη συσχέτιση λέξεων της Αρχαίας και της Νέας Ελληνικής, στη διατήρηση ή στην αλλαγή της σημασίας τους, σε συνώνυμα και αντώνυμα, κ.λπ. και

ii. μία (1) ερώτηση αποκλειστικά υφολογικού χαρακτήρα (εκφραστικά σχήματα, αισθητικά θέματα, λεξικογραμματικά φαινόμενα), προκειμένου να αναδειχθεί η λειτουργία συγκεκριμένων εκφραστικών επιλογών του συγγραφέα.

Η μετάφραση βαθμολογείται με τριάντα (30) μονάδες, οι δύο (2) ερμηνευτικές ερωτήσεις που αναφέρονται στο πρωτότυπο δοθέν απόσπασμα βαθμολογούνται με δεκαπέντε (15) μονάδες η καθεμία, η ερώτηση σύγκρισης του εξεταζόμενου με παράλληλο κείμενο βαθμολογείται με δέκα (10) μονάδες και τέλος καθεμία από τις ερωτήσεις υπό τα στοιχεία δ) i και δ) ii με δεκαπέντε (15) μονάδες.

ΙΙ. Για την εξέταση στο μάθημα Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών της Β ́ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου και Β ́ και Γ' τάξεων Εσπερινού Γενικού Λυκείου, καθώς και Αρχαία Ελληνική Γλώσσα της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ ́ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου και της Δ ́ τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου ισχύουν τα εξής:

1. Δίνονται στους μαθητές και στις μαθήτριες αποσπάσματα διδαγμένου κειμένου 12 – 20 στίχων με νοηματική συνοχή και τους ζητείται να απαντήσουν σε:

i) μία (1) ερώτηση κατανόησης με την οποία ζητείται να αποκωδικοποιήσουν σημεία του κειμένου και να αντλήσουν βασικές πληροφορίες που εντοπίζονται στο κείμενο. Η ερώτηση μπορεί να διαιρείται σε δύο υποερωτήματα με τη μορφή ερωτήσεων κλειστού τύπου (σωστού ή λάθους, πολλαπλών επιλογών, αντιστοίχισης, συμπλήρωσης κενών κ.λπ.) ή ανοικτού τύπου

ii) δύο (2) ερωτήσεις ερμηνευτικές, που μπορεί να αναφέρονται σε ιδέες/αξίες/ προβλήματα, σε στάσεις/ήθος/χαρακτήρα των προσώπων, στο ιστορικό/κοινωνικό/ πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής του έργου, στη δομή/σύνθεση του κειμένου, σε υφολογικά/αισθητικά θέματα, με βάση το απόσπασμα

iii) μία (1) ερώτηση κλειστού τύπου που αναφέρεται στο γραμματειακό είδος στο οποίο ανήκει το κείμενο, στον συγγραφέα ή στο έργο του

iv) μία (1) ερώτηση λεξιλογική-σημασιολογική (σύνδεση λέξεων αρχαίας και νέας, διατήρηση ή αλλαγή της σημασίας τους, οικογένειες ομόρριζων λέξεων, απλών ή σύνθετων, συνώνυμα, αντώνυμα)

v) δίνεται παράλληλο κείμενο στη νέα ελληνική, διδαγμένο ή αδίδακτο, από την αρχαία ή νεότερη ελληνική γραμματεία, και καλούνται να απαντήσουν σε μία (1) ερώτηση ερμηνευτική, με την οποία ζητείται να συγκρίνουν το παράλληλο με το πρωτότυπο κείμενο.

2. Δίνεται, επίσης, αδίδακτο πεζό κείμενο αττικής διαλέκτου 12−20 στίχων στερεότυπης έκδοσης με νοηματική συνοχή. Στο αδίδακτο κείμενο προτάσσεται σύντομο σχετικό εισαγωγικό σημείωμα, μέσω του οποίου δίνονται εξωκειμενικές πληροφορίες απαραίτητες για την κατανόηση του κειμένου.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες καλούνται:

i) να μεταφράσουν στα νέα ελληνικά μέρος του κειμένου από τέσσερις έως έξι στίχους

ii) να απαντήσουν σε μια ερώτηση κατανόησης που αναφέρεται στον νοηματικό άξονα του κειμένου

iii) να απαντήσουν σε μία (1) ερώτηση γραμματικής, η οποία μπορεί να αναλύεται σε δύο υποερωτήματα

iv. να απαντήσουν σε μία (1) ερώτηση συντακτικού (π.χ. αναγνώριση λέξεων/φράσεων/ προτάσεων/άλλων δομικών στοιχείων του κειμένου, μετασχηματισμός μέρους του κειμένου ως προς τη δομολειτουργική του διάσταση), η οποία μπορεί να επιμερίζεται σε δύο υποερωτήματα.

3. Κάθε ζητούμενη ερώτηση-δραστηριότητα που τίθεται για το διδαγμένο ή το παράλληλο ή το αδίδακτο κείμενο βαθμολογείται με δέκα (10) μονάδες της εκατοντάβαθμης κλίμακας.

Για την εξέταση των παραπάνω θεμάτων, τόσο στο διδαγμένο όσο και στο αδίδακτο κείμενο, κρίνεται σκόπιμο να αξιοποιείται ποικιλία τύπων ασκήσεων/ερωτήσεων.


Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019

Τα Βαλκάνια των αλληλοσυγκρουόμενων εθνικών επιδιώξεων


Ενότητα 22, Τα Βαλκάνια των αλληλοσυγκρουόμενων εθνικών επιδιώξεων
Κύριοι όροι της Ενότητας
Μακεδονικό Ζήτημα: ο όρος αναφέρεται στον αγώνα για τον έλεγχο της Μακεδονίας που ήταν τότε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι διεκδίκησαν, με βάση τις δικές τους εθνικές επιδιώξεις οι καθένας, την ενσωμάτωση ολόκληρης ή ενός τμήματος της Μακεδονίας. Η σύγκρουση εκδηλώθηκε αρχικά ως αγώνας για τον έλεγχο της εκπαίδευσης και της θρησκευτικής συνείδησης των κατοίκων (εξαρχική εκλλησία). Σύνομα, όμως, πήρε ένοπλη μορφή.
Μακεδονικός Αγώνας: ήταν μία σειρά συγκρούσεων μεταξύ κυρίως ελληνικών και βουλγαρικών ένοπλων σωμάτων που διεξήχθη από το 1904 ως το 1908 στην περιοχή της Μακεδονίας (τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) με σκοπό τον εθνικό προσεταιρισμό των κατοίκων της περιοχής, ιδίως των σλαβόφωνων Χριστιανών.  Η ελληνική ένοπλη παρέμβαση στη Μακεδονία ξεκίνησε στην ευνοϊκή για την Ελλάδα συγκυρία που προέκυψε μετά την αποτυχία της εξέγερσης του Ίλιντεν το 1903 και εντάθηκε μετά το θάνατο του Παύλου Μελά τον Οκτώβριο του 1904. Σταδιακά τα ελληνικά σώματα κατάφεραν να επικρατήσουν, αλλά η ένοπλη τους δράση τερματίστηκε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων το 1908.
Εξέγερση του Ίλιντεν: ήταν μία επανάσταση σλαβοφώνων της Μακεδονίας που οργανώθηκε και υλοποιήθηκε στο μακεδονικό έδαφος από την αυτονομιστική οργάνωση Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολιτική Επαναστατική Οργάνωση το καλοκαίρι του 1903 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σήμερα αυτή η επανάσταση γιορτάζεται στην Βόρεια Μακεδονία ως εθνική επέτειος και για πολλούς στη χώρα θεωρείται η αρχή της Σλαβομακεδονικης εθνογένεσης, ενώ την υιοθετεί και η Βουλγαρία. Δυο αλληλομισούμενες οργανώσεις συντόνιζαν τη δράση των Βούλγαρων κομιτατζήδων στη Μακεδονία: Η Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (Εσ. ΜΕΟ) που επιζητούσε τη δημιουργία αυτόνομου κράτους και η Εξωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (Εξ. ΜΕΟ) που δρούσε με σκοπό την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία. Και οι εκδιωχθέντες ή φυγάδες της τότε επανάστασης κατέληξαν είτε νοτιότερα στην Ελλάδα είτε στη Βουλγαρία. Από εκεί, μετανάστευσαν κατά κύματα στην Αυστραλία και στον Καναδά, όπου φυγάδευσαν τα οράματά τους για μια «ανεξάρτητη Μακεδονία», στήνοντας οργανώσεις. Οι απόγονοί τους ήταν που χρηματοδότησαν τις κινήσεις για τον μετασχηματισμό της ομόσπονδης δημοκρατίας του Τίτο στο σημερινό ανεξάρτητο κράτος.
Κομιτατζήδες: ένοπλες αντάρτικες ομάδες Βουλγάρων που οργανώθηκαν στη Μακεδονία γύρω στα 1898 και έδρασαν με ιδαίτερη σκληρότητα και βία.
Νεότουρκοι: παράνομο πολιτικό κίνημα με φιλελεύθερα και μεταρρυθμιστικά αιτήματα που στρεφόταν ενάντια στο αυταρχικό καθεστώς του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β’ . Το κίνημα των Νεότουρκων ξέσπασε το 1908 στη Θεσσαλονίκη (!) και κατάφερε να υποχρεώσει τον Σουλτάνο να παραχωρήσει σύνταγμα και να δοθεί αμνηστία στους ένοπλους Έλληνες και Βούλγαρους και έτσι έλαβε τέλος ο μακεδονικός αγώνας.




Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019

Κλασική εποχή β' φυλλάδιο


ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (480-323 π.Χ.)
Τι ήταν οι λειτουργίες;
Ήταν μια βασική πηγή εσόδων του αθηναϊκού κράτους που προέρχονταν από έκτακτες εισφορές. Πρόκειται για δαπάνες στρατιωτικών και θρησκευτικών εκδηλώσεων που αναλάμβαναν οι πλουσιότεροι πολίτες (χορηγία: χρήματα για τη διδασκαλία ενός θεατρικού έργου, τριηραρχία: υποχρέωση για συντήρηση και εξοπλισμό μιας τριήρους, αρχιθεωρία: κάλυψη των εξόδων μιας επίσημης αποστολής, εστίαση: κάλυψη των εξόδων του δείπνου μιας φυλής σε θρησκευτικές γιορτές, γυμνασιαρχία: χρήματα για την τέλεση αγώνων λαμπαδηδρομίας στα Παναθήναια).  
Τι ήταν το μετοίκιο;
Ήταν ο ειδικός φόρος που πλήρωναν οι ξένοι (δηλ. όσοι δεν ήταν Αθηναίοι) που έμεναν και εργάζονταν στην Αθήνα. Οι άντρες πλήρωναν 12 δραχμές και οι γυναίκες 6 δραχμές το χρόνο, αν είχαν εισοδήματα.  (Τι άποψη έχετε για την golden visa;) 

Ποιο ήταν το επίπεδο πολιτιστικής ανάπτυξης στην κλασική εποχή;
Η ανάπτυξη των γραμμάτων και των τεχνών δημιούργησε έργα απαράμιλλα σε πνευματική και καλλιτεχνική λαμπρότητα, πρότυπα για τους δημιουργούς  των μεταγενέστερων εποχών. Η προσπάθεια αναβίωσης εκείνων των προτύπων επιβιώνει μέσα από το κίνημα του κλασικισμού. Κλασικισμό σήμερα ονομάζουμε την τάση στην τέχνη που εμφανίζεται στη Γαλλία κατά το 17ο αι., και που αναζητεί τα πρότυπα και την έμπνευσή της στην κλασική αρχαιότητα, ελληνική και ρωμαϊκή, και χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση της τελειότητας στη φόρμα και το σεβασμό στο μέτρο.
Η φιλοσοφική σκέψη από τα μέσα του 5ου αι. π. Χ. Τοποθέτησε στο κέντρο του ενδιαφέροντος τον άνθρωπο και προσπάθησε να ερμηνεύσει τα φαινόμενα με βάση τη λογική (ορθολογισμός). Στην αρχή οι σοφιστές και ο Σωκράτης και αργότερα ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης επιζητούσαν με τις φιλοσοφικές θεωρήσεις και τις πρακτικές τους εφαρμογές να βιλτιώσουν τον άνθρωπο και τη ζωή του.
Η ιστοριογραφία εκπροσωπήθηκε από τον Ηρόδοτο αλλά κυρίως από το Θουκυδίδη, ο οποίος με το έργο του έθεσε τα θεμέλια της επιστημονικής ιστορικής συγγραφής.
Η ποιητική τέχνη κυρίως με το έργο των τριών τραγικών (Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη) εξελίχθηκε σε θεατρικό λόγο υψηλών διανοημάτων, ενώ με τις κωμωδίες οτυ Αριστοφάνη σε κριτική της καθημερινής πολιτικής ζωής. Η τραγωδία και η κωμωδία είναι πνευματικές προσφορές ικανές να δικαιολογήσουν τις οφελειές της σύγχρονης πολιτισμένης ανθρωπότητας στο λίκνο της δημιουργίας τους, την Αθήνα της κλασικής εποχής.
Ο ορθολογισμός της φιλοσοφικής σκέψης συντέλεση στην ανάπτυξη της επιστήμης. Την εποχή αυτή συμστηματοποιήθηκαν οι γνώσεις για τη φύση και τον άνθρωπο. Οι περισσότεροι φιλόσοφοι, από την αρχαϊκή εποχή έως και τον 4ο αιώνα π.Χ, ήταν και ειδικοί ερευνητές που ασχολήθηκαν με τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φυσική, τη βοτανική και άλλες επιστήμες.

ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ
Η φορολογία των πλουσίων στην Αθήνα πραγματοποιούνταν μέσω του θεσμού της λειτουργίας. Σ  Λ  
Μια από τις σοβαρότερες επιπτώσεις του Πελοποννησιακού πολέμου ήταν η ανάμειξη των Περσών στις ελληνικές υποθέσεις.  Σ  Λ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1.     ΠΗΓΗ 19, ΣΕΛ. 111 σχολικού βιβλίου (παράθεμα 19): με ποια επιχειρήματα ο Ηρόδοτος αποδεικνύει την ελληνικότητα των Μακεδόνων βασιλέων;



Από τη σειρά THE GREEKS - CRUSIBLE OF CIVILIZATION part C, επιλεγμένα αποσπάσματα αφιερωμένα στον Πελοποννησιακό πόλεμο.




Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

Η κλίση των αόριστων β΄: ἔβην, ἔγνων, ἔδραν, ἔφυν, ἐρρύην


Παρατηρήσεις σχετικές με τον τονισμό:
  1. Όταν τα ρήματα αυτά είναι σύνθετα, στην προστακτική ενεργητικής και μέσης φωνής ανεβάζουν τον τόνο εάν το επιτρέπει η λήγουσα.

    π.χ.: ρ. ἀποδιδράσκω → ἀπόδραθι, ἀποδράτω, ἀπόδρατε, ἀποδράντων.
    ρ. ἀποβαίνω → ἀπόβηθι, ἀποβήτω, ἀπόβητε, ἀποβάντων.
  2. Οι ονοματικοί τύποι, όπου τονίζονται απλοί, εκεί τονίζονται και σύνθετοι.

    π.χ.: ρ. φύομαι → φῦναι, φὺς
    ρ. ἀναφύομαι → ἀναφῦναι, ἀναφὺς





πίνακες στο http://www.study4exams.gr/anc_greek/course/view.php?id=90

ασκήσεις στο http://www.study4exams.gr/anc_greek/course/view.php?id=90#2

Κριτήρια αξιολόγησης Α' Λυκείου στο μάθημα της Ιστορίας


ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΑΞΗ: Α ΛΥΚΕΙΟΥ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΑ Α’ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ
Ι. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΜΑΔΑΣ Α’
1.    Ποια πορεία ακολούθησε η εξέλιξη των πολιτευμάτων μέσα στις περισσότερες πόλεις κράτη;
2.      Ποια είναι τα συστατικά στοιχεία της πόλης κράτους;
3.      Ποια ήταν  η σημασία των περσικών πολέμων;
4.      Ποια τμήματα του ελληνικού κόσμου δεν δημιούργησαν πόλεις κράτη και γιατί;
5.       ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΣΩΣΤΟΥ-ΛΑΘΟΥΣ
1.      Οι κάτοικοι της πόλης-κράτους συμμετείχαν στη διαχείριση των κοινών.   Σ  ή Λ
2.      Ο θεσμός της πόλης-κράτους δεν είναι καινοτομία, αφού παρόμοια οργάνωση έχουμε και στις πόλεις των Σουμερίων.    Σ ή   Λ
3.      Τα μεγάλα επιτεύγματα του ελληνικού πολιτισμού γεννήθηκαν μέσα από τη λειτουργία του θεσμού της πόλης – κράτους.    Σ ή  Λ
4.      Το ελληνικό αλφάβητο αποτέλεσε το πρότυπο του λατινικού αλφαβήτου.  Σ ή  Λ
5.       Οι εσθλοί αμφισβήτησαν και περιόρισαν την εξουσία του βασιλιά.   Σ  ή   Λ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΑ Α’ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ

Ι. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΜΑΔΑΣ Α’
1.      Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ποιητικής τέχνης στην αρχαϊκή εποχή;
2.       Πώς δημιουργήθηκε η τυραννίδα; 
3.      Με ποια αντίληψη συνδέεται η αντίληψη του θεσμού της δουλείας;
4.      Ποιες προσπάθειες έγιναν για την επίλυση των διαφορών ανάμεσα στους πολίτες στη διάρκεια κοινωνικών συγκρούσεων; 
5.      Ερωτήσεις τύπου σωστό-λάθος
1.      Οι Έλληνες στο β’ αποικισμό εξαπλώθηκαν μέχρι τον Ινδό ποταμό.   Σ  ή Λ
2.      Ο θεσμός της πόλης-κράτους δεν είναι καινοτομία, αφού παρόμοια οργάνωση έχουμε και στις πόλεις των Σουμερίων.    Σ ή   Λ
3.      Στο β’ αποικισμό οι αποικίες δεν αποτελούσαν αυτόνομες πόλεις-κράτη.    Σ ή  Λ
4.      Το ελληνικό αλφάβητο αποτέλεσε το πρότυπο του λατινικού αλφαβήτου.  Σ ή  Λ
5.      Οι εσθλοί αμφισβήτησαν και περιόρισαν την εξουσία του βασιλιά.   Σ  ή   Λ
  

ΙΙ. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΜΑΔΑΣ Β’
Α. Αφού μελετήσετε το απόσπασμα που ακολουθεί, να αναφέρετε γιατί η πόλη αποτελεί την ανώτερη μορφή κοινωνικής οργάνωσης σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον Αριστοτέλη; Να αιτιολογήσετε την άποψή σας.
Επειδή βλέπουμε ότι κάθε πόλη αποτελεί μια μορφή κοινωνίας και ότι κάθε κοινωνία έχει συσταθεί αποσκοπώντας σε κάποιο αγαθό (διότι όλοι οι άνθρωποι ό,τι κάνουν το κάνουν για να κατακτήσουν αυτό που τους φαίνεται αγαθό), είναι φανερό ότι όλες οι κοινωνίες αποσκοπούν βεβαίως σε κάποιο αγαθό, η κοινωνία όμως που είναι η πιο σημαντική απ’ όλες και που εμπεριέχει όλες τις άλλες είναι αυτή που κατεξοχήν επιδιώκει το αγαθό, και μάλιστα το πιο σημαντικό. Και αυτή είναι η καλούμενη πόλη και πολιτική κοινωνία. [...] Η πόλη δεν είναι λοιπόν τίποτε άλλο παρά η τέλεια κοινωνία που αποτελείται από περισσότερες κώμες και διαθέτει, μπορούμε να πούμε, τη μέγιστη  δυνατή αυτάρκεια, συγκροτήθηκε βεβαίως για την  εξασφάλιση των αναγκαίων για τη ζωή προϋποθέσεων, όμως υπάρχει χάριν της ευδαιμονίας. Γι  αυτό κάθε πόλη είναι μια φυσική πραγματικότητα, εφόσον αυτό ισχύει και για τις πρώ τες μορφές κοινωνίας (ενν. την οικία και την κώμη). Διότι αυτή συνιστά γι’ αυτές τον σκοπό τους και η φύση είναι σκοπός.
Αριστοτέλης, Πολιτικά
2. Ποια είναι η συνεισφορά των προσωκρατικών φιλοσόφων στην ανθρώπινη σκέψη; Ποιες είναι οι απόψεις του Ηράκλειτου σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου σύμφωνα με το παράθεμα που ακολουθεί;
 H αρχή του κόσμου σύμφωνα με τον Εφέσιο φιλόσοφο Ηράκλειτο βρίσκεται στο πύρ, από το οποίο προέρχονται όλα τα όντα και σε αυτό καταλήγουν μετά τον θάνατό τους25 .  Επιπλέον τον κόσμο αυτόν, τον οποίο κανένας δεν δημιούργησε, αλλά υπήρχε ανέκαθεν και θα είναι πύρ αείζωον, το οποίο ανάβει και σβήνει σε τακτά χρονικά διαστήματα  (ἀπτόμενον μέτρα και ἀποσβεννύμενον μέτρα).  
Θεωρεί λοιπόν ο Ηράκλειτος, ότι ο κόσμος δεν έχει αρχή, ενώ χαρακτηρίζεται ως  φωτιά η οποία ανάβει και σβήνει σε τακτά χρονικά διαστήματα, άποψη η οποία δεν απέχει από την πραγματικότητα, καθώς  από την προσωπική μας εμπειρία βλέπουμε ότι ακόμα και στον πλανήτη μας η θερμοκρασία ανεβαίνει και κατεβαίνει σε τακτά χρονικά διαστήματα. π.χ. έχουμε αύξησή της το καλοκαίρι και μείωση τον χειμώνα. Ενδεχομένως μάλιστα η αναφορά του Ηρακλείτου στην φωτιά να οφείλεται στο ότι είναι ένα στοιχείο το οποίο δεν δύναται να χαρακτηριστεί  «ήρεμο» όπως το νερό, αλλά ως ανήσυχο και επαναστατικό».
Άννα Λάζου, Η φύση στην Προσωκρατική Φιλοσοφία


Η Ευρώπη ως τα μέσα του 19ου αιώνα (σχολικό βιβλίο Γ' Γυμνασίου)


ΕΝΟΤΗΤΕΣ 11 ΚΑΙ 14
Τα επαναστατικά κύματα του 1830 και του 1848 στην Ευρώπη. Η ενοποιήσεις της Ιταλίας και της Γερμανίας. Νέα εθνικά κράτη στα Βαλκάνια.

Οι επαναστάσεις του 1830:
Στη Γαλλία στρέφονται κατά του βασιλιά Καρόλου Ι που επιχείρησε να αποδώσει στους αριστοκράτες και στην Εκκλησία κάποια από τα προνόμια που είχαν πριν το 1789.
Στο Βέλγιο οι Βέλγοι ξεσηκώνονται και αποσχίζονται από το Βασίλειο των Κάτω Χωρών. Ιδρύουν το ανεξάρτητο βασίλειο του Βελγίου.
Η επανάσταση στην Πολωνία ξεκίνησε με κύριο αίτημα την ανεξαρτησία της χώρας από τη Ρωσία, αλλά απέτυχε.
Οι επαναστάσεις του 1848 στην Αυστρία, Πρωσία και Ουγγαρία είχαν οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά αίτια. Επηρέασαν το πολιτικό τοπίο και μετατόπισαν τις κοινωνικές αντιπαραθέσεις ανάμεσα κυρίως στους αστούς και τους εργάτες.

Η ενοποίηση της Ιταλίας (1861-1870). Η Ιταλική ενοποίηση (il Risorgimento, ή «Η αναβίωση») ήταν το πολιτικό και κοινωνικό κίνημα κατά το οποίο συσσωματώθηκαν διαφορετικά κράτη της ιταλικής χερσονήσου στο ενιαίο κράτος της Ιταλίας στην διάρκεια του 19ου αιώνα. Περιοχές της σημερινής Ιταλίας βρίσκονταν υπό την επικυριαρχία των Αυστριακών, ενώ πρόβλημα στην ενοποίηση αποτελούσε και το Βασίλειο των Δύο Σικελιών.
Η ενοποίηση της Γερμανίας (1871). Η πολιτική ενοποίηση του γερμανικού χώρου, στον οποίο συνυπήρχαν δύο ισχυρά κράτη, η Αυστρία και η Πρωσία, καθώς και πολλά μικρά κρατίδια, άρχισε να συζητείται στα χρόνια της ναπολεόντειας κατοχής. Στις 18 Ιανουαρίου 1871 και ενώ οι Γερμανικές δυνάμεις πολιορκούσαν το Παρίσι, οι Γερμανοί ηγεμόνες συγκεντρώθηκαν στην Αίθουσα των Καθρεπτών στο παλάτι των Βερσαλλιών όπου ανακήρυξαν τον βασιλιά Γουλιέλμο Α' της Πρωσίας Αυτοκράτορα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, γεγονός που σήμανε τη δημιουργία ενός ενιαίου γερμανικού κράτους και επισφραγίστηκε με την επικράτηση επί της Γαλλίας. Η Τρίτη Γαλλική Αυτοκρατορία διαλύεται, και η Γερμανική Αυτοκρατορία προσαρτά την Αλσατία και τη Λωρραίνη στα εδάφη της.
Τα νέα έθνη-κράτη στα Βαλκάνια. Το πρώτο, χρονικά, εθνικό κράτος που δημιουργήθηκε στα Βαλκάνια του 19ου αιώνα ήταν η Ελλάδα με τη δημιουργία ενός αναιμικού κρατιδίου που συμπεριελάμβανε μόνο την Πελοπόννησο και ένα τμήμα της Στερεάς Ελλάδας.
Οι Σέρβοι είχαν, και λόγω της θέσης της χώρας τους, στενή επαφή με τη Δύση. Στις αρχές του 19ου αιώνα, πριν ακόμη από τους Έλληνες, οι Σέρβοι, με επικεφαλής τον Μίλος Ομπρένοβιτς, εξεγέρθηκαν εναντίον του σουλτάνου και εξασφάλισαν περιορισμένη αυτονομία (1812-1815). Στα χρόνια που ακολούθησαν, το σερβικό κράτος, υπό διάφορους ηγεμόνες, οργανώθηκε, απέκτησε σύνταγμα, διοικητικούς θεσμούς και εκπαιδευτικό σύστημα. Τελικά, η σερβική ανεξαρτησία αναγνωρίστηκε από το συνέδριο του Βερολίνου (1878).
Οι Βούλγαροι επιδίωξαν την εθνική τους ανεξαρτησία στρεφόμενοι, ταυτοχρόνως, εναντίον τόσο της οθωμανικής πολιτικής κυριαρχίας όσο και της ελληνικής πνευματικής ηγεμονίας, που θεωρούσαν ότι ασκούνταν μέσω του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο ελεγχόταν από Έλληνες. Παράλληλα, οι Βούλγαροι στήριξαν πολλές ελπίδες στη Ρωσία. Πράγματι, μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο των ετών 1877-1878 η νικήτρια Ρωσία επιχείρησε να δημιουργήσει μια Μεγάλη Βουλγαρία (συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, 1878 τα σύνορά της έφταναν μέχρι το Αιγαίο δηλαδή, της δόθηκε η Ανατολική Θράκη, όλη η ελληνική Μακεδονία, ετκός από τη  ΘεσσαλονίκηΧαλκιδικήΠιερίαΗμαθίαΓρεβενα και Κοζάνη, ελάμβανε επίσης ολόκληρη τη σημερινή Βόρεια Μακεδονία, τις λίμνες Πρέσπες και Αχρίδα, μέχρι και εδάφη της σημερινής Αλβανίας όπως η Κορυτσά). Οι αντιδράσεις, ωστόσο, της Αγγλίας και της Γερμανίας οδήγησαν στη δημιουργία ενός εδαφικά περιορισμένου αυτόνομου βουλγαρικού κράτους (συνέδριο του Βερολίνου, 1878). Η Βουλγαρία απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1908.
Εδώ βρίσκονται οι ρίζες του «μακεδονικού ζητήματος» καθώς και οι ρίζες του μακεδονικού αγώνα (βλ. ενότητα 22 τα Βαλκάνια των αλληλοσυγκρουόμενων εθνικών επιδιώξεων).
Οι Ρουμάνοι κατοικούσαν στις βόρειες επαρχίες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (Μολδαβία, Βλαχία) και διεκδικούσαν από τα μέσα του 19ου αιώνα, την εθνική τους ανεξαρτησία. Η ανεξαρτησία της Ρουμανίας αναγνωρίστηκε επίσημα από το συνέδριο του Βερολίνου (1878).

Οι Μαυροβούνιοι ίδρυσαν και αυτοί ανεξάρτητο κράτος το 1878, με βάση τις αποφάσεις του συνεδρίου του Βερολίνου.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΥ, σελ. 48
Να μελετήσετε την πηγή 3 παράλληλα με την πηγή 2 της ενότητας 5. Ποιες ομοιότητες εντοπίζετε στην πορεία εθνικής συνειδητοποίησης Ελλήνων και Βουλγάρων;




Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019

καθαιρούμαι: καταστρέφομαι, γκρεμίζομαι
αρχ. χρόνοι: καθηρούμην, καθαιρεθήσομαι, καθηρέθην, καθήρημαι, καθηρήμην



αἱρῶ (-έω) 1) συλλαμβάνω (για έμψυχα), κυριεύω (για άψυχα)· για την παθητική σημασία: ἁλίσκομαι.
2) αἱροῦμαι (μέση διάθεση): εκλέγω, προτιμώ· για την παθητική σημασία: αἱροῦμαι: 1. κυριεύομαι 2. κερδίζομαι 3. εκλέγομαι





Βλ. κ. Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα, Οι διαθέσεις του ρήματοςΚάποια ενεργητικά ρήματα δεν σχηματίζουν παθητικό τύπο, αλλά στην θέση του κάποιο άλλο ρήμα ενεργητικής ή μέσης φωνής ή κάποια περίφραση.
ἀποκτείνω τινά - ἀποθνήσκω ὑπό τινος
ἐκβάλλω τινά - ἐκπίπτω / φεύγω ὑπό τινος
εὗ λέγω τινά - εὖ ἀκούω ὑπό τινος
εὖ ποιῶ τινα - εὖ πάσχω ὑπό τινος
αἱρῶ - ἁλίσκομαι
δίκην λαμβάνω παρά τινος - δίκην δίδωμί τινι.
Το ίδιο ισχύει και για τα αποθετικά ρήματα
αἰδοῦμαί τινα - αἰδοῦς τυγχάνω ὑπό τινος
αἰτιῶμαί τινα - αἰτίαν ἔχω / λαμβάνω ὑπό τινος.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ THE GREEKS #C2





Η συνεισφορά της αρχαίας ελληνικής σκέψης στην ερμηνεία του κόσμου. Η γέννηση της επιστήμης. Ο πολεποννησιακός πόλεμος και η πανώλη. Η αρχή του τέλους για την Αθήνα.