Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Σκαρώνοντας βιντεο-κλιπάκια

Το Υπουργείο Παιδείας οργανώνει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα:το "100 χρόνια μετά". Όταν το διάβασα, σκέφτηκα κυνικά, αυτό αποκλείεται να γίνει στα ελληνικά σχολεία:

"100 χρόνια μετά, ανακαλύπτουμε ξανά το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Νίκου Γκάτσου, του Στρατή Τσίρκα και του Οδυσσέα Ελύτη.

Όσο πλησιάζει η άνοιξη και οι μέρες για τις διακοπές του Πάσχα, όσο εντείνονται οι ρυθμοί και οι απαιτήσεις, έχουμε ανάγκη από πράγματα που μας κάνουν δημιουργικούς.

Το σχολείο είναι σημείο συνάντησης, χώρος συναναστροφής, μια ευκαιρία να αναπτύξουμε όσα πρέπει αλλά και όσα αγαπάμε και μας αρέσουν.

Τώρα υπάρχει αυτή η ευκαιρία. Μια ευκαιρία για μια μεγάλη, συμμετοχική δράση όλων των σχολείων και όλων των μαθητών.
"

Τελικά λίγο με την παρότρυνση της διευθύντριας του σχολείου μας στο 4ο Αχαρνών, λίγο με την έμπνευση που μου έδωσαν οι φωτογραφίες των μαθητών μου, λέω, δεν δοκιμάζω να τα βάλω όλα σε ένα βιντεάκι;

Και ιδού το πρώτο μου βιντεάκι, με όλες τις ατέλειές του, με κάνει να νιώθω ότι μπορούμε να προστατέψουμε, να αγκαλιάσουμε και να αναδείξουμε όλα όσα αγαπάμε και μας αρέσουν: