Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Ρώμη: Ισχύς και δόξα - Επ 5 - Τριγμοί στα θεμέλια της Τάξης



5ο Επεισόδιο _ Οι τριγμοί στα θεμέλια της τάξης
Η εμφάνιση και η επικράτηση του χριστιανισμού. Η σχέση του με την Αυτοκρατορία. Η ιστορία της Αγ. Περπέτουα. Η έκρηξη του Βεζούβιου και η καταστροφή της Πομπηίας, οι τοιχογραφίες και οι κοινωνικές αντιθέσεις. Τα Σατουρνάλια και τα βάκχια. Η δεινή θέση της γυναίκας και των δούλων.
Ο αυτοκράτορας Κόμμοδος και ο έκλυτος βίος του.
193 μ.χ. Σ. Σέβερους, ο πρώτος Αφρικανός αυτοκράτορας. Διαδέχθηκε τον Κόμμοδο. Η θρησκευτική πολυμορφία και ανεκτικότητα. Τον 3ο αι. μ.Χ. η πολυμορφία οδηγούσε σε χάος. Ο Σέβηρος πρότεινε τη λατρεία του ήλιου. Πολλοί ταξίδεψαν μέχρι την Ελλάδα και τα βάθη της Ανατολής ακόμη και μέχρι την Ινδία προς αναζήτηση της αλήθειας. Ο Καρακάλας διαδέχθηκε τον Σέβηρο. Δολοφόνησε τον αδελφό του. Το 212 παραχώρησε το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη σε όλους τους ελεύθερους πολίτες της αυτοκρατορίας. Όμως το 215 δολοφόνησε εν ψυχρώ 5.000 πολίτες της Αλεξάνδρειας. Ο χριστιανισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος δίνοντας μια αίσθηση σταθερότητας μέσα στο χάος που επικρατούσε στην αυτοκρατορία. Το μήνυμα της πνευματικής ισότητας του χριστιανισμού ήταν απειλή για την Ρώμη, επιπλέον δεν δέχονται τη λατρεία του αυτοκράτορα και δεν αναγνώριζαν κανένα άλλο θεό παρά μόνο τον δικό τους. Ανάμεσα στο 235 και το 270 μ.Χ. περισσότεροι από 30 στρατηγοί ανακηρύχτηκαν αυτοκράτορες της Ρώμης. Οι λεγεώνες πολεμούσαν μεταξύ τους με θύματα αθώους πολίτες. Γερμανοί και Πάρθοι εισέβαλαν στην αυτοκρατορία. Ο πληθωρισμός ανέβηκε και περιουσίες καταστράφηκαν. Το 284 στέφεται αυτοκράτορας ο Διοκλητιανός. Χώρισε την αυτοκρατορία στα δύο και υποσχέθηκε να μοιραστεί την εξουσία του μαζί με άλλους τρεις στρατηγούς. Ανακήρυξε τον εαυτό του γιο του Δία και απαιτούσε από όλους να τον προσκυνούν. Το 303 μ.Χ. εξαπέλυσε τους πιο άγριους διωγμούς εναντίον των χριστιανών. Παρόλα αυτά ο χριστιανισμός κέρδιζε ολοένα έδαφος, η Ρώμη κατέρρεε.

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

ΣΩΚΡΑΤΗΣ - ΣΚΑΪ - ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ - 2009 (HQ)


Παρουσιάζει ο Βασίλης Καρασμάνης, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Μετσόβειο Πολυτεχνείου, σε φορμάτ του BBC.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Ρώμη: Ισχύς και δόξα - Επ 4 - Η συνειδητοποίηση της Αυτοκρατορίας



Στο τέταρτο επεισόδιο της σειράς παρακολουθούμε την σύσταση και την εξέλιξη της ρωμαϊκής κοινωνίας, την εδραίωση της Pax Romana, το ρόλο των δούλων, του "άρτου και των θεαμάτων". Το επεισόδιο τελειώνει με την πανούκλα που εξόντωσε το 1/4 του ρωμαϊκού πληθυσμού και την πρώτη εισβολή των γερμανικών φύλων.

afterschool bar: Roses in frozen gardens: Σαν δέσμη από τριαντάφυλλ...

afterschool bar: Roses in frozen gardens: Σαν δέσμη από τριαντάφυλλ...:  

Ως γνωστόν οι μινόρε κλίμακες είναι συνδεδεμένες με θλιβερά ακούσματα, ενώ αντίθετα οι ματζόρε θεωρούνται πιο αλέγρες. Εν αντιθέσει, όμως με ότι θα περίμενε κανείς από ένα ποίημα του Καρυωτάκη, το «[Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα]» διαψεύδει τις αναμονές μας και ξεκινά σε τόνους ματζόρε. Όλα ωραία και καλά, μόνο που στη δεύτερη στροφή ο τόνος αλλάζει δραματικά, το ματζόρε γίνεται μινόρε και αποκαλύπτεται η πραγματική διάθεση του ποιητικού υποκειμένου. Τα ρήματα τώρα είναι στον ενεστώτα, δηλώνοντας το τωρινό και το διαρκές της κατάστασης (πράγμα που σημαίνει ότι οι αόριστοι της πρώτης στροφής σηματοδοτούσαν το ασαφές και το παροδικό της ερωτικής διάθεσης που περιγραφόταν εκεί ) και η παράλειψή τους, όπου εννοούνται, τονίζει πια την αδυναμία του ποιητικού υποκειμένου να απεγκλωβιστεί από αυτό που είναι. Γιατί τα ρόδα του είναι παρμένα από παγωμένος κήπους (και στο σημείο αυτό θα ήθελα να εκφράσω τη λύπη μου που η Εύη Χασαπίδου δεν έτυχε της αναγνώρισης που αξίζει στη φωνή της, λόγω της ελληνικής καταγωγής της και της ενασχόλησης με το ιδιαίτερα μη εμπορικό αγλλόφωνο ελληνικό ροκ).

Για να διαβάσεις τη συνέχεια ακολούθα τον σύνδεσμο πιο πάνω που θα σε οδηγήσει στην πρωτότυπη δημοσίευση στο afterschoolbar.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

H AΝΑΜΕΝΟΜέΝΗ: Ο θεός των Δελφών ως θεός της διαλεκτικής και η ση...

H AΝΑΜΕΝΟΜέΝΗ: Ο θεός των Δελφών ως θεός της διαλεκτικής και η σημασία του δελφικού Ε : Στο επόμενο χωρίο (κεφ. 5-6) από την περίφημη δελφική πραγματεία του Πλουτάρχου Περί τοῦ ΕΙ τοῦ ἐν Δελφοῖς, ένας από τους ομιλητές, ο Θέωνας, στηριγμένος στη σύνδεση του δελφικού Ε με τον υποθετικό σύνδεσμο εἰ (=εάν), καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Απόλλωνας με τους αμφίσημους χρησμούς του καλεί τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν τη διαλεκτική μέθοδο και τη δύναμη του υποθετικού συλλογισμού για να τον κατανοήσουν σωστά. Δεν είναι, συνεπώς, απλώς μάντης, αλλά Διδάσκαλος που προτρέπει τον κάθε άνθρωπο να ακολουθήσει το δικό του δρόμο της φώτισης και της αλήθειας. Τούτο το είχε κατανοήσει ήδη ο Όμηρος και ακόμη νωρίτερα ο Ηρακλής, ο Χείρων και ο Άτλαντας:


Ο Θέωνας είπε: «Ότι ο θεός είναι κατ’ εξοχήν διαλεκτικός το φανερώνουν οι περισσότεροι από τους χρησμούς. Γιατί πράγματι είναι στη δική του δικαιοδοσία και να λύνει και να προκαλεί αμφιβολίες. Επιπλέον, όταν δόθηκε κάποτε χρησμός να διπλασιάσουν το βωμό στη Δήλο -ένα καθήκον που απαιτεί εξαιρετική τριβή με τη γεωμετρία— ο Πλάτωνας είπε ότι ο θεός δεν προστάζει αυτόν καθαυτό το διπλασιασμό, αλλά προτρέπει τους Έλληνες να ασχοληθούν με τη γεωμετρία. Με τον ίδιο τρόπο ο θεός, διατυπώνοντας αμφίσημους χρησμούς, μεγαλύνει και συστήνει τη διαλεκτική ως αναγκαία για όσους πρόκειται να τον κατανοήσουν με ορθό τρόπο. Και είναι στο πεδίο της διαλεκτικής που έχει τη μέγιστή του δύναμη αυτός εδώ ο σύνδεσμος που συνάπτει προτάσεις, επειδή δίνει μορφή στο πιο λογικό όλων, το συλλογισμό. Και πώς μπορεί να μην είναι λογικότατος ο υποθετικός λόγος; Εφόσον, βέβαια, ακόμη και τα θηρία έχουν γνώση της ύπαρξης των πραγμάτων, όμως μόνο στον άνθρωπο έχει δώσει η φύση την ικανότητα για παρατήρηση και κρίση επί της λογικής ακολουθίας. Γιατί το ότι υπάρχει «μέρα» και «φως» το αισθάνονται βέβαια και οι λύκοι, τα σκυλιά και τα πουλιά. Ότι, όμως, «αν (=εἰ) είναι μέρα, τότε υπάρχει και φως» δεν το καταλαβαίνει κανένα άλλο ον εκτός από τον άνθρωπο, γιατί είναι ο μόνος που αντιλαμβάνεται την έννοια της υπόθεσης και της απόδοσής της, της φανερής σύνδεσης και της συνάρτησης αυτών μεταξύ τους, της σχέσης και της διαφοράς τους, απ’ τις οποίες λαμβάνουν την πιο έγκυρη εκκίνησή τους οι αποδείξεις μας. Επειδή, λοιπόν, η φιλοσοφία σχετίζεται με την αλήθεια και φως της αλήθειας είναι η απόδειξη και αρχή της απόδειξης είναι ο υποθετικός λόγος, είναι εύλογο που η δύναμη, η οποία συνέχει και παράγει τον υποθετικό λόγο, αφιερώθηκε από άνδρες σοφούς στο θεό που προπάντων αγαπά την αλήθεια. Ο θεός είναι και μάντης και η μαντική τέχνη εξάγει συμπεράσματα για το μέλλον με βάση τα παρόντα ή τα παρελθόντα. Γιατί κανενός πράγματος η γέννηση δεν είναι δίχως αιτία, ούτε δίχως λογική η πρόγνωσή του. Επειδή, όμως, όλα όσα γίνονται τώρα ακολουθούν όσα έχουν ήδη γίνει και όσα πρόκειται να γίνουν ακολουθούν όσα γίνονται τώρα, και έχουν συναρμοστεί σε μια εξελικτική πορεία που οδηγεί από την αρχή προς το τέλος, αυτός, ο οποίος ξέρει να συνδέει τις αιτίες μεταξύ τους σε ένα σύστημα και να τις συμπλέκει σύμφωνα με τους νόμους της φύσης, και γνωρίζει και προλέγει (Ιλιάδα Α 70)
όσα υπάρχουν, όσα θα υπάρξουν και όσα υπήρξαν.

Και καλώς ο "Όμηρος έβαλε στην πρώτη θέση τα παρόντα, και κατόπιν το μέλλον και το παρελθόν. Γιατί ο συλλογισμός που βασίζεται στη δύναμη του υποθετικού λόγου εκκινεί από τα όντα. Για παράδειγμα: «αν υπάρχει αυτό, τότε έχει προηγηθεί εκείνο» και ξανά «αν υπάρχει αυτό, τότε θα συμβεί το εξής». Γιατί η τεχνική και λογική επεξεργασία, όπως έχει ειπωθεί, συνίσταται στη γνώση της αλληλουχίας (των αιτιών), ενώ η αίσθηση παρέχει στη λογική την αντίληψη (όσων υπάρχουν). Επομένως, αν και είναι κάπως φτωχό για να το πω, εντούτοις δε θα αρνηθώ να πω ότι αυτού του είδους ο συλλογισμός είναι ο τρίποδας της αλήθειας: αυτός θεμελιώνει την αλληλουχία της απόδοσης προς την υπόθεση και, αφού συμπεριλάβει την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων, εξάγει το συμπέρασμα της απόδειξης. Ο Πύθιος, λοιπόν, αν πράγματι ευχαριστιέται με τη μουσική και τις φωνές των κύκνων και τους ήχους της κιθάρας, πού είναι το παράξενο αν από την αγάπη του για τη διαλεκτική ασπάζεται και αγαπά τούτο το μέρος του λόγου, το οποίο βλέπει επιπλέον να χρησιμοποιούν προπάντων και πιο πολύ απ’ όλα οι φιλόσοφοι. Ο Ηρακλής, όταν ακόμη δεν είχε απελευθερώσει τον Προμηθέα, ούτε είχε συζητήσει με τους σοφούς του κύκλου του Χείρωνα και του Άτλαντα, όντας νέος και ως Βοιωτός απορρίπτοντας εντελώς τη διαλεκτική και περιγελώντας στην αρχή το εἰ, κατόπιν αποφάσισε να αποσπάσει με τη βία τον τρίποδα και να αγωνιστεί με το θεό για την κατοχή της τέχνης του. Όταν, όμως, μεγάλωσε στα χρόνια, φαίνεται ότι έγινε κι αυτός πάρα πολύ ικανός στη μαντική και ταυτόχρονα στη διαλεκτική».

Ρώμη: Ισχύς και δόξα - Επ 2 - Οι Λεγεώνες



Η ιστορία των ρωμαϊκών λεγεώνων και των μεγάλων στρατιωτικών αναμετρήσεων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ρώμη: Ισχύς και δόξα - Επ 3 - Η αποπλάνηση της εξουσίας



Μια εξαιρετική σειρά ντοκιμαντέρ που έχει να κάνει με την ιστορία του μεγάλου ρωμαϊκού πολιτισμού. Παρακολουθήστε εδώ το τρίτο επεισόδιο με τίτλο "η αποπλάνηση της εξουσίας". Ξεκινάει από την εποχή του Σύλλα και φτάνει μέχρι το Νέρωνα.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

"Gracias, Grecia" Nuestra herencia ("Thank you Greece" Our heritage)(Su...



Ισπανική παραγωγή με ελληνικούς υπότιτλους.
Θέμα: πώς η Ελλάδα είναι παρούσα σε πολλές πτυχές της καθημερινής μας ζωής.
Σκηνοθεσία: Pedro Pruneda
Σενάριο: Alfredo Lopez και Αριστείδης Mínguez
Παραγωγή: por I.E.S. Ingeniero de la Cierva y AMUPROLAG

Grecia está presente en muchos aspectos de nuestra vida cotidiana.
Dirigido por Pedro Pruneda
Guión de Alfredo López y Arístides Mínguez
Producida por I.E.S. Ingeniero de la Cierva y AMUPROLAG

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

The Million: The first ecological writings appear in the Iliad

The Million: The first ecological writings appear in the Iliad: Recently I was saddened by the news of a horse who dropped dead from exhaustion in Chile .[...]

However, Homer did not just write about the nobility of animals and went on to do something even more original by scripting the first environmental defense! On book 21 of the Iliad, the warrior Achilles wishes to avenge his friend Patroclus and kills all the enemies he can, throwing their corpses to the river Xanthus. The river Xanthus stinks with the pestilence of rotten bodies and its waters run full of blood and flesh. The great river god asks Achilles to stop contaminating its waters, formerly clean and crystalline. Achilles replies that he will throw whatever he wants wherever he so chooses! The great river god then raises himself, pounding with turbulent waters and tides upon Achilles who begins to drown. Achilles is only saved thanks to the help of the god Vulcan who burns the river with fire.