Παρασκευή 30 Απριλίου 2021

Γλώσσα Γ' Λυκείου: Στατιστικά πανελληνίων - κατευθυντήριες γραμμές

  Όσον αφορά το επικοινωνιακό πλαίσιο, στις Πανελλαδικές Εξετάσεις  κυριαρχεί το άρθρο σε σχολική, τοπική κτλ. εφημερίδα (32 εμφανίσεις), ακολουθεί ο προσχεδιασμένος προφορικός λόγος (19 εμφανίσεις), ενώ ελάχιστα εμφανίζεται η επιστολή (5 φορές) και το αποδεικτικό δοκίμιο (4 φορές).


Όσον αφορά τις ενότητες στις οποίες εντάσσονται τα θέματα της παραγωγής λόγου που έχουν εξεταστεί στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής :
1η Ενότητα (Γλώσσα: Λόγος &Διάλογος): 4 φορές
2η Ενότητα (Διάλογος Δύο Γενεών): 3 φορές
3η Ενότητα (Ελεύθερος Χρόνος &Ψυχαγωγία): 1 φορά
4η Ενότητα (Αθλητισμός): 2 φορές
5η Ενότητα (Ένδυση, Υγεία, Διατροφή): 2 φορές
6η Ενότητα (Γέλιο): 1 φορά
7η Ενότητα (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης): 3 φορές
8η Ενότητα (Καταναλωτισμός &Διαφήμιση): 6 φορές
9η Ενότητα (Επάγγελμα &Εργασία): 1 (2017)
10η Ενότητα (Ανεκτικότητα &Αποκλεισμός): 4 φορές
11η Ενότητα (Τέχνη &Κριτική): 4 φορές
12η Ενότητα (Παιδεία &Εκπαίδευση): 4 φορές
13η Ενότητα (Οι ελληνικοί τόποι και τα μνημεία τους): 1 φορά
14η Ενότητα (Τουρισμός): 1 φορά
15η Ενότητα (Οικολογία): 6 φορές
16η Ενότητα (Επιστήμη &Τεχνολογία): 7 φορές
17η Ενότητα (Ελευθερία &Εξουσία): 3 φορές
18η Ενότητα (Πρόσωπο &Προσωπείο): 2 φορές
19η Ενότητα (Παράδοση): 2 φορές
20ή Ενότητα (Ελλάδα, Ευρώπη, Κόσμος): 5 φορές.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ το 2016 από  http://eranistria.blogspot.gr/2016/05/blog-post_13.html

Θέματα Πανελλήνιων Εξετάσεων Έκθεσης 1979-2018 (Παραγωγή λόγου) (filologikos-istotopos.gr)


Κοινά στοιχεία για όλα τα θέματα της έκθεσης

Αίτια προβλημάτων – συνέπειες

1)      Λανθασμένη  διαπαιδαγώγηση από την οικογένεια.

2)      Κακή παιδεία από σχολείο – χαμηλό πνευματικό επίπεδο.

3)      Υλικός ευδαιμονισμός – υπερκαταναλωτισμός – ο άνθρωπος ενδιαφέρεται για υλικές απολαύσεις άρα:

α) Φροντίζει να ικανοποιεί μόνο τις υλικές ανάγκες του, παραγκωνίζει τις πνευματικές => χαμηλό πνευματικό επίπεδο.

β) Το χρήμα γίνεται αυτοσκοπός, επικρατεί ωφελιμισμός, χρησιμοθηρία, αθέμιτος ανταγωνισμός χρήση αθέμιτων μέσων.

γ) Επικρατεί το ιδανικό του εύκολου πλουτισμού – (της ήσσονος προσπάθειας) => χρήση αθέμιτων μέσων, αναξιοκρατία, νεποτισμός (ευνοιοκρατία, οικογενειοκρατία).

4)      Κρίση ηθικών αξιών, ηθική διαφθορά.

5)      Αδιαφορία κρατικών φορέων για αντιμετώπιση του προβλήματος – Έλλειψη κρατικής πρόνοιας.

6)      Αδράνεια πνευματικών ανθρώπων, πνευματικής ηγεσίας.

7)      Έλλειψη προτύπων.

8)      Έλλειψη σημείων αναφοράς, ιδεολογική σύγχυση.

9)      Αλλοτρίωση (απομάκρυνση ανθρώπου από τον εαυτό του, το προϊόν εργασίας του, το συνάνθρωπο).

10)  Κρίση διαπροσωπικών σχέσεων – αποξένωση, μοναξιά.

11)  Υπερβολική ανάπτυξη του τεχνικού πολιτισμού εις βάρος του πνευματικού. Η τεχνολογία εξασφάλισε υλικές ανέσεις, όμως δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει ποιότητα ζωής.

12)  Υπερβολικές απαιτήσεις σύγχρονης ζωής (συνδέεται με τον υπερκαταναλωτισμό) => εντατικοποίηση εργασίας, έλλειψη ελεύθερου χρόνου.

13)  Ιδιοτέλεια, αισχροκέρδεια / προβολή ατομικού συμφέροντος έναντι του κοινωνικού. Ατομισμός.

14)  Κρίση θεσμών – άρνηση ανθρωπιστικών αξιών, ανθρώπινων δικαιωμάτων.

15)  Όχι ουσιαστική δημοκρατία αλλά τυπική, κοινωνικές αναταραχές, εμποδίζεται η αρμονική κοινωνική συμβίωση, πολιτική αποσταθεροποίηση => κίνδυνος κατάλυσης δημοκρατίας.

16)  Προπαγάνδα, πλύση εγκεφάλου (κλπ. – δηλαδή δυσλειτουργία ΜΜΕ) => αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, συσκότιση και όχι διαφώτιση => ετεροκαθορισμός, χειραγώγηση, ποδηγέτηση.

17)  Όπου ταιριάζει θίγουμε το θέμα της παγκόσμιας ειρήνης (κλονίζεται – εδραιώνεται).


18)  Όπου ταιριάζει: έξαρση ΦΚΠ.

Αυτά ως αιτίες χρησιμοποιούνται:

α) Η έξαρση των ΦΚΠ προκαλεί ανασφάλεια, η οποία αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα της ανθρώπινης δημιουργικότητας:

=>  - Μείωση αποδοτικότητας.

      - Αδιαφορία για πρόοδο.

- Εμποδίζεται η επαγγελματική άρα και η κοινωνική καταξίωση => κίνδυνος περιθωριοποίησης.

  • Μείωση παραγωγής => πλήγμα για εθνική οικονομία.


19)  Επικράτηση στερεότυπων αντιλήψεων και ξεπερασμένης νοοτροπίας, προγονοπληξία => άρνηση κάθε καινοτομίας, στασιμότητα και οπισθοδρόμηση.





Τρόποι αντιμετώπισης

1)      Σωστή διαπαιδαγώγηση από οικογένεια.

2)      Εξυγίανση εκπαιδευτικού συστήματος (αναδιάρθρωση) δηλαδή σωστή παιδεία από το σχολείο.

3)      Ενεργοποίηση πνευματικών ανθρώπων ώστε:

α) Με την προσωπική τους στάση ζωής να αποτελέσουν πρότυπα προς μίμηση.

β) Με το έργο τους να φροντίζουν ώστε να ενημερώνουν, να διαφωτίζουν τους πολίτες, να αφυπνίζουν συνειδήσεις, να προτείνουν μέτρα πρόληψης των διαφόρων κινδύνων ή τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων.

4)      Κρατική πρόνοια – εξυγίανση της πολιτικής ζωής, η πολιτική ηγεσία να έχει συναίσθηση της ευθύνης της, οι πολίτες να φροντίζουν να εκλέγουν ικανούς αντιπροσώπους.

5)      Ατομική προσπάθεια – ενδιαφέρον.

6)      Διεθνής συνεργασία.


Βασικά στοιχεία – ορολογία χρήσιμη για τα περισσότερα θέματα κοινωνικού προβληματισμού

            Όταν καλείσαι να γράψεις αιτίες για κάποιο κοινωνικό πρόβλημα, γράφεις αρνητικά στοιχεία του σύγχρονου πολιτισμού, αυτά που συνιστούν τη λεγόμενη «κρίση του πολιτισμού». Ανάλογα στοιχεία – κατ’ επιλογήν – μπορεί να τεθούν και ως συνέπειες κοινωνικών προβλημάτων.

Ενδεικτικά

1)      Ωφελιμισμός, χρησιμοθηρία, αθέμιτος ανταγωνισμός, χρήση αθέμιτων μέσων με σκοπό το κέρδος – αυτό συνάπτεται με το φαινόμενο του υπερκαταναλωτισμού και της θεοποίησης του χρήματος (υλισμός, υλιστική νοοτροπία).

2)      Αναξιοκρατία, νεποτισμός (= οικογενειοκρατία), κοινωνικές αδικίες και ανισότητες => ωθούν στη χρήση άνομων μέσων για επικράτηση

3)      Απομόνωση, αποξένωση, αλλοτρίωση του ανθρώπου – κρίση διαπροσωπικών σχέσεων, εμπορευματοποίησηανθρώπινων σχέσεων – στηρίζονται στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, στην κερδοσκοπία, στον ωφελιμισμό.

4)      Καχυποψία, υποκρισία, προσποίηση – χρήση προσωπείου.

5)      Εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων / εξάρτηση από ισχυρούς οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες.

6)      Ατομισμός – παρατηρείται προβολή ατομικού συμφέροντος εις βάρος του συλλογικού / κοινωνικού.

7)      Αστικοποίηση = συσσώρευση τεράστιων πληθυσμιακών μαζών στα μεγάλα αστικά κέντρα => εκεί όλα τα φαινόμενα που περιγράφονται είναι πιο έντονα.

8)      Έξαρση των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας = βία, εγκληματικότητα, ναρκωτικά, χουλιγκανισμός.

9)      Μαζοποίηση => χειραγώγηση, ετεροκαθορισμός,απώλεια ελευθερίας βούλησης.

10)  Λανθασμένη διαπαιδαγώγηση από οικογένεια.

11)  Ελλιπής παιδεία – έλλειψη πνευματικής καλλιέργειας, γνώσεων – η παιδεία δεν επιτυγχάνει έναν από τους βασικούς τη σκοπούς, την ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας.

12)  Έλλειψη προτύπων, σημείων αναφοράς λόγω των ταχύρυθμων μεταβολών => ιδεολογική σύγχυση.



Πηγή: 
http://e-didaskalia.blogspot.gr/2014/12/blog-post_73.html

 

Οδηγός Πανελλαδικών: Πώς Γράφουμε Καλή Έκθεση;



Το «μυστικό της επιτυχίας» στις Πανελλήνιες εξετάσεις είναι ο συνδυασμός καλής προετοιμασίας και σωστής «διαχείρισης» των γνώσεων που αποκόμισαν οι μαθητές στη διάρκεια της προετοιμασίας τους. Είναι σημαντικό οι μαθητές να έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, ώστε να γνωρίζουν ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να δράσουν στις τελικές εξετάσεις. Γιατί άριστα δε θα γράψει ο μαθητής που απλώς διάβασε πολύ, αλλά αυτός που έμαθε και πώς να διαχειρίζεται τις γνώσεις που απέκτησε.

Ένα βασικό λάθος που παρατηρείται σε πολλούς μαθητές στην εξέταση του μαθήματος της Έκθεσης είναι το ότι ξεκινούν με τις ασκήσεις που τους αγχώνουν, κι αυτές τις περισσότερες φορές είναι η Περίληψη, η Έκθεση και η ανάπτυξη αποσπάσματος του κειμένου σε παράγραφο, δηλαδή οι ασκήσεις που απαιτούν από τους μαθητές παραγωγή λόγου.

Το λάθος έγκειται στο γεγονός ότι σε αυτές τις ασκήσεις ο χρόνος που διαθέτουν οι μαθητές τούς φαίνεται πάντα ελάχιστος, με αποτέλεσμα να μη παρατηρούν ότι περνάει γρήγορα. Φτάνουν, λοιπόν, πολλές φορές στο σημείο μετά από ώρα να πανικοβάλλονται και να ολοκληρώνουν πρόχειρα τις εν λόγω ασκήσεις, γιατί έχουν αφήσει αναπάντητες τις υπόλοιπες.

Έτσι, είναι πολύ σημαντικό οι μαθητές να οργανώνουν σωστά το χρόνο τους σε κάθε γραπτή εξέταση, πολύ περισσότερο στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Μέσα από την προετοιμασία που έχουν κάνει στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς είναι σε θέση να γνωρίζουν τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους έτσι, ώστε να αφιερώσουν στην κάθε άσκηση το χρόνο που θεωρούν απαραίτητο, για να την απαντήσουν σωστά.

Κάτι επίσης σημαντικό που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι μαθητές στις εξετάσεις της Έκθεσης είναι πως ο χρόνος που θα αφιερώσουν στην κάθε άσκηση θα πρέπει να είναι κατά κάποιο τρόπο ανάλογος της βαθμολογίας της. Έτσι, για παράδειγμα, δεν είναι φρόνιμο να γράφουν τη περίληψη του κειμένου σε 15 λεπτά και στον ίδιο χρόνο να απαντούν στη λεξιλογική άσκηση τη στιγμή που η πρώτη βαθμολογείται με 25 μονάδες και η δεύτερη με 10!

Ωστόσο, όσο «παιχνιδάκι» κι αν θεωρούν οι μαθητές τις «ενδιάμεσες» ασκήσεις, οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, γιατί ένα λάθος, για παράδειγμα στον τρόπο ανάπτυξης παραγράφου, στη μετατροπή σύνταξης ή στο τι μπορούν να δηλώνουν τα σημεία στίξης, κοστίζει πολύτιμες μονάδες.

Οργάνωση του χρόνου και σειρά απάντησης των ασκήσεων:

Οι μαθητές θα πρέπει να ξεκινούν από τις ασκήσεις που απαντώνται πιο εύκολα, σε λιγότερο χρόνο και βαθμολογούνται με τις λιγότερες μονάδες. Αυτές είναι όλες οι ασκήσεις πλην της Περίληψης και της Έκθεσης και βαθμολογούνται συνολικά με 35/100. Δεδομένου ότι ο συνολικός χρόνος εξέτασης στις Πανελλήνιες εξετάσεις είναι 3 ώρες, 40 – 45 λεπτά το πολύ είναι καλός χρόνος να αφιερώσουν οι μαθητές σε αυτές τις ασκήσεις.

Έπειτα, καλό είναι να συνεχίσουν με τη Περίληψη που βαθμολογείται με 25/100. Ο χρόνος που μπορούν να αφιερώσουν στη Περίληψη, ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας του κειμένου, είναι 30 – 40 λεπτά. Σημείωση: Έχοντας ήδη απαντήσει στις προηγούμενες ασκήσεις, οι μαθητές έχουν αποκτήσει μια καλή εικόνα του κειμένου κι έτσι η κατανόησή του γίνεται πιο εύκολα και γρήγορα, όταν φτάνουν στη Περίληψη.

Για το τέλος πρέπει να αφήνουν την Έκθεση που βαθμολογείται με 40/100 και αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι όλης της εξέτασης. Είναι απαραίτητο να αφιερώσουν στην προετοιμασία (σχεδιάγραμμα[1]) και συγγραφή της Έκθεσης τουλάχιστον 90 – 95 λεπτά.

Οι χρόνοι αυτοί είναι ενδεικτικοί και εξαρτώνται από το πόσο εύκολη ή δύσκολη κρίνει ο κάθε μαθητής ξεχωριστά τη κάθε άσκηση. Ωστόσο, η σειρά αυτή είναι καλό να τηρείται, καθώς οι μαθητές νιώθουν πιο «ασφαλείς», όταν φτάνουν στις σημαντικές, με βάση τον αριθμό των μονάδων που βαθμολογούνται, ασκήσεις, δηλαδή την Περίληψη και κυρίως την Έκθεση, έχοντας τελειώσει με όλες τις υπόλοιπες.

Ένας καλός αρχικός προγραμματισμός βοηθά τους μαθητές να μη ξεφεύγουν από τα ορισμένα χρονικά πλαίσια που οι ίδιοι θέτουν για τη κάθε άσκηση κι έτσι να αποφεύγουν πρόχειρα απαντημένες ασκήσεις ή, στη χειρότερη περίπτωση, ανολοκλήρωτες.

[1] Πολλοί μαθητές θεωρούν το σχεδιάγραμμα χάσιμο χρόνου. Ωστόσο, δεδομένου πως η Έκθεση βαθμολογείται για το Περιεχόμενο, τη Γλωσσική Έκφραση και τη Δομή, ήδη μέσα από το σχεδιάγραμμα οι μαθητές έχουν βρει το Περιεχόμενο και τη Δομή της Έκθεσής τους και μένει μόνο το «δέσιμο» των ιδεών με τις κατάλληλες συνδετικές λέξεις και γλωσσικές εκφράσεις. Επιπλέον, το σχεδιάγραμμα βοηθά τους μαθητές να «ξεσκαρτάρουν» τις ιδέες τους, κρατώντας τις πιο σημαντικές, και να τις βάλουν στη σειρά που θεωρούν οι ίδιοι σωστή. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουν και τις μουτζούρες, πράγμα σημαντικό, μια και στην Έκθεση αξιολογείται και η αισθητική του γραπτού.



Τις παραπάνω οδηγίες επιμελήθηκε η Κυριακή Θεοδοσιάδου

Φιλόλογος, Υπ. Διδάκτωρ Παιδαγωγικής ΠΔΜ και ιδιοκτήτρια στο Φιλολογικό Διδασκαλείο

ερανίστρια : Χρήσιμες Οδηγίες για την Έκθεση των Πανελλαδικών Ε...

ερανίστρια : Χρήσιμες Οδηγίες για την Έκθεση των Πανελλαδικών Ε...: Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Καίριες επισημάνσεις για βαθμολογητές και υποψηφίους των Πανελλαδικών Εξετάσεων. ...

Ηλιάνα Μάγρα, Η νέα γενιά ψάχνει από κάπου να πιαστεί

Σε focus groups που διοργάνωσε η εταιρεία ερευνών qed για την «Κ», 14 νέοι ηλικίας 19-24 ετών δεν μπορούσαν να σκεφτούν αμέσως ένα λόγο για τον οποίο είναι χαρούμενοι που είναι Eλληνες. Πολύ γρήγορα και σχεδόν ενοχικά απέκλεισαν την ιδέα της περηφάνιας, μια έννοια που φάνηκε να θεωρούν συνυφασμένη με τον εθνικισμό, και έπειτα από διαδοχικές ερωτήσεις άρχισαν δειλά δειλά να ψάχνουν για κάποιες αχτίδες φωτός που να συνδέονται με τo γεγονός ότι έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Αναφέρθηκαν στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας, στην εγγύτητα που τους δίνει η παραμονή τους στη χώρα σε αρχαιολογικούς χώρους, στο φυσικό κάλλος της Ελλάδας.


Ψάχνοντας για κάποια επιπλέον αχτίδα στη νεότερη Ελλάδα, κάποιοι είπαν πως τους χαροποιεί η νοοτροπία των Ελλήνων, ζωγραφίζοντας την κοινωνική καρτ ποστάλ της συλλογικής μας ταυτότητας που κάνει τους Ελληνες αγαπητούς στους τουρίστες: η φιλοξενία, οι έξω καρδιά προσωπικότητες. Μέχρι εκεί όμως. Ολα τα υπόλοιπα, οι βασικοί παράγοντες που κρίνουν το βιοτικό επίπεδο ενός πολίτη –η επαγγελματική αποκατάσταση, η υγεία, η παιδεία κ.ά.– για αυτούς τους νέους φάνηκε να είναι βυθισμένα στον ζόφο. Δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτοί.

Σύμφωνα με τουλάχιστον τέσσερις πρόσφατες πανελλαδικές έρευνες κοινής γνώμης, οι νέοι της χώρας, δηλαδή το μέλλον της Ελλάδας, εμφανίζονται βαθιά απογοητευμένοι από τους πολιτικούς, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, από τους θεσμούς, από τις προοπτικές τους. Είναι μια γενιά που μεγάλωσε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, μια γενιά που είδε τους γονείς της να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους, να δυσκολεύονται οικονομικά. Μια γενιά που σπουδάζει ή κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης πανδημίας, εν μέσω εγκλεισμού και περιορισμών, υγειονομικού άγχους, μια γενιά που βρίσκεται στον προθάλαμο μιας ακόμα οικονομικής κρίσης πριν καλά καλά τελειώσει η προηγούμενη.

Το πρώτο συναίσθημα που ήρθε στο μυαλό στην πλειοψηφία των νέων ηλικίας 17-24 όταν ρωτήθηκαν ποια συναισθήματα τους διακατέχουν πιο έντονα σήμερα ως Ελληνα/Ελληνίδα ήταν η «αβεβαιότητα», σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα του μη κυβερνητικού οργανισμού διαΝΕΟσις που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο. Στην πανελλαδική έρευνα της Κάπα Research που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο, το 82% των νέων ηλικίας 17-34 απάντησε πως νιώθει «ανασφάλεια/αβεβαιότητα» για το μέλλον, ενώ το 53% της ίδιας ηλικιακής ομάδας δήλωσε πως πιστεύει ότι «η Ελλάδα δύσκολα θα ξανασταθεί στα πόδια της». Σύμφωνα με έρευνα του Μαρτίου του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς σε συνεργασία με την Prorata, 47% των νέων 17-24 δήλωσαν ότι νιώθουν λίγο ή καθόλου σιγουριά για το προσωπικό τους μέλλον.

Αίσθημα παραμέλησης

Ο Αλέξης Ρουτζούνης, ερευνητικός διευθυντής της Κάπα Research, λέει στην «Κ» πως το πολιτικό σύστημα φαίνεται να επικεντρώνει την προσοχή του στις μεγαλύτερες ηλικίες, με αποτέλεσμα οι νέοι άνθρωποι της χώρας, «οι μεγάλοι ηττημένοι της προηγούμενης κρίσης», όπως τους αποκαλεί, να μένουν παραμελημένοι. «Κλεισμένοι στο σπίτι, με εισοδήματα χαμηλότερα των δεξιοτήτων τους και χαμένοι στις διάφορες πλατφόρμες τηλεργασίας και κοινωνικής δικτύωσης, βρίσκονται αντιμέτωποι με νέες αβεβαιότητες, έντονα συναισθήματα και αδιέξοδα», σημειώνει ο κ. Ρουτζούνης. Το ίδιο προκύπτει από τα λεγόμενα νέων στις προαναφερθείσες έρευνες, στα focus groups, σε μαρτυρίες άλλων στην «Κ». «Τα παιδιά αισθάνονται παραμελημένα», αναφέρει στην «Κ» ο Βασίλης Παυλόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Διαπολιτισμικής Ψυχολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σχετικά με την εθνική περηφάνια, ο ίδιος τονίζει πως αν ως χώρα επενδύαμε σε γεγονότα όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες ή πρωταθλήματα, γεγονότα, όπως λέει, ευχάριστα και καλοδεχούμενα που όμως δεν δίνουν προοπτική σε κοινωνικό επίπεδο, για να τη βρούμε, τώρα την ψάχνουμε σε ατομικές πρωτοβουλίες ή πρόσωπα όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ή ο Στέφανος Τσιτσιπάς. «Δεν υπάρχει μια αίσθηση συλλογικότητας ή διάθεσης να κάνουμε μαζί πράγματα που να έχουν μια προοπτική», σημειώνει.

Οι νέοι άνθρωποι, όσοι σήμερα είναι από 10 έως 39 ετών, αποτελούν πάνω από το 32% του πληθυσμού της χώρας, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού το 2011, ίσως και περισσότερο αν υπολογίσουμε πως λόγω υπογεννητικότητας και αύξησης θανάτων ο συνολικός πληθυσμός μπορεί να έχει μειωθεί από τα 10.816.286 που ήταν. Αυτή η γενιά, πολλά μέλη της οποίας έχουν ήδη φύγει στο εξωτερικό, αγνοείται και το νιώθει. Αυτή η γενιά, το μέλλον της Ελλάδας, έχει απογοητευτεί από τη χώρα της, δεν εμπιστεύεται τους θεσμούς της. Σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, το 64% των νέων της ηλικιακής ομάδας 17-34 πιστεύει πως η ελληνική κοινωνία «μπορεί να γίνει καλύτερη με βαθιές αλλαγές». Το 87% των 17-34 εμπιστεύεται λίγο ή καθόλου τα πολιτικά κόμματα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα ΜΜΕ είναι 93%. «Αυτή είναι η πρώτη γενιά η οποία βιώνει μια υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της μετά πολλές δεκαετίες αυξήσεων», λέει ο κ. Παυλόπουλος. Αυτή η γενιά, συμπληρώνει, βιώνει ένα αίσθημα αποστέρησης. Οταν συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλες γενιές νιώθουν αδικία. «Ως νέος στην Ελλάδα του 2021 νιώθω αρκετά δυσάρεστα συναισθήματα – απογοήτευση, ανασφάλεια για το μέλλον μου, απόγνωση», λέει στην «Κ» ο 21χρονος Νίκος Βασσάλος. «Το μέλλον μου δεν νομίζω ότι είναι εδώ». «Η Ελλάδα κάνει τα πάντα για να μην κρατήσει τα παιδιά της», δηλώνει η 25χρονη Αφροδίτη Βαλογιώργη, η οποία πιστεύει πως και Ελληνες που γύρισαν στη χώρα λόγω πανδημίας, θα προσπαθήσουν να ξαναφύγουν. Κοιτώντας στατιστικά στοιχεία από πρόσφατες έρευνες διαφορετικών εταιρειών, ακούγοντας νέους και ειδικούς, η «Κ» θέλει να δώσει φωνή στη νέα γενιά, επιχειρώντας να κατανοήσει τους λόγους της βαθιάς απογοήτευσής τους, τις ανησυχίες και τις όποιες ελπίδες τους έχουν απομείνει για το μέλλον.
Δύσκολη η εύρεση εργασίας και οι μισθοί στα… Τάρταρα

Η βασική πηγή απογοήτευσης των νέων σχετίζεται με τον βιοπορισμό και την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς και της Prorata, με τίτλο «Νεολαία: Συνήθειες, Αντιλήψεις και Πολιτική Συμπεριφορά», για το 62% των νέων 17-34, ο παράγοντας μεγαλύτερης ανησυχίας για το μέλλον είναι οι χαμηλοί μισθοί και οι συνθήκες εργασίας.

Η συγκεκριμένη ανασφάλεια διακατείχε έντονα και τους συμμετέχοντες στα focus groups της qed για την «Κ». Για τους νέους της Generation Z ειδικά, οι χαμηλοί μισθοί και η αβεβαιότητα σχετικά με την επαγγελματική αποκατάσταση είναι η μόνη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας που έχουν γνωρίσει. «Oσο θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι την Ελλάδα να έχει οικονομικά θέματα», αναφέρει ένας νέος. «Ζήσαμε πολλά γιατί τα πέρασαν οι γονείς μας», σημειώνει μια κοπέλα, λέγοντας πως αν δεν είχε βιώσει τα οικονομικά προβλήματα των γονιών της, «δεν θα είχα το άγχος να βρω μια σχολή, να τελειώσω, να έχω χρήματα – είμαστε μια γενιά που έχει επηρεαστεί από όλα αυτά».


Πολλοί από τους συμμετέχοντες δουλεύουν ή δούλευαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, κάποιοι κάνοντας ακόμη και δύο δουλειές ταυτόχρονα, ούτως ώστε να ανεξαρτητοποιηθούν από τους γονείς τους οικονομικά ή ακόμα και να τους βοηθήσουν. «Είναι για πολύ λίγους επιλογή», αναφέρει ένας συμμετέχων σχετικά με την επιλογή να μη δουλεύει κανείς όσο σπουδάζει, «και είναι επιλογή που επιβαρύνει όλη την οικογένεια – είναι αρκετά δύσκολα τα πράγματα, υπάρχει αρκετά μεγάλη διαφορά σε συνθήκες, οικονομικές και κοινωνικές, από άλλες γενιές». «Νιώθω πολλή πίεση γιατί είναι μία χώρα που δεν επενδύει τόσο στους νέους», λέει στην «Κ» η 24χρονη Ειρήνη Καραπάνου, φοιτήτρια στατιστικής και εργαζόμενη σε μεζεδοπωλείο στα Βριλήσσια. Η πανδημία της έδωσε τον χρόνο να αφοσιωθεί στις σπουδές της, αλλά της δημιούργησε και επιπλέον άγχος για τη δουλειά που τη συντηρεί. «Οι ελπίδες μου δεν είναι πια σε αυτή τη χώρα – αν έβρισκα οποιαδήποτε ευκαιρία θα έφευγα στο εξωτερικό», τονίζει.

Η 24χρονη Εύα Χατζηαντώνη εργάζεται από τα 17 της ως σερβιτόρα στη Θεσσαλονίκη, ενώ παράλληλα σπουδάζει στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Οσον αφορά το μέλλον της χώρας, δεν νιώθει ούτε αισιόδοξη ούτε απαισιόδοξη. Δεν ισχύει το ίδιο και για το δικό της μέλλον όμως. «Η αστάθεια και η αβεβαιότητα που επικρατούν, τόσο στην προσωπική όσο και στην κοινωνική μου ζωή, δεν μου επιτρέπουν να κάνω μεγάλα βήματα, είτε αυτό σημαίνει κάποιο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό ή και σε άλλη πόλη της Ελλάδας, είτε την εκκίνηση κάποιας επιχείρησης, είτε ακόμα και την εύρεση εργασίας που να καλύπτει αξιοπρεπώς τα θέλω μου, χρηματικά και μη», λέει στην «Κ», συμπληρώνοντας πως θα ήθελε να εξελιχθεί έχοντας ως βάση την πόλη της, κάτι που μάλλον είναι σχετικά δύσκολο, κι αν όχι για τη Θεσσαλονίκη, τότε σίγουρα για άλλες πόλεις της χώρας.

Ο Σάββας Ρομπόλης, ομότιμος καθηγητής Οικονομικών Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αναφέρει στην «Κ» πως η Αθήνα παράγει 25%-30% του ΑΕΠ της χώρας. «Αν κάνουμε αυτή τη συζήτηση σε νομούς, μιλάμε για τραγικά πράγματα, κάποιος άνεργος σε έναν νομό δεν μπορεί να βρει δουλειά, δεν υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα στους νομούς», λέει, συμπληρώνοντας πως «οι εξειδικευμένοι άνθρωποι δεν μένουν στη χώρα» και ότι η επόμενη δεκαετία θα είναι πολύ δύσκολη καθώς θα δούμε ροές προς το εξωτερικό και από ανειδίκευτους νέους, λόγω τόσο της οικονομικής κρίσης όσο και της πανδημίας.

«Και άλλες χώρες περνούν την κρίση της πανδημίας, αλλά δεν είχαν 10 χρόνια οικονομική κρίση», δηλώνει, «ήρθε καπάκι δεύτερη κρίση και έχει επιδεινώσει την κατάσταση». Ο ίδιος αναφέρει πως βλέπει η ελληνική οικονομία να επιστρέφει στο επίπεδο που ήταν στο τέλος του 2019 το 2023 – «δεν είναι αισιόδοξο το μέλλον για τη νέα γενιά», σημειώνει. Και η νέα γενιά το νιώθει.
Διχάζει η αστυνομία στα πανεπιστήμια

Στα θέματα που προβληματίζουν τους νέους συγκαταλέγονται η κατάσταση στα πανεπιστήμια και τα ίσα δικαιώματα διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Στην ερώτηση «Συμφωνείτε με την τοποθέτηση ειδικής μονάδας, αποτελούμενης από αστυνομικούς, εντός των ελληνικών πανεπιστημίων;» που έγινε σε νέους 17-34 ετών στο πλαίσιο της έρευνας του Ινστιτούτου «Πουλαντζάς», το 53% απάντησε πως σίγουρα διαφωνεί, με το 21% να απαντά πως σίγουρα συμφωνεί.

Παρόλο που σε κάποιες περιπτώσεις οι απόψεις διίστανται, είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ τους νέους, και δη τους φοιτητές. «Βάζουν μες στα πανεπιστήμια μπαμπούλα, η αστυνομική βία έχει ξεφύγει τελευταία», λέει φοιτητής σε ένα από τα focus groups – «πόλεμο στους νέους στην πλατεία, πόλεμο στα πανεπιστήμια», σημειώνει.

«Εχει παραγίνει το κακό, έχουν περισσότερη εξουσία από ό,τι θα έπρεπε», λέει μια άλλη συμμετέχουσα σε διαφορετικό focus group, «δεν θεωρώ ότι τα πανεπιστήμια είναι χώρος όπου χρειάζεται αστυνομία». Η 23χρονη Ειρήνη, φοιτήτρια του ΑΠΘ, λέει στην «Κ» πως είναι «επιτακτική ανάγκη να μπει η αστυνομία στο πανεπιστήμιο». «Ως προπτυχιακή και πλέον ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια, δεν μπορώ να κυκλοφορήσω μόνη μου μόλις νυχτώσει, οι αίθουσές μας και τα εργαστήριά μας είναι βανδαλισμένα και μπορεί να κυκλοφορεί στο campus ο οποιοσδήποτε ανεξαρτήτως ιδιότητας», αναφέρει.
Το θέμα της αστυνομίας, ειδικά εξαιτίας της αυξημένης παρουσίας της για την επιτήρηση των μέτρων της πανδημίας και ιδιαιτέρως μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, απασχολεί και νέους που δεν σπουδάζουν. «Και μόνον η λέξη αστυνομία μού δημιουργεί φόβο», λέει στην «Κ» η 25χρονη Μαρία Φαραού. «Πιστεύω ότι θα έπρεπε κάποια στιγμή να αποφασίσουν ποιος θα ήθελαν να είναι ο ρόλος τους – είτε μαζί με τον πολίτη είτε απέναντι», σημειώνει. «Το παράδοξο σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι, παρά την αυξημένη παρουσία αστυνομίας, προσωπικά δεν νιώθω καθόλου ασφαλής από πραγματικούς κινδύνους», τονίζει η 24χρονη Χάρις.

Η ίδια αναφέρει πως, ενώ είναι αισιόδοξη για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, παραμένει επιφυλακτική σχετικά με τη βελτίωση διάφορων κοινωνικών ζητημάτων, όπως η ισότητα των φύλων, η αναβάθμιση της παιδείας και του πολιτισμού, η προστασία δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, η περίθαλψη απόρων και αστέγων, η διαχείριση των προσφυγικών δομών, θέματα που εν γένει φαίνεται να απασχολούν τη νέα γενιά, παρόλο που μέλη αυτής δεν έδωσαν όσο προοδευτικές απαντήσεις θα περίμενε κάποιος στην έρευνα του People of Greece. Το 73% των 18-24 που έλαβαν μέρος, συμφώνησε με την πρόταση «όταν οι δουλειές είναι λίγες, οι Ελληνες θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα σε μια δουλειά, παρά οι πρόσφυγες», ενώ το 61% της ίδιας ηλικιακής ομάδας διαφώνησε με το να μην αποκλείεται από τη δυνατότητα υιοθεσίας παιδιού ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι σε σταθερή σχέση.

Το 75% συμφώνησε πως οι καταγγελίες των σεξουαλικών παρενοχλήσεων είναι μια θετική εξέλιξη, ποσοστό όμως 5% χαμηλότερο από τη θετική απάντηση του συνόλου όλων των ηλικιακών ομάδων.
«Η διάκριση Αριστερά – Δεξιά δεν έχει νόημα»

Βάσει των στοιχείων που προκύπτουν από τις προαναφερθείσες έρευνες αλλά και από τις μαρτυρίες νέων ανθρώπων, η ενασχόλησή τους με την πολιτική, όταν αυτή υφίσταται, είναι αποκομματικοποιημένη λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης σε πολιτικούς, κόμματα και θεσμούς. Τα στοιχεία που προκύπτουν σχετικά με τον πολιτικό αυτοπροσδιορισμό των νέων είναι επίσης διαφωτιστικά, δείχνοντας πως αυτή η γενιά είναι απομακρυσμένη από το πολιτικό σύστημα, αλλά και από τις βάσεις με τις οποίες είναι δομημένο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει απαραίτητα πως είναι στο σύνολό της απολιτίκ.

Σύμφωνα με την «Πανελλαδική έρευνα κοινής γνώμης για την πανδημία του κορωνοϊού – 5o κύμα» του μη κυβερνητικού ερευνητικού οργανισμού διαΝΕΟσις, το 62,3% των νέων 17-24 ετών απάντησε πως η χώρα κινείται, γενικά, προς τη λάθος κατεύθυνση. Στην ίδια έρευνα, το 36,9% της ίδιας ηλικιακής ομάδας απάντησε πως δεν έχει καθόλου εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, με το 33,8% να απαντάει σχεδόν καθόλου. Το 67% των νέων της ηλικιακής ομάδας από 17 έως 34 απάντησε στην έρευνα της Κάπα Research ότι αξιολογεί αρνητικά/μάλλον αρνητικά τη διαχείριση της κρίσης του κορωνοϊού από την κυβέρνηση, ενώ το ίδιο ακριβώς ποσοστό αξιολογεί αρνητικά/μάλλον αρνητικά και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην πανδημία. Μόλις 5% των νέων της ηλικιακής ομάδας 18-24, που έλαβαν μέρος σε έρευνα του People of Greece τον Μάρτιο, δήλωσε πως έχει εμπιστοσύνη στο Κοινοβούλιο. Στην ερώτηση πολιτικής αυτοτοποθέτησης της ίδιας έρευνας, το 45% αυτής της ηλικιακής ομάδας απάντησε «τίποτα» ή «δεν ξέρω, δεν απαντώ». Στην έρευνα του Μαρτίου του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, το 30% των νέων 17-34 ετών που συμμετείχαν πιστεύει πως η διάκριση Αριστερά – Δεξιά «δεν έχει πλέον νόημα».

Οσοι νέοι μίλησαν στην «Κ» εμφανίστηκαν πολύ απογοητευμένοι από την παρούσα, αλλά και τη διαχρονική, πολιτική σκηνή, ανεξαρτήτως κομμάτων. Ο 21χρονος κ. Βασσάλος λέει πως θα ήθελε να δει μια κυβέρνηση που θα δώσει έμφαση στη μεσαία τάξη, στην υγεία και στην παιδεία. «Εχουμε μείνει πολύ πίσω ως Ελληνες, είμαστε πολύ κολλημένοι στον Εμφύλιο», σημειώνει, «θα έπρεπε να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι νοιάζονται απλώς για τη χώρα και όχι αν είναι αριστεροί/δεξιοί». Ενας συμμετέχων σε μία από τις ομάδες συμπλήρωσε πως αυτό το δίπολο έχει ξεπεραστεί, ενώ θα ήθελε οι πολιτικοί να έχουν ένα μελλοντικό πλάνο για την ανάπτυξη της χώρας, όχι μόνο βραχυπρόθεσμα σχέδια που θα βελτιώσουν τη θητεία της εκάστοτε κυβέρνησης. Η συντριπτική πλειοψηφία τόνισε πως δεν εμπιστεύεται το πολιτικό σύστημα της χώρας. «Εχω χάσει τελείως την εμπιστοσύνη μου», λέει η κ. Καραπάνου, «όλες οι κυβερνήσεις υπόσχονται πράγματα που δεν τα κάνουν, ως νέοι νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε κάποιον, δεν μπορούμε να πιστέψουμε σε κάτι». «Η έλλειψη εμπιστοσύνης την οποία βλέπουμε να διογκώνεται στις διαδοχικές κρίσεις –οικονομική και πανδημίας– καταλήγει σε μια απονομιμοποίηση του συστήματος», λέει στην «Κ» ο καθηγητής του ΕΚΠΑ Β. Παυλόπουλος, συμπληρώνοντας πως το κύριο αίσθημα πολλών νέων είναι ότι το σύστημα δεν τους εκφράζει. «Δεν είναι καλός προγνωστικός δείκτης», αναφέρει ο ίδιος, καθώς αυτή η απονομιμοποίηση οδηγεί ή σε μεταναστευτικές τάσεις ατόμων ή σε συλλογικές δράσεις που μπορεί να έχουν ακραία μορφή.

Περισσότερο, όμως, οι νέοι σημειώνουν πως οι ίδιοι και τα δικά τους θέλω δεν υπάρχουν πουθενά, κανείς δεν τους λογαριάζει, κανείς δεν τους ρωτάει, κανείς δεν τους ακούει. «Δεν μας εμπιστεύονται», αναφέρει ο 24χρονος Σάββας Σκοπελίτης, τονίζοντας πως οι νέοι είναι στο περιθώριο, «χωρίς να έχουν καν τη δυνατότητα να εκφέρουν γνώμη». «Βλέπεις τους κρατικούς θεσμούς να βάζουν όλη τους την ενέργεια σε πράγματα που αφορούν ελάχιστα ή καθόλου τους νέους, διατηρώντας το αίσθημα της ηττοπάθειας και της βίας, βία της ανεργίας, βία της απαξίωσης, βία της ανασφάλειας», λέει ο 24χρονος Νίκος Φωτίου.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2021

Ομηρική Πολιτεία: Οι Διδασκαλίες του Αριστοτέλη

Ομηρική Πολιτεία: Οι Διδασκαλίες του Αριστοτέλη:  Δειλινοί και Εωθινοί Περίπατοι ενδελεχούς  φιλοσοφίας πολιτικής και ρητορικής Ο Αριστοτέλης στο ΑΠΘ Ο κόσμος, κατά τον Α...

Ομηρική Πολιτεία: Η Οδύσσεια συναντά την Φιλοσοφική

Ομηρική Πολιτεία: Η Οδύσσεια συναντά την Φιλοσοφική:   Η «Οδύσσεια» στους τοίχους της Φιλοσοφικής «Ηθελα πολλά χρόνια να το κάνω. Οπως κάθε Ελληνας, έχουμε μια “μυστική” συγγένεια με τον Οδυσσέ...

 

 Οπως σημειώνει ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης της σχολής, κ. Μάνος Στεφανίδης, «η Φιλοσοφική Σχολή μεταμορφώνεται σε μια οιονεί πινακοθήκη, δίνοντας ένα υψηλό παράδειγμα εικαστικής παρέμβασης σε ένα κτίριο που πρωτογενώς ίσως και να προκαλεί κατάθλιψη. Ελπίζουμε και ευχόμαστε όλοι οι εργαζόμενοι στη Φιλοσοφική Σχολή, ακαδημαϊκό προσωπικό, διοικητικοί υπάλληλοι, λοιπό βοηθητικό προσωπικό, αλλά κυρίως οι φοιτήτριες και οι φοιτητές μας, να αγκαλιάσουν και να προστατεύσουν αυτή την προσπάθεια, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις και για περαιτέρω καλλιτεχνικές παρεμβάσεις. Η τέχνη είναι μία ακόμα μορφή παιδείας και καλλιέργειας υψηλού επιπέδου…».  

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Τετάρτη 28 Απριλίου 2021

The Planet on the Plate: Why Epicurious Left Beef Behind


For any person—or publication—wanting to envision a more sustainable way to cook, cutting out beef is a worthwhile first step. Almost 15 percent of greenhouse gas emissions globally come from livestock (and everything involved in raising it); 61 percent of those emissions can be traced back to beef. Cows are 20 times less efficient to raise than beans and roughly three times less efficient than poultry and pork. It might not feel like much, but cutting out just a single ingredient—beef—can have an outsize impact on making a person’s cooking more environmentally friendly.

Today Epicurious announces that we’ve done just that: We’ve cut out beef. Beef won’t appear in new Epicurious recipes, articles, or newsletters. It will not show up on our homepage. It will be absent from our Instagram feed.



We know that some people might assume that this decision signals some sort of vendetta against cows—or the people who eat them. But this decision was not made because we hate hamburgers (we don’t!). Instead, our shift is solely about sustainability, about not giving airtime to one of the world’s worst climate offenders. We think of this decision as not anti-beef but rather pro-planet.


Of course, when it comes to the planet, eschewing beef is not a silver bullet. All ruminant animals (like sheep and goats) have significant environmental costs, and there are problems with chicken, seafood, soy, and almost every other ingredient. In a food system so broken, almost no choice is perfect.


And yet we know that home cooks want to do better. We know because we actually pulled the plug on beef well over a year ago, and our readers have rallied around the recipes we published in beef’s place. For every burger recipe we didn’t publish, we put a vegetarian recipe into the world instead; rather than articles about ground beef, we talked about alt-meats from brands like Lightlife, a sponsor of this collection of recipes. And last summer, when America’s annual grilling holiday rolled around, we set our fires on cauliflower and mushrooms, not steaks and hot dogs.

The traffic and engagement numbers on these stories don’t lie: When given an alternative to beef, American cooks get hungry.

Why announce our decision now? While beef consumption in the U.S. is significantly down from where it was 30 years ago, it has been slowly creeping up in the past few years. The conversation about sustainable cooking clearly needs to be louder; this policy is our contribution to that conversation.

Addressing climate change requires legislation, international cooperation, and buy-in from the corporate sector. Individual actions like choosing alt-meat—or mushrooms, or chickpeas—instead of the real thing can feel so small they’re essentially pointless. But every time you abstain from beef at the grocery store or a restaurant, you send a signal—to the grocery store, yes, but also, and perhaps more influentially, to whomever you talk to about your decision. Our announcement today is simply us loudly (and proudly!) letting you, the home cook, know about a step we’re taking. (Admittedly, we’re also hoping the rest of American food media joins us too.)

Some of you will have questions (we’ve tried to anticipate those questions and answer them here). Some of you will wonder if Epicurious has become a site with an agenda. Rest assured, the beef recipes that were published in 2019 and before are still on the site; they are not going anywhere. Likewise, Epi’s agenda is the same as it has always been: to inspire home cooks to be better, smarter, and happier in the kitchen. The only change is that we now believe that part of getting better means cooking with the planet in mind. If we don’t, we’ll end up with no planet at all.

Maggie Hoffman is the senior editor at Epicurious. David Tamarkin is the former digital director of Epicurious.

EPICURIOUS 

Τρίτη 27 Απριλίου 2021

The Game Changers | Official Trailer


Οι  μονομάχοι ήταν κυρίως χορτοφάγοι; 
A UFC fighter learns everything he'd been taught about protein was a lie. The Game Changers hits digital worldwide 10/1 & is available for preorder on iTunes in select countries! Get yours today: https://apple.co/2lZ18bK



Δευτέρα 26 Απριλίου 2021

Η χρήση χημικών όπλων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει μείνει στην ιστορία ως ο «πόλεμος των χαρακωμάτων» και των ανελέητων σφαγών στο πεδίο της μάχης λόγω του τρόπου με τον οποίο διεξάγονταν οι συγκρούσεις και των οπλικών συστημάτων της εποχής.

Ωστόσο, στην καταστροφική αυτή σύγκρουση, έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του ένα όπλο, το οποίο όχι μόνο δεν είχε καμία σχέση με τα υπόλοιπα, αλλά ακόμα χειρότερα ήταν πιο απάνθρωπο, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται. Σαν σήμερα στη μάχη του Υπρ χρησιμοποιούνται χημικά όπλα και ο πόλεμος και η ανθρωπότητα δεν ήταν ποτέ ξανά ίδια.

Ειδικότερα, η πρώτη πετυχημένη επίθεση με δηλητηριώδη αέρια πραγματοποιήθηκε κατά τη δεύτερη μάχη του Υπρ, στη δυτική Φλάνδρα καθώς ήταν ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας και οι δύο αντίπαλοι ήθελαν να το θέσουν υπό την κυριαρχία τους.
Το χρονικό της μάχης του Υπρ που ξεκίνησε στις 22 Απριλίου


Στη μία πλευρά ήταν παρατεταγμένοι οι Γερμανοί και στην άλλη οι σύμμαχοι, οι οποίοι είχαν οχυρωθεί πίσω από διαδοχικές σειρές χαρακωμάτων. Οι Γερμανοί επιτέθηκαν πρώτη φορά στις 19 Οκτωβρίου 1914, αλλά οι Γάλλοι και οι Άγγλοι τους απέκρουσαν με επιτυχία.

Στις 22 Απριλίου 1915 έγινε η δεύτερη μάχη στο Υπρ, όπου οι Γερμανοί επιτέθηκαν στους συμμάχους, χρησιμοποιώντας δηλητηριώδες αέριο με κυλίνδρους.

Ήταν η πρώτη πετυχημένη μαζική ρίψη χημικών όπλων σε πόλεμο. Είχαν προηγηθεί κάποιες επιθέσεις των Γάλλων με χειροβομβίδες, που περιείχαν δακρυγόνο αέριο αλλά δεν είχαν επιτυχία.

Ο Γερμανός καθηγητής Φριτς Χάμπερ, γνωστός ως «ο πατέρας των χημικών όπλων», ήταν ο άνθρωπος που παρασκεύασε το αέριο χλωρίνης για λογαριασμό του γερμανικού στρατού.

Μάλιστα πρότεινε να το διοχετεύσουν σε εμπορικούς κυλίνδρους αντί σε οβίδες και παρευρέθηκε στη μάχη του Υπρ για να παρακολουθήσει από κοντά τις ολέθριες συνέπειες του όπλου του.

Κατά τις 5 το απόγευμα οι Γερμανοί αιφνιδίασαν τους Γάλλους στρατιώτες, όταν τους επιτέθηκαν με 168 τόνους χλωρίου. Ένα σύννεφο ομίχλης πλησίασε τις γαλλικές γραμμές και το πεδίο της μάχης έγινε λευκό από το χλώριο.

Οι Γάλλοι στρατιώτες μόλις είδαν την ομίχλη να πλησιάζει έτρεξαν, αλλά δεν κατάφεραν να ξεφύγουν. Μόλις εισέπνευσαν τις χημικές ουσίες ο οργανισμός τους κατέρρευσε. Δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν και πονούσαν τα μάτια και τα πνευμόνια τους.

Παρά το γεγονός πως οι Γάλλοι αιφνιδιάστηκαν και αποδυναμώθηκαν από την εισπνοή του δηλητηριώδους αερίου, οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση τους.
Η παράδοξη αντιμετώπιση από την ιδέα ενός Καναδού αξιωματικού

Λίγες ώρες αργότερα επανέλαβαν τη ρίψη χημικών όπλων σε διαφορετικό σημείο του μετώπου, αλλά ένας Καναδός στρατηγός που ήταν χημικός αναγνώρισε το χλώριο και βρήκε τον τρόπο να το εξουδετερώσει.

Διέταξε τους στρατιώτες να ουρήσουν πάνω σε πανιά, να τα τοποθετήσουν στο πρόσωπό τους και να αναπνέουν μέσα από τα ούρα τους. Η αυτοσχέδια λύση είχε μικρά αποτελέσματα και δεν εμπόδισε το χλώριο να εισέλθει το στον οργανισμό τους. Συνολικά έχασαν τη ζωή τους από το χλώριο 1.200 στρατιώτες.

Μετά τη χρήση του χλωρίου, χρησιμοποιήθηκαν πολλές ακόμα χημικές ουσίες και από τα δύο στρατόπεδα. Η χειρότερη ουσία που προκάλεσε τους περισσότερους θανάτους ήταν το φωσγένιο, το οποίο ήταν ισχυρό ασφυξιογόνο που χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους Γερμανούς και κατέληξε να γίνει το βασικό χημικό όπλο των Βρετανών.

Αποτελεσματικό ήταν και το καυστικό αέριο μουστάρδας, το οποίο προκαλούσε τύφλωση και ασφυξία και χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στην τρίτη μάχη του Υπρ το 1917 μέσα σε οβίδες.

Όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα χημικά όπλα ξεκίνησε και η συστηματική αναζήτηση των κατάλληλων μέσων για να αντιμετωπιστούν.
Η τακτική «απάντηση»

Οι στρατιώτες πήγαιναν στο πεδίο της μάχης φορώντας οτιδήποτε θα εμπόδιζε τα χημικά αέρια να εισέλθουν στον οργανισμό τους. Φορούσαν γάζες εμποτισμένες με χημικά, γυαλιά για να προστατεύουν τα μάτια τους από τα αέρια και σακούλες στο κεφάλι που τις πότιζαν με γλυκερίνη, σόδα και νερό.

Οι Βρετανοί ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν, ένα χρόνο μετά την δεύτερη μάχη του Υπρ, αντιασφυξιογόνα μάσκα, η οποία είχε έναν αναπνευστήρα, γυαλιά και φίλτρο στο λαιμό.

Η χρήση χημικών όπλων έγινε ανεξέλεγκτη τα επόμενα τρία χρόνια του πολέμου. Παρόλο που στην πορεία έγιναν πιο επικίνδυνα, και τα δυο στρατόπεδα κατάφεραν να τα αντιμετωπίσουν σε μεγάλο βαθμό.

Από τους 113.000 τόνους χημικά που ρίχτηκαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, προσβλήθηκαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνδρες εκ των οποίων πέθαναν οι 100 χιλιάδες.

Η χρήση τους περιορίστηκε σημαντικά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κάτι που δεν εμπόδισε τις αντιμαχόμενες πλευρές να ανακαλύψουν καινούργια όπλα που κόστισαν τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους.


ΠΗΓΗ: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, αναδημοσιευμένο στο

https://www.onalert.gr/istoria/chimika-opla-otan-o-polemos-allaxe-stin-machi-toy-ypr-foto/342496/


Cleopatra and Ptolemies - Real Faces

Ancient Greeks - Real Faces


Είναι γνωστό πως η εικόνα που έχουμε από τους μεγάλους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, μαθηματικούς και γενικότερα επιφανείς άνδρες της ελληνικής αρχαιότητας, προέρχεται κυρίως από τις προτομές και τα αγάλματα των μουσείων. Χάρη στην τεχνολογία ωστόσο, πλέον έχουμε μια καλύτερη άποψη για την εικόνα και τα χαρακτηριστικά τους!
Συγκεκριμένα μέσω 3D modelling software, ο Κύπριος Παναγιώτης Κωνσταντίνου φέρνει “στη ζωή” τα πρόσωπα πολλών επιφανών αρχαίων Ελλήνων μέσα από δύο νέα του βίντεο. Η απεικόνισή τους με χρώμα, σε τρισδιάστατο περιβάλλον, και με τα χαρακτηριστικά του προσώπου του μάλιστα σε κίνηση, μας φέρνει λίγο πιο κοντά τους.



Κυριακή 25 Απριλίου 2021

Βραβεία Νόμπελ Λογοτεχνίας

 2016 Μπομπ Ντίλαν Τραγουδοποιός

2017 Καζούο Ισιγκούρο Συγγραφέας, σεναριογράφος


Όλα τα ονόματα από το 1901 που δίνεται το βραβείο υπάρχουν εδώ

HOMER IN COVID ERA

 





Η αρχαία ελληνική γλώσσα θα πιστοποιείται διεθνώς για πρώτη φορά

Γιατί είναι σημαντικό να μάθει κάποιος Αρχαία Ελληνικά σήμερα;


Η πρώτη στον κόσμο πιστοποίηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας αποτελεί πλέον πραγματικότητα.

Με αφορμή την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση που οδήγησε στο σύγχρονο ελληνικό κράτος, και με αίσθημα εθνικής ευθύνης, ο Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου People Cert Βύρων Νικολαΐδης έκανε γνωστό ότι όλες οι εξετάσεις θα διενεργούνται δωρεάν, ως συνεισφορά της εταιρείας στον επετειακό εορτασμό.

«Η απόφασή μας να προχωρήσουμε στη δημιουργία της Πιστοποίησης της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, δεν σχετίζεται μόνο με την αγάπη μας για την Ελλάδα. Αποτελεί φόρο τιμής στη γλώσσα που κράτησε τον ελληνισμό ζωντανό στο πέρασμα των αιώνων, στη γλώσσα που κερδίζει αξία διεθνώς, που κερδίζει τον θαυμασμό και τον σεβασμό στο εξωτερικό.Είναι, η ελάχιστη συνεισφορά μιας ελληνικής εταιρείας που έγινε παγκόσμια δύναμη, διενεργώντας εκατομμύρια εξετάσεις σε περισσότερες από 200 χώρες, αλλά δεν ξεχνά ποτέ τις ρίζες της» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Νικολαΐδης ο οποίος τόνισε: «Σε μια εξαιρετικά συμβολική για την Ελλάδα χρονιά, η Language Cert, θυγατρική του Ομίλου PeopleCert -κορυφαίου στο χώρο πιστοποίησης επαγγελματικών και γλωσσικών δεξιοτήτων και με παγκόσμια παρουσία οργανισμού-, ανακοινώνει την πρώτη στον κόσμο Πιστοποίηση της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας».

Γιατί είναι σημαντικό να μάθει κάποιος Αρχαία Ελληνικά σήμερα;

Απαντώντας στο ερώτημα ο κ. Νικολαΐδης τόνισε: «Γιατί η γλώσσα αυτή αποτελεί τη βάση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Είναι εργαλείο σκέψης»!

Για τη νέα πιστοποίηση μίλησαν η Πρόεδρος των Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων και Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής Ανάπτυξης των Εξετάσεων, καθηγήτρια Γεωργία Ξανθάκη - Καραμάνου και οι πανεπιστημιακοί και μέλη της επιτροπής: κ.κ. DrLuigiMiraglia,Πρόεδρος της Ακαδημίας Κλασσικών Γλωσσών στη Ρώμη “VivariumNovum», η καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών και διευθύντρια του TLG (Thesaurus Linguae Graecae) στο Πανεπιστήμιο Irvineτης Καλιφόρνιας Δρ Mαρία Παντελιά καθώς και ο καθηγητής της Νεοελληνικής και διευθυντής του Προγράμματος Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ Dr.Jacques Bouchard.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν η υφυπουργός Παιδείας Ζέττα Μακρή και οι κ.κ. Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, ομότιμος καθηγητής Γλωσσολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο καθηγητής Middle Eastern Studies στο Πανεπιστήμιο του Cambridge Dr. BenjaminKantor.

Όλοι οι καθηγητές μίλησαν για την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας, την αναγνώρισή της από διεθνείς επιστήμονες και διανοητές, καθώς και για την αξία της Πιστοποίησης Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και το κοινό τους όραμα να ενθαρρύνουν τους νέους να εμβαθύνουν στα αρχαία κείμενα. Παράλληλα, τόνισαν ότι τα Αρχαία Ελληνικά δεν μπορούν να θεωρηθούν νεκρή γλώσσα, καθώς η γλώσσα αυτή «ζει» ακόμα σε πολλές άλλες γλώσσες.

Marcolongo: «Υπερηφάνεια για την Πιστοποίηση»
«Ήταν ενθουσιασμός και υπερηφάνεια αυτό που ένιωσα όταν έμαθα για πρώτη φορά τη δυνατότητα διεθνούς πιστοποίησης της γνώσης των Αρχαίων Ελληνικών. Θα ήθελα λοιπόν να συγχαρώ την LanguageCert που προσφέρει αυτή την ευκαιρία», είπε η Andrea Marcolongo, συγγραφέας του βιβλίου: «Η Υπέροχη Γλώσσα, 9 Λόγοι για να Αγαπήσεις τα Αρχαία Ελληνικά», εκδ. Πατάκη.
Μετά την πανδημία, τόνισε η Andrea Marcolongo «είμαι περισσότερο πεπεισμένη ότι τα Αρχαία Ελληνικά και η μελέτη του πολιτισμού της ελληνικής γραμματείας αποτελούν ένα είδος πνευματικού εμβολιασμού έναντι κάθε αποθάρρυνσης, κάθε είδους οκνηρίας, έναντι της απώλειας της ελπίδας. Καλούμαστε σήμερα να αναδιαμορφώσουμε όχι μόνο οικονομικά, αλλά ιδίως πνευματικά, την εποχή μας». Την εμπειρία των μαθητών από τις πρώτες εξετάσεις Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας που διενεργήθηκαν μας μετέφερε ο διευθυντής Λυκείου του Αριστοτελείου Κολλεγίου Αθηνών κ. Χρήστος Γκροζούδης. Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος Ειρήνη Νικολοπούλου.

Πανελλήνια Έρευνα για τα Αρχαία Ελληνικά
Στη συνέντευξη Τύπου παρουσιάστηκε από τη γενική διευθύντρια της εταιρείας ερευνών Marc, Σοφία Τσιλιγιάννη, πανελλήνια έρευνα (επισυνάπτεται) για τη σχέση των Ελλήνων με τα Αρχαία Ελληνικά. Tα αποτελέσματά τηςείναι ενθαρρυντικά, καθώς τo 81% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι «τα αρχαία ελληνικά είναι απαραίτητα αν θέλει κανείς να μιλά σωστά ελληνικά». Επίσης, το 83% τα θεωρεί «χρήσιμα και στην καθημερινή ζωή, καθώς υπάρχουν πολλές φράσεις στα αρχαία ελληνικά που χρησιμοποιούμε». Οκτώ στους δέκα χαρακτηρίζουν αναγκαία τη διδασκαλία τους στα σχολεία, ωστόσο πιστεύουν ότι θα πρέπει να αλλάξει η μέθοδος της διδασκαλίας τους.

Onlineξετάσεις με τηλε-επιτήρηση
Η πιστοποίηση LanguageCert Test of Classical Greek (LTCG)επιπέδου Α1 και Α2 αποτελεί ένα προϊόν, ειδικά σχεδιασμένο για μελετητές και σπουδαστές, και είναι πολύτιμο εργαλείο για όσους επιθυμούν να ενσωματώσουν τα ιστορικά, πολιτικά και φιλοσοφικά ιδεώδη της Κλασσικής Αρχαιότητας στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Το προϊόν θα είναι διαθέσιμο στην ελληνική και διεθνή αγορά μέσα στο Μάιο. Ήδηέχουν εξεταστεί πιλοτικά με τη σύγχρονη μέθοδο της τηλε-επιτήρησης (onlineproctoring) περισσότεροι από 160 υποψήφιοι προερχόμενοιαπό την Ελλάδα και άλλες τρεις χώρες. Από το Βέλγιο, την Ιταλία και την Ουρουγουάη!

H πλειονότητα των υποψηφίων ήταν μαθητές, καθώς 125 άτομα ήταν κάτω των 16 ετών και 35 άτομα άνω των 16 ετών. Από αυτά το 60% ήταν γυναίκες και το 40% άνδρες. Οι περισσότερες συμμετοχές (90) αφορούσαν στο Α2 επίπεδο.

https://www.protothema.gr/greece/article/1116944/i-arhaia-elliniki-glossa-tha-pistopoieitai-diethnos-gia-proti-fora/


Παρασκευή 23 Απριλίου 2021

Αναγνώριση γενοκτονίας Αρμενίων από τις ΗΠΑ



O πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν φέρεται να έχει ήδη ενημερώσει τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν, ότι σκοπεύει να αναγνωρίσει ως γενοκτονία τις σφαγές και τις αναγκαστικές εκτοπίσεις των Αρμενίων το 1915.

Την πληροφορία μετέδωσε το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο πηγές που έχουν γνώση της συζήτησης μεταξύ των δύο ηγετών.

Νωρίτερα τo State Department γνωστοποίησε ότι αύριο Σάββατο θα υπάρξουν ανακοινώσεις για την «Γενοκτονία των Αρμενίων».

«Όσον αφορά στη Γενοκτονία των Αρμενίων, μπορείτε να περιμένετε μία ανακοίνωση αύριο», ήταν η διατύπωση της αναπληρώτριας εκπροσώπου της αμερικανικής διπλωματίας Τζαλίνα Πόρτερ.

Μέχρι τώρα η αμερικανική κυβέρνηση απέφευγε να χρησιμοποιεί τον όρο «γενοκτονία».

Η Γενοκτονία των Αρμενίων, που αναγνωρίζεται από περισσότερες από είκοσι χώρες και πολλούς ιστορικούς, αμφισβητείται από την Τουρκία.

Το 2019, η αμερικανική Γερουσία πέρασε μη δεσμευτική απόφαση για την αναγνώριση της γενοκτονίας, κάτι που μέχρι σήμερα ουδείς Αμερικανός πρόεδρος έχει πράξει. Πέρυσι τέτοιον καιρό, όταν ήταν ακόμη προεδρικός υποψήφιος, ο Τζο Μπάιντεν είχε δεσμευθεί στο μήνυμά του προς την αρμενική διασπορά ότι θα αναγνώριζε επισήμως τη γενοκτονία, εφόσον κέρδιζε τις εκλογές.


ΠΗΓΗ
https://www.kathimerini.gr/world/561342337/state-department-anakoinoseis-to-savvato-gia-tin-genoktonia-ton-armenion/

 



Πρέπει να λάβουμε υπόψη τα ιστορικά γεγονότα, διαμηνύει σε όλους τους τόνους η Ουάσιγκτον, προ της έντονης αντίδρασης της Άγκυρας στην αναγνώριση από τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν της Γενοκτονίας των Αρμενίων το Σάββατο.



Στόχος της αναγνώρισης του μεγέθους του ιστορικού γεγονότος της περιόδου 1915-1923 είναι «να αποδοθεί τιμή στα θύματα, όχι να κατηγορηθεί οιοσδήποτε», υπογράμμισε Αμερικανίδα αξιωματούχος που ζήτησε να μην κατονομαστεί. «Συνεχίζουμε να θεωρούμε την Τουρκία έναν κρίσιμο σύμμαχο στο ΝΑΤΟ», πρόσθεσε.

Αναφέρεται ότι κατά τη τηλεφωνική συνομιλία που είχε την Παρασκευή ο κ. Μπάιντεν με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να συναντηθούν τον Ιούνιο στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.

«Υπάρχουν πολλά κοινά συμφέροντα, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι μυστικό για κανέναν ότι υπάρχουν επίσης αποκλίσεις μεταξύ των χωρών μας», είπε η αξιωματούχος.

«Ένα κρίσιμο μέρος αυτής της διαδικασίας είναι να λάβουμε υπόψη τα ιστορικά γεγονότα», υπογράμμισε η αξιωματούχος.

Οι Αμερικανοί πρόεδροι συνηθίζουν εδώ και δεκαετίες να εκδίδουν στις 24 Απριλίου μια ανακοίνωση για την «Ημέρα Μνήμης των Αρμενίων», χωρίς, ωστόσο, να αναφέρουν τον επίμαχο όρο της γενοκτονίας.



Μέχρι το Σάββατο ο μοναδικός πρόεδρος που είχει τολμήσει να χρησιμοποιήσει τη λέξη ήταν ο Ρόναλντ Ρέιγκαν κατά την διάρκεια μιας δημόσιας εκδήλωσης για τα εγκαίνια του Μουσείου Ολοκαυτώματος στην Ουάσιγκτον.

Υπενθυμίζεται ότι και ο Μπαράκ Ομπάμα είχε αναγνωρίσει προεκλογικά ότι πρόκειται για γενοκτονία. Παρόλα αυτά όμως, δεν πρόφερε τη λέξη ούτε μια φορά κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Έτσι ο Τζο Μπάιντεν έγινε ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος τόλμησε να κάνει το επόμενο βήμα, αναγνωρίζοντας επίσημα τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

ΠΗΓΗ: https://www.kathimerini.gr/world/561343384/genoktonia-ton-armenion-simasia-echoyn-ta-istorika-gegonota-lene-oi-ipa/ 

NEW YORK TIMES

Τι σημαίνει η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων
Γιατί ο Μπάιντεν έκανε αυτό που είχαν αποφύγει οι προκάτοχοί του


Με τον κίνδυνο να εξοργίσει την Τουρκία ο Τζο Μπάιντεν αποφάσισε να αναγνωρίσει ότι η εξόντωση 1,5 εκατ. Αρμενίων από Τούρκους πριν από περισσότερο από έναν αιώνα ήταν το πιο φρικαλέο έγκλημα όλων: γενοκτονία.

Αυτό αναφέρουν σε άρθρο τους οι NYT και εξηγούν πώς φτάσαμε στην αναγνώριση και ποια η σημασία της.


Ο Μπάιντεν ουσιαστικά σπάει τη γραμμή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής των προκατόχων του, που δεν ήθελαν αν τραβήξουν το σχοινί στις σχέσεις με την Τουρκία, έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ και μία χώρα στρατηγικής σημασίας ανάμεσα στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, σχολιάζουν οι NYT και προσθέτουν: «Φέρει τεράστιο συμβολικό βάρος, εξισώνοντας τη βία κατά των Αρμενίων με τα εγκλήματα των Ναζί». Σημειώνουν δε ότι πρόκειται για «ένα ηθικό ράπισμα στον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν».

Όπως αναφέρεται στο άρθρο η άρνηση της γενοκτονίας είναι «βαθιά ριζωμένη» τουρκική κοινωνία. Συγγραφείς που έχουν τολμήσει να χρησιμοποιήσουν τον όρο έχουν εκδιωχθεί στη βάση του Άρθρου 301 του ποινικού κώδικα που απαγορεύει την «υποτίμηση της τουρκικότητας». Η άρνηση μαθαίνεται σε νεαρή ηλικία, με τα σχολικά βιβλία να αποκαλούν τα περί γενοκτονίας ψεύδη και να περιγράφουν τους Αρμενίους ως προδότες και τις πράξεις των Οθωμανών εναντίον τους ως αναγκαίες.

Όμως άρνηση χαρακτήριζε έως τώρα και τους Αμερικανούς προέδρους τουλάχιστον στις επίσημες διακηρύξεις τους. Κάποιοι έφτασαν κοντά. Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1981 είχε χρησιμοποιήσει τον όρο σε μία ομιλία, αλλά είχε μείνει εκεί. Στις κυβερνήσεις Ομπάμα και Τραμπ υπήρχαν σκέψεις, αλλά δεν προχώρησαν. Τι άλλαξε; Η δυσφορία στις ΗΠΑ έναντι της Άγκυρας έχει αυξηθεί και είναι διακομματική, σημειώνουν οι NYT. Οι προκλήσεις απέναντι σε άλλα μέλη του ΝΑΤΟ και κυρίως η αγορά των ρωσικών S400 και η προσέγγιση με τον Πούτιν έχουν οδηγήσει σε βαρομετρικό χαμηλό τις σχέσεις των δύο χωρών.

ΠΗΓΗ: https://www.moneyreview.gr/world/28958/nyt-ti-simainei-i-anagnorisi-tis-genoktonias-ton-armenion/

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Γενοκτονία Αρμενίων: Η αναφορά του Μπάιντεν στην «Κωνσταντινούπολη» και όχι στην «Istanbul»

Στο ναδίρ βρίσκονται οι σχέσεις Ουάσινγκτον – Άγκυρας μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915 από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν.

Η οργή της Άγκυρας εκφράστηκε τόσο με δήλωση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου όσο και με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών. Παρά τις αιτιάσεις περί μη ιστορικής και επιστημονικής βάσης, η ανάγνωση της δήλωσης του Αμερικανού προέδρου δείχνει πόσο προσεκτικά είναι γραμμένη.

Μάλιστα, αναφέρεται στο πώς ξεκίνησε η επιχείρηση εξόντωσης. «Ξεκινώντας στις 24 Απριλίου 1915, με τη σύλληψη Αρμενίων διανοουμένων και ηγετών της κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη από τις οθωμανικές αρχές, ενάμισι εκατομμύριο Αρμένιοι απελάθηκαν, σφαγιάστηκαν ή οδηγήθηκαν στον θάνατο σε μια εκστρατεία εξόντωσης» κάνοντας χρήσης της λέξης «Constantinople» και όχι «Istanbul».
Η προσεκτικά διατυπωμένη δήλωση οφείλεται στο ότι η Κωνσταντινούπολη ονομαζόταν έτσι μέχρι το 1923, ενώ μετονομάστηκε επίσημα από την Τουρκική Δημοκρατία ως Ινστάμπουλ στις 28 Μαρτίου του 1930.

ΠΗΓΗ https://www.protothema.gr/world/article/1118203/genoktonia-armenion-i-anafora-tou-baiden-stin-konstadinoupoli-kai-ohi-stin-istanbul/



Πέμπτη 15 Απριλίου 2021

Δολοφονία Πάνου Κολοκοτρώνη

Σύμφωνα με τον συντάκτη των απομνημονευμάτων, ο Μακρυγιάννης ομολογεί ότι οι άνθρωποί του ήταν αυτοί που μαζί με τον Βάσο Μαυροβουνιώτη δολοφόνησαν τον Πάνο Κολοκοτρώνη λέγοντας: «…πέσαμε εις τα καλύβια της Τριπολιτζάς. Εκεί άφησα τους ανθρώπους μου. Ήταν ο Βάσιος εκεί. Θέλησε να τους πολεμήση ο Πάνος ο Κολοκοτρώνης και τον σκότωσαν». Ο Πάνος Κολοκοτρώνης ήταν πρωτότοκος γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ένας από τους ευγενέστερους και πλέον μορφωμένους αγωνιστές του 1821, στον οποίο ο πατέρας του είχε παθολογική αδυναμία (γι’ αυτό και κατέρρευσε ψυχολογικά μετά τη δολοφονία του παιδιού του). Ο Μακρυγιάννης όμως συνεχίζει την αφήγηση της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη λέγοντας πικρόχολα «Αυτό είναι το αίμα όπου χύθηκε Κολοκοτρωναίικον δια την λευτεριά της Ελλάδος»….

Πέμπτη 8 Απριλίου 2021

ΠΕΙΡΑΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ, SOCIAL CONFORMITY.



ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΟΜΦΟΡΜΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΥ



Θέμα Δ
Με βάση τις απόψεις που διατυπώνονται στο Κείμενο I, να αναφερθείτε σε ένα κείμενο 300-400 λέξεων στη σχέση των νέων με το φαινόμενο του «κοινωνικού κομφορμισμού». Σε ποιον βαθμό και σε ποια έκταση υπόκεινται οι νέοι στις ιδέες και τις τάσεις του κοινωνικού σώματος; Ποιες επιπτώσεις έχει η υποταγή τους στη μάζα και με ποιους τρόπους είναι δυνατόν ο νέος να προστατεύσει την ατομική του ανεξαρτησία από τη δύναμη της μάζας; Το κείμενό σας θα δημοσιευθεί σε σχολικό περιοδικό.

Το Πείραμα Συμμόρφωσης - The Asch Conformity Experiment

Περίληψη

 

 Περίληψη είναι η σύντομη απόδοση του περιεχομένου ενός κειμένου, η οποία μπορεί να υποκαταστήσει το αρχικό κείμενο. Είναι προσωπική δημιουργία, με πληροφοριακό ύφος, χωρίς ίχνος σχολιασμού ή κριτικής.


Με άλλα λόγια, είναι η σύντομη παρουσίαση μιας ιστορίας ή ενός κειμένου, όπου αναφέρουμε μόνον τις σημαντικές πληροφορίες, παραλείποντας τις πολλές λεπτομέρειες, χωρίς όμως να αλλοιώνουμε το νόημα.

 

Για να γράψουμε λοιπόν μια περίληψη, πρέπει να κατανοήσουμε καλά το κείμενο ή το συμβάν, ώστε να είμαστε σε θέση να διακρίνουμε τις βασικές πληροφορίες από τις δευτερεύουσες. 
 

 
Ενεργητική σύνταξη: Ο συγγραφέας τονίζει, υποστηρίζει, επισημαίνει, εκφράζει, υπερασπίζεται, προσεγγίζει, δηλώνει κλπ.
Παθητική σύνταξη: Το κείμενο αναφέρεται, πραγματεύεται, ασχολείται κλπ.
 
 

https://adiabastoi.blogspot.com/2020/04/blog-post_3.html

 [50-60 words]

ο πρόβλημα που τίθεται είναι η έλλειψη της ελευθερίας όσον αφορά τις σκέψεις μας. Επηρεαζόμαστε κατά μεγάλο βαθμό από τους γύρω μας και έχουμε την ψευδαίσθηση ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ο μόνος τρόπος για να απαλλαχτούμε από αυτή τη μαζοποίηση είναι να έχουμε μια δική μας άποψη για τα πράγματα κάτι που απαιτεί ανδρεία και εντιμότητα. (58 words)

το κειμενο αναφερεται στον κοινωνικο κομφορμισμο.Αρχικα,ο Παπανουτσος στην αρχη θετει ενα ερωτημα με σκοπο να ψυχολογησει τον ιδιο τον αναγνωστη και να καταλαβει οτι μεσα απο αυτο πρεπει να βλεπουμε τις αληθειες αλλα και τις αξιες μας.Στην συνεχεια δινει μια βαθυτερη διερευνηση στο να αναγνωρισουμε οι ιδιοι τι μπορουμε να κανουμε μεσα μας πειθοντας ετσι οτι σε αναριθμητες περιπτωσεις η πνευματικη μας ανεξαρτησια ειναι ενας ωραιος μυθος.Το φαινομενο αυτο στην γλωσσα της επιστημης ειναι ο κοινωνικος κομφορμισμος.Στην συνεχεια,αναφερεται σε καποιες περιπτωσεις του κοινωνικου κομφορμισμου και τονιζει οτι οι ψυχολογοι κ οι κοινωνιολογοι εχουν μελετησει το φαινομενο αυτο καταληγοντας σε ενα συμπερασμα το οποιο εξηγουν αναλυτικα.Τελος,διατυπωνει τις αποψεις του και αναφερει τα λογια του Nietzsche με γενικο συμπερασμα οτι ο ανθρωπος πρεπει να ειναι σκληρος με τον εαυτο του και να βρισκεται παντα σε εντιμοτητα. (130 words!)

 

 

Τετάρτη 7 Απριλίου 2021

Κριτήριο Μαζοποίηση



" Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνιολόγοι που έχουν μελετήσει το φαινόμενο, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο κομφορμισμός αυτός, τάση ισχυρή και επίμονη, πηγή του έχει την κοινωνική φύση του ανθρώπου. Ζώο κατ’ εξοχήν κοινωνικό ο άνθρωπος, όταν έρχεται αντιμέτωπος με σημαντικές για τη συλλογική ζωή «δοξασίες της μάζας», αισθάνεται ζωηρότερο ενδιαφέρον για τη συντήρηση των λαϊκών εξηγήσεων που κρατούν συμπαγή την ομάδα, παρά για τις κριτικές αναλύσεις που μπορούν να τη διαιρέσουν και να τη διαλύσουν. «Χρειάζεται» τους άλλους, τον αριθμό, το πλήθος: στο πανηγύρι, στο θέαμα, στον περίπατο και στο καφενείο ή στο εστιατόριο. Δε «χαίρεται» τις ανέσεις της ζωής και τις πιο στοιχειώδεις, παρά συντροφεμένος. Πρέπει να τις μοιραστεί, κατά κάποιο τρόπο, με άλλους, για να τις απολαύσει. Και για να τους κρατήσει κοντά του αυτούς τους άλλους, είναι έτοιμος να κάνει πολλές παραχωρήσεις στις κρίσεις και στο γούστο του: να μπει στο δικό τους δια νοητικό ορίζοντα, να συμμεριστεί τα συναισθήματά τους, να παραδεχτεί τις προτιμήσεις τους.
Έχουμε λοιπόν καταδικαστεί να είμαστε αιχμάλωτοι της συμβιωτικής ομάδας; Θα παρεξηγούσε τη θέση μας εκείνος που θα την ερμήνευε με αυτό τον τρόπο. Όχι υποχείριος, υποκείμενος στις ιδέες και στις τάσεις του κοινωνικού σώματος είναι ο άνθρωπος. Το οργανωμένο πλήθος, η κοινωνική ομάδα μάς στηρίζει, μας προστατεύει, αλλά και θολώνει την όραση, μηχανοποιεί τη συμπεριφορά, δένει τη σκέψη. Από τη δουλεία αυτή σώζεται μόνο ο επώνυμος άνθρωπος που θα ορθώσει την κεφαλή του πάνω από τον ορίζοντα της μάζας και θα τολμήσει ν’ αντικρίσει με τις δικές του διανοητικές δυνάμεις τα πράγματα, με τη δική του βούληση τις περιπλοκές της ζωής, με τη δική του ευαισθησία το θέαμα του κόσμου. Ας θυμηθούμε εδώ τα βαθυστόχαστα λόγια του Nietzsche: «Πόσην αλήθεια σηκώνει, πόσην αλήθεια αποτολμάει ένα πνεύμα; Αυτό έγινε για μένα, ολοένα και πιο πολύ, το αληθινό μέτρο των αξιών. Η πλάνη δεν είναι τύφλωση, η πλάνη είναι ανανδρία. Στη γνώση, κάθε κατάκτηση, κάθε βήμα εμπρός προέρχεται από το θάρρος, από τη σκληρότητα απέναντι στον εαυτό μας, από την εντιμότητα απέναντι στον εαυτό μας».



ΕΡΩΤΗΣΗ 1
Στο Κείμενο I ο δοκιμιογράφος χρησιμοποιεί διάφορα μέσα, για να γίνει σαφής και κατανοητός και να δημιουργήσει κλίμα οικειότητας και επικοινωνίας με τον αναγνώστη. Να εντοπίσετε δύο από αυτά τα μέσα καταγράφοντας και τα αντίστοιχα χωρία.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2
Να γράψετε ένα περιληπτικό κείμενο 50-60 λέξεων στο οποίο θα παρουσιάσετε
το πρόβλημα που εκθέτει ο δοκιμιογράφος στον πρόλογο και τις απόψεις που
διατυπώνει στην τελευταία παράγραφο για τη δυνατότητα αντιμετώπισής του.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3
Β2. a. «Είναι απίστευτο το πόσο εύκολα ακόμα και σε ομαλές περιστάσεις διαδίδονται οι ομαδικές πλάνες». Με ποια μέσα πειθούς προσπαθεί ο δοκιμιογράφος να στηρίξει την παραπάνω άποψη; 
  
b. Να αντικαταστήσετε τις παρακάτω διαρθρωτικές λέξεις του Κειμένου Ι με άλλες που δηλώνουν την ίδια νοηματική σχέση: εντούτοις, Φυσικά (1η παράγραφος), λοιπόν (4η παράγραφος).  
look here