Οδηγίες διδασκαλίας αρχαίων β' λυκείου

 

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ (ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ), Β΄ ΤΑΞΗ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

Στη Β΄ Λυκείου διδάσκεται το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας, ως μάθημα Γενικής Παιδείας, επί δύο (2) ώρες την εβδομάδα.

Για τη διδασκαλία του μαθήματος της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας στη Β΄ τάξη του Ημερήσιου Γενικού Λυκείου, αξιοποιούνται:

• Δ. Δρακόπουλος, Κ. Ναστούλης, Χ. Ρώμας, Σοφοκλέους Τραγωδίαι Αντιγόνη, ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ»
• Ν. Σκουτερόπουλος, Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος (στο ίδιο βιβλίο με την Αντιγόνη) ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ»
• Η. Σπυρόπουλος, Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος http://elibrary.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-18078&tab=01
• Α.Β. Μουμτζάκης, Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής (Α΄, Β΄, Γ΄ Λυκείου), ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ»
• Μ. Οικονόμου, Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής (Γυμνασίου-Λυκείου), ΙΤΥΕ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ»

Και τα δύο έργα, αν και ανήκουν σε διαφορετικά γραμματειακά είδη, προσφέρονται στους μαθητές και τις μαθήτριες της Β΄ Λυκείου, λίγο πριν από την απόκτηση πολιτικών δικαιωμάτων, για μελέτη, κριτική και συγκριτική προσέγγιση με σκοπό την άντληση εμπειρίας και τη διαμόρφωση κριτηρίων για την αξιολόγηση της σύγχρονης κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας και τον καθορισμό προσωπικής στάσης.

Α. Θουκυδίδη «Περικλέους Επιτάφιος»

Ο «Επιτάφιος» του Περικλή διδάσκεται σε 15 διδακτικές ώρες στο πρώτο δίμηνο του σχολικού έτους (11/09 έως 11/11).

Η διδασκαλία του «Επιταφίου» προτάσσεται για τους εξής λόγους: α) αποτελεί «συνέχεια» της διδασκαλίας του Θουκυδίδη από την Α΄ τάξη, β) ως ιστορικό και πολιτικό κείμενο που αναφέρεται στην άμεση δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας του 5ου αι. π.Χ. βοηθάει τους μαθητές και τις μαθήτριες να προσεγγίσουν το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και γ) πραγματεύεται, μεταξύ άλλων, θέματα όπως αυτό της δίκαιης ισορροπίας ανάμεσα στη νόμιμη εξουσία του κράτους και τα φυσικά δικαιώματα του ατόμου και, ως εκ τούτου, μπορεί να πλαισιώσει τον βασικό προβληματισμό γύρω από τη σχέση γραπτού και άγραφου δικαίου που τίθεται στην «Αντιγόνη».

Περιεχόμενο

Η διδασκαλία του Περικλέους Επιταφίου περιλαμβάνει εισαγωγή και κεφάλαια από το πρωτότυπο και από μετάφραση, όπως στον παρακάτω πίνακα:

Εισαγωγή από το σχολικό βιβλίο Η. Σπυρόπουλος, Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-18078&tab=01 Κεφ. Α΄, Θουκυδίδης Ολόρου Αλιμούσιος (απλή υπόμνηση- έχει διδαχθεί στην Α΄ ΓΕ.Λ.) Κεφ. Β΄, Ο Επιτάφιος λόγος του 431 π.Χ. (επισήμανση των κύριων σημείων) Κεφ. Γ΄, Περικλής ο Ξανθίππου (επισήμανση των κύριων σημείων) Κεφ. Δ΄, Το πρόβλημα της πατρότητας του Επιταφίου (επισήμανση των κύριων σημείων)

Πρωτότυπο κείμενο και μετάφραση από το σχολικό βιβλίο Κεφ. 35–36 (από μετάφραση) 37-41 (από το πρωτότυπο και τη μετάφραση) 42-46 (από μετάφραση) Γενική θεώρηση Προεκτάσεις, συγκριτική εξέταση με άλλα κείμενα

Διδακτική προσέγγιση

Κατά τη διδασκαλία του «Επιταφίου» αναμένεται: α) να αναδειχθούν χαρακτηριστικά του αθηναϊκού πολιτεύματος, της άμεσης δημοκρατίας, της εμβληματικής προσωπικότητας του Περικλή και του ύφους του Θουκυδίδη και β) να γίνουν όλα τα παραπάνω αντικείμενο κριτικής και βιωματικής προσέγγισης από τους μαθητές και τις μαθήτριες.

Για την επίτευξη των παραπάνω χρειάζεται η προσπέλαση του κειμένου σε λεξικογραμματικό επίπεδο μέσω της αξιοποίησης των μεταφρασμένων κειμένων. Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο προτείνεται η παράλληλη προσέγγιση των πρωτοτύπων κειμένων και των αντίστοιχων μεταφράσεων. Οι μαθητές και οι μαθήτριες, εκκινούν από την ανάγνωση του μεταφρασμένου κειμένου και στη συνέχεια οδηγούνται στο πρωτότυπο με εστίαση σε βασικές έννοιες και σημεία του κειμένου ή εκκινούν από το πρωτότυπο, παραφράζοντας το κείμενο, και στη συνέχεια οδηγούνται στο μεταφρασμένο κείμενο, προς επίρρωση ή τροποποίηση της πρώτης μεταφραστικής τους προσπάθειας.

Ωστόσο, μεγαλύτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην προσέγγιση του περιεχομένου σε ενδοκειμενικό επίπεδο στην κατανόηση βασικών εννοιών, όπως της ισότητας, της αξιοκρατίας, του σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, της ενεργητικής συμμετοχής στα κοινά, της αισθητικής αγωγής, της φιλοσοφίας, της αίσθησης του μέτρου, της υστεροφημίας κ.ά., αλλά και στην κατανόηση του επικοινωνιακού πλαισίου, του επιδεικτικού λόγου, στη δεδομένη ιστορική στιγμή, (431 π.Χ).

Επίσης, σημασία πρέπει να δοθεί στη διακειμενική προσέγγιση με την παράλληλη χρήση κειμένων: α) από το ίδιο το ιστορικό έργο του Θουκυδίδη, όπως, για παράδειγμα, τον διάλογο Αθηναίων – Μηλίων, για να μετριασθεί ο κίνδυνος της εξιδανίκευσης της αρχαίας Αθήνας, β) από άλλα κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας του 5ου και 4ου π.Χ. αιώνα (Πλάτωνα, Μενέξενος, 238 c-d, Αριστοτέλους Πολιτικά, VI, 7, 1293) και γ) από έργα σύγχρονων μελετητών και συγγραφέων.

Β. Σοφοκλέους «Αντιγόνη»

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή διδάσκεται από την 1η Δεκεμβρίου (1/12) μέχρι το τέλος του διδακτικού έτους επί δύο (2) ώρες την εβδομάδα.

Περιεχόμενο

α. Από το πρωτότυπο με παράλληλη χρήση μετάφρασης διδάσκονται οι στίχοι:
1-99, 280-314, 441-507, 631-725, 1064-1090.

β. Μόνο από μετάφραση και αναλυτικά διδάσκονται οι στίχοι: 162-279, 315-331, 376-440, 508-581, 726-780, 781-800, 801-943.

γ. Μόνο από μετάφραση αλλά συνοπτικά διδάσκονται οι στίχοι: 100-161, 332-375, 582-630, 944-987, 988-1063, 1091-1114, 1115-1153, 1154-1353.

Διδακτική προσέγγιση

Κατά τη διδασκαλία της Αντιγόνης, και της Δραματικής Ποίησης γενικότερα, στο Λύκειο:

• προβάλλεται η θεατρική και λογοτεχνική διάσταση του αρχαίου δράματος
  (Η κατεύθυνση αυτή εξυπηρετείται αφενός από την ανάδειξη των κατά ποιόν μερών σε όλο το φάσμα της διδασκαλίας, σε συνδυασμό με τα κατά ποσόν μέρη, αφετέρου από την παρακολούθηση θεατρικών ή κινηματογραφικών αποδόσεων της τραγωδίας)∙
• διδάσκεται μία σύντομη και κατατοπιστική εισαγωγή στην αρχή, για να γίνει κατανοητό το πλαίσιο όπου θα ενταχθεί η ανάγνωση των κειμένων
  (Η εισαγωγή συνιστά υλικό αναφοράς καθ’ όλη τη διάρκεια της διδασκαλίας του έργου)
• αξιοποιείται το «Λεξικό Θεατρικών Όρων», έντυπο ή ηλεκτρονικό, για την κατανόηση όρων της τραγωδίας∙
• συνδυάζονται οι παραδοσιακοί τρόποι διδασκαλίας με την ομαδοσυνεργατική, τη βιωματική και τη διερευνητική/ανακαλυπτική εργασία.

(Οι διδακτικές πρακτικές πρέπει να χαρακτηρίζονται από ποικιλία και ευρηματικότητα και να ευνοούν την ανάπτυξη κριτικής σκέψης και έκφρασης. Ως ενδεικτικά παραδείγματα αναφέρονται η υιοθέτηση διαφορετικής οπτικής γωνίας, η υποστήριξη ή ανασκευή των απόψεων των τραγικών ηρώων (παιχνίδι ρόλων, αγώνας λόγων), η επαλήθευση μιας άποψης για το έργο του Σοφοκλή, η διαθεματική προσέγγιση, η θεατρική απόδοση του έργου από τους μαθητές κ.ά.)

• υιοθετούνται καινοτόμες διδακτικές πρακτικές με τη χρήση Τ.Π.Ε. ως μέσων κατάκτησης και μετάδοσης της γνώσης (συνδρομή μουσικής και εικόνας)∙
• προτείνονται η κατασκευή εννοιολογικού χάρτη, το θεατρικό δρώμενο και η βιντεοσκόπησή του, η αξιοποίηση αγγειογραφιών, η εικονογράφηση του δράματος, η χρήση διαδραστικού πίνακα, η ηλεκτρονική συζήτηση, η σύνθεση μικροσεναρίων που υλοποιούνται με Τ.Π.Ε. κ.λπ.
• αξιοποιούνται οι μεταφράσεις για την προσέγγιση του πρωτοτύπου με τον ίδιο τρόπο που προτείνεται και παραπάνω για τον «Επιτάφιο»

Επισήμανση: Η δομολειτουργική προσέγγιση του κειμένου ακολουθείται σε επιλεγμένα σημεία και σχήματα λόγου, μέσω των οποίων αναδεικνύονται υφολογικές επιλογές του ποιητή και όχι σε όλη την έκταση της διδακτέας ύλης από το πρωτότυπο.

Πρόσθετες επισημάνσεις - οδηγίες για τη διδασκαλία του μαθήματος της ΑΕ Γλώσσας και Γραμματείας Β΄ Λυκείου

1. Για τη διδασκαλία του Επιταφίου οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν ως κείμενο αναφοράς (πρωτότυπο και μετάφραση) το κείμενο που υπάρχει στο σχολικό βιβλίο σε μετάφραση του Ν. Σκουτερόπουλου.

2. Για τον προγραμματισμό της διδασκαλίας του Επιταφίου σε 15 διδακτικές ώρες που προβλέπονται από το ΠΣ ενδεικτικά προτείνεται η εξής κατανομή

• Εισαγωγή και κεφ. 35 και 36 από μετάφραση, μία (01) ώρα. (Δεν προτείνεται η αυτοτελής διδασκαλία της Εισαγωγής αλλά η διδακτική αξιοποίησή της παράλληλα με την προσέγγιση των επιμέρους κεφαλαίων).
• Κεφ. 37-41 από το πρωτότυπο και τη μετάφραση, οκτώ (08) ώρες.
• Κεφ. 42-46 από μετάφραση, μία (01) ώρα.
• Γενική θεώρηση, δύο (02) ώρες.
• Προεκτάσεις, συγκριτική εξέταση με άλλα κείμενα, τρεις (03) ώρες.

Για τη διευκόλυνση των εκπαιδευτικών παρατίθεται μια ενδεικτική επιλογή από σενάρια διδασκαλιών για τον «Επιτάφιο» και την «Αντιγόνη» από τον δικτυακό τόπο «Πρωτέας»:

Για τον «Επιτάφιο»:
- Στάθης Παπακωνσταντίνου, Η σύγκριση κάνει τη διαφορά
- Σοφία Κουρουτσίδου, Η σύγκριση κάνει τη διαφορά
- Βασιλική Μαντζώρου, Δυνατή πόλη,δυνατοί πολίτες
- Βασιλική Γιαρίμπαπα, Δυνατή πόλη, δυνατοί πολίτες
- Λάμπρος Πόλκας, “Αυτόχθονες έφυμεν”: εν αρχή ην ο μύθος
- Κασσάνδρα Μπεϊκάκη, Αυτόχθονες έφυμεν
- Λάμπρος Πόλκας, Παράδοση και πρωτοτυπία τον «Περικλέους επιτάφιο» του Θουκυδίδη
- Πασχαλίνα Παλαιοχωρινού Παράδοση και πρωτοτυπία στον Περικλέους Επιτάφιο
- Στάθης Παπακωνσταντίνου, Πίσω από τη βιτρίνα
- Βασιλική Μαντζώρου, Πίσω από τη βιτρίνα

Για την «Αντιγόνη
- Παναγιώτης Καραμανώλης, Άνθρωποι, στάσεις, παραστάσεις
- Όλγα Τσαντσάνογλου, Πρώτη επαφή με την αρχαία τραγωδία: Πώς ο μαθητικός λόγος αποδίδει την τραγική ποίηση
- Βασίλειος Συμεωνίδης, Πρώτη επαφή με την αρχαία τραγωδία: Πώς ο μαθητικός λόγος αποδίδει την τραγική ποίηση
- Λάμπρος Πόλκας, Η Αρχαία Αγορά της Αθήνας: Διερευνώντας τα τοπία της Αρχαίας Ελληνικής Ιστοριογραφίας
- Κοσμάς Τουλούμης, Η Αρχαία Αγορά της Αθήνας: Διερευνώντας τα τοπία της Αρχαίας Ελληνικής Ιστοριογραφίας
- Όλγα Τσαντσάνογλου, Σύνταξη παρουσίασης βιντεογραφημένης θεατρικής παράστασης της
- Λάμπρος Πόλκας, Σύνταξη παρουσίασης βιντεογραφημένης θεατρικής παράστασης της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή σε περιβάλλον wiki
- Όλγα Τσαντσάνογλου, Τιμή και ατίμωση του νεκρού: διακειμενική προσέγγιση με αφορμή την Αντιγόνη του Σοφοκλή
- Λάμπρος Πόλκας, Τιμή και ατίμωση του νεκρού: διακειμενική προσέγγιση με αφορμή την Αντιγόνη του Σοφοκλή
- Μαγδαληνή Πρεβεζάνου, Αρχή αναρχίας εστί...
- Παναγιώτης Σεράνης, «Η έννοια του χρέους και της προαίρεσης στον άνθρωπο ως άτομο και στον άνθρωπο ως πολίτη»: Ανακεφαλαιωτική ενότητα στην Αντιγόνη του Σοφοκλή
- Στάθης Παπακωνσταντίνου, «Η έννοια του χρέους και της προαίρεσης στον άνθρωπο ως άτομο και στον άνθρωπο ως πολίτη»: Ανακεφαλαιωτική ενότητα στην Αντιγόνη του Σοφοκλή
- Βασιλική Μαντζώρου, Κρέων,η απατηλή γοητεία της εξουσίας
Στάθης Παπακωνσταντίνου, Κρέων, η απατηλή γοητεία της εξουσίας

(...)

Τύποι γυναικείων ματιών στον Όμηρο. Τί δείχνουν

Θαυμαστής και λάτρης της γυναίκας ο Όμηρος εστιάζει στους τύπους των γυναικείων ματιών (ελικώπις / κυανώπις / γλαυκώπις / βοώπις ή εριώπις). Στοιχείο ομορφιάς και καθρέφτης της ψυχής τους.

Από το ομηρικό "γλυκερόν φάος" στο "γλυκύ μου έαρ"

Η Ιλιάδα και η Οδύσσεια είναι “φύσει και θέσει”, προχριστιανικά, άρα ειδωλολατρικά, παγανιστικά έργα. Ωστόσο 10άδες τα ΟΜΗΡΙΚΑ “στιγμιότυπα” που η Χριστιανική Θρησκεία “απομόνωσε” και στήριξε πάνω τους σύμβολα και συμβολισμούς της.
Και πολύ καλά έκανε.
Ο ΟΜΗΡΙΚΟΣ μάντης ΚΑΛΧΑΣ γνώριζε: “τα τ’ εόντα, τα τ’ εσσόμενα, προ τ’ εόντα”,
ΔΗΛΑΔΗ “τα παρόντα, τα μελλούμενα, τα παρελθόντα…” (ΙΛΙΑΔΑ ραψ. Α).

Ένδειξη της πανανθρώπινης ΗΘΙΚΗΣ και της υψηλής ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ των Ομηρικών αριστουργημάτων.


1) “ω, γλυκύ μου έαρ” // Ομηρικό: “γλυκερόν φάος”

2) “το φως της Ανάστασης” // Ομηρικό: “εν δε φάει και όλεσσον”
Ο κυρίαρχος ρόλος του φωτός και στον Όμηρο.
(δες “σπουδή στο Ελληνικό φως”)

3)”ματαιότης ματαιοτήτων…..” // Ομηρικό: “οίη περ φύλλων γενεή…”
(Σαν τα ευάλωτα φύλλα των δέντρων…. οι γενιές των ανθρώπων)

4) Η Παναγία “διετήρει πάντα τὰ ρήματα του Ιησού ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. ” //

Ομηρικό: Η Πηνελόπη….- “θαμβήσασα… παιδός γαρ μύθον πεπνυμένον ένθετο θυμώ”(κρατούσε μέσα της τα σωστά λόγια του Τηλέμαχου)

5) “Διός άπαντες πτωχοί τε και ξένοι”, “δόσις μεν ολίγη, φίλη δε”(=το λίγο που θα δώσεις θα σε γεμίσει χαρά). (περιττεύουν άλλα, στις κουβέντες αυτές της Ομηρικής Ναυσικάς).

6) “οίνος ευφραίνει καρδίαν….” // Ομηρικό: “ευάνωρ, μελιηδής,μελίφρων οίνος….”
“Πίνετε οίνον και εσθίετε βρώμην, ίνα θυμόν(= δύναμη) ενί στήθεσιν λάβητε”(Οδύσσεια, ραψ. κ)

7) Η ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΗ- ενσάρκωση του Χριστού παραλληλίζεται με την κίνηση του Έκτορα να βγάζει το “Φοβικό” κράνος, πριν πλησιάσει τον γιο του Αστυάνακτα

8) Η περιγραφή της κατοικίας των Ολύμπιων Θεών από τον Όμηρο, παραπέμπει σε όρους βιβλικού Παραδείσου:

“έδος ασφαλές (=κατοικία αιώνια) , αιεί….αίθρη ανέφελος….λευκή… αίγλη….. τω(=εκεί) ένι τέρπονται(=ζουν γαλήνια) μάκαρες θεοί…”

9) ” φως εσπερινόν….” // Ομηρικό: “σκιώοντο άπασαι αι αγυιαί = το σταδιακό τελείωμα της ημέρας…” (οι δρόμοι τί… σκοτεινοί που εγίναν). Ώρα “εσωστρέφειας” και “απολογισμού”

10) “Η Βιβλική Θεϊκή συμπαντική Δύναμη, η Παντοδυναμία του Θεού” //Στον Όμηρο αντίστοιχα:
H κίνηση του κεφαλιού του Δία…. “ἐλέλιξεν (=έσεισε) μέγαν Ὄλυμπον” (με βιβλικούς όρους θα λέγαμε…. “σείστηκε το στερέωμα”)

Και άλλα όπως….. ικεσία, θυσία, “μελίκρητος οίνος”, “ο προστάτης θεός”, η “διαρκής επίκληση της θεϊκής βοήθειας”, “ο πειρασμός”, προφητείες “πνεύμα πρόθυμον, σαρξ ασθενής” κλπ

Υ.Γ Προσωπική άποψη: Να πάρουμε ό,τι ΕΜΕΙΣ κρίνουμε χρήσιμο (Μ. Βασίλειος) από τον Όμηρο.

Αρκεί ΟΜΩΣ να μην μετατρέψουμε το…. ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΡΓΟ του, σε μια ανούσια ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΚΗ(!!!!) νερόβραστη ΠΑΙΔΑΡΙΩΔΗ σούπα…. (καλών, κακών, ασεβών, ευσεβών κλπ…)

Στο Διαδίκτυο: “μεταφράστηκε…. ποιος Όμηρος”
.
Ο Όμηρος έχει όραμα Ζωής με ΔΙΚΟ του δείκτη Αξιών, Ηθικής και Δικαίου.
Το παραπάνω σημείωμα ας θεωρηθεί μια σύντομη ένδειξη.

Από την άποψη αυτή θεωρώ έντιμη την σχετική κουβέντα του Μ. Βασιλείου.

Χρυσόστομος Τσιρίδης

Πηγή: chrisblog.gr

"ΑΝΤΙΓΟΝΗ" ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 5 & 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022

Σκηνές πριν και μετά την παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. 

Το νόημα της Αντιγόνης σε 45 δευτερόλεπτα

 

Source: chrisblog.gr

Τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά, καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ Θεός, καὶ τὰ μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ, ὅπως μὴ καυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. (Α' Κορινθίους 1,27-29).

TOW @ conference edited

Θέατρο του Πολέμου Η Αντιγόνη στο Φέργκιουσον

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή μεταφέρεται στη σκηνή της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος.

από την πρωτοποριακή ομάδα Theater of War, τοποθετώντας τα διαχρονικά ερωτήματα και διλήμματα του έργου στη σημερινή πραγματικότητα.

Στην παράσταση Antigone in Ferguson, αρχαία τραγωδία και σύγχρονη πραγματικότητα αντιπαρατίθενται στο πλαίσιο ενός δυναμικού δημόσιου διαλόγου, σχετικά με την κρατική βία και τις διακρίσεις στη σημερινή εποχή. Στην Αντιγόνη, ο ομώνυμος χαρακτήρας δεν μπορούσε να θάψει τον νεκρό Πολυνείκη. Στο Ferguson των ΗΠΑ το 2014, ο Michael Brown, αφού πυροβολήθηκε από την αστυνομία, έμεινε να κείτεται νεκρός στο δρόμο επί ώρες.

Σε κάθε παράσταση, μια ομάδα καταξιωμένων ηθοποιών παρουσιάζει δραματοποιημένες απαγγελίες σκηνών της Αντιγόνης, ενώ τα χορικά μέρη του αρχαίου έργου εκτελούνται από μια γκόσπελ (εκκλησιαστική) χορωδία αποτελούμενη από 12 τραγουδιστές από το St. Louis.

Η ομάδα Theater of War, πραγματοποιεί παραστάσεις που αναπτύσσονται γύρω από σημαντικά κοινωνικά ζητήματα και θέματα δημόσιας υγείας, μέσω της παρουσίασης δραματοποιημένων απαγγελιών και δημιουργικού ανοιχτού διαλόγου που προάγει τη συμπόνια, την εμπάθεια, την κατανόηση και τη θετική δράση.

Αξιοποιώντας το θέατρο ως θεμέλιο για την οικοδόμηση ενός κοινού λεξιλογίου, θεατρικός λόγος και πραγματικές μαρτυρίες συνδυάζονται, για να οδηγήσουν το κοινό, μέσα από μια διαδικασία περίτεχνης απελευθέρωσης της ατομικής έκφρασης, στην κάθαρση, αντίστοιχη με αυτή που βίωναν οι θεατές στις αρχαίες τραγωδίες. Όλες οι εκδηλώσεις έχουν ελεύθερη είσοδο και περιλαμβάνουν τη συμμετοχή πρωταγωνιστών του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης.

Αναγνωρίζοντας την πρωτοπορία αλλά και τη σημαντική κοινωνική επίδραση του έργου της ομάδας του Theater of War, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) υπήρξε αρωγός και ενεργός υποστηρικτής της ομάδας από το ξεκίνημά της και συνεχίζει, από το Μάρτιο του 2017, με αποκλειστική δωρεά για την υλοποίηση διετούς προγράμματος καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σε περισσότερες από 60 τοποθεσίες στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Υόρκης.

πηγή: https://www.snfnostos.org/2017/226/theatro-tou-polemou-i-antigoni-sto-fergkiouson/