Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Νάνος Βαλαωρίτης, Συνέντευξη: «Ας τελειώσει η ιστορία περί αγράμματου Ομήρου!»

«Ο Όμηρος ήταν μια επανάσταση για την εποχή του.
Συνέντευξη στην Ελπίδα Πασαμιχάλη στο  bookbar εδώ  
«Μέσα στη σημερινή εποχή της παρακμής, νοιώθω υπέρτατη ηδονή για το γεγονός ότι υπάρχουν διανοητές που επαναφέρουν το Ομηρικό ζήτημα.» Τη δήλωση αυτή έκανε κάποιος από τους ακροατές,  σε παρουσίαση του νέου έργου του Νάνου Βαλαωρίτη «Ο Όμηρος και το αλφάβητο». Έχω την εντύπωση ότι η λιτή αυτή διαπίστωση αποτυπώνει με τον πιο εύστοχο και συγκινητικό τρόπο την τεράστια σημασία της νέας μελέτης του Νάνου Βαλαωρίτη. Στο βιβλίο «Ο Όμηρος και το αλφάβητο» που εκδόθηκε από την  Ελληνοαμερικανική Ένωση, ο βραβευμένος με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας συγγραφέας και ποιητής προχωρά σε μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις σε σχέση με τα Ομηρικά Έπη: Αποδεικνύει την ύπαρξη θεματικής ακροφωνίας ανάμεσα στο γράμμα του τίτλου και στο περιεχόμενο κάθε ραψωδίας. Δηλαδή κάθε ραψωδία των Ομηρικών επών αποτελεί ύμνο για ένα γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου!
Ο Νάνος Βαλαωρίτης μιλά στο “Book Bar” για την επαναστατική αυτή ανακάλυψη και τις αλλαγές που επιφέρει στην αντίληψή μας για τα Ομηρικά Έπη και για τον ίδιο τον Όμηρο.
Ποιο ακριβώς είναι το θέμα του βιβλίου «Ο Όμηρος και το αλφάβητο» ;
Είναι η σχέση του αλφαβήτου στους τίτλους των ραψωδιών του Ομήρου και στα δύο έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, με το κείμενο. Από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα, θεωρούσαν ότι το αλφάβητο στους τίτλους, δεν είχε σχέση με το περιεχόμενο και ότι υπήρχε για τυπικούς λόγους και για το διαχωρισμό των κεφαλαίων. Όμως αυτό δεν είναι δυνατόν. Αν είχαν βάλει οι Αλεξανδρινοί το αλφάβητο σε ένα συνεχές ποίημα, δεν θα ήταν δυνατόν να πετύχουν τόσο καίρια τον διαχωρισμό των κεφαλαίων.
Εσείς παρατηρήσατε ότι υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στο γράμμα του τίτλου με το περιεχόμενο της ραψωδίας;
Ναι. Αυτό το ονομάζω θεματική ακροφωνία. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο γεγονός η ανακάλυψη. Υπάρχει ένα βιβλίο του Άγγλου ποιητή Robert Graves , για τα αλφάβητα των Κελτών. Οι  Κέλτες λοιπόν είχαν αλφαβητικά ποιήματα. Ο Graves τα μελετάει αυτά διεξοδικά σε ένα βιβλίο που λέγεται “The white Goddess” (Η λευκή Θεά). Πιστεύω ότι από εκεί μου ήλθε η ιδέα να εξετάσω, πώς παρέλειψε ο Graves δύο μεγάλα ελληνικά ποιήματα που έχουν τίτλους αλφαβητικούς και δεν  τα περιέλαβε στη μελέτη του για τα αλφαβητικά ποιήματα.
Πώς εξηγείτε την παράλειψη αυτή του Graves;
Διότι η επικρατέστερη άποψη ήταν ότι το αλφάβητο στον Όμηρο ήταν απλώς ένα αριθμητικό μνημονικό σύστημα, το οποίο δημιούργησαν οι Αλεξανδρινοί.
Πώς αρχίσατε να ερευνάτε το θέμα;
Άρχισα να ερευνώ, να δω αν οι λέξεις που αρχίζουν από Α δομούν την Ραψωδία Α’. Αν οι λέξεις που αρχίζουν από Β δομούν το θέμα της Ραψωδίας Β’  κ.ο.κ. Αμέσως, από τα τρία πρώτα κεφάλαια βρήκα ότι υπήρχε σχέση!
Αυτό ισχύει τόσο για την Ιλιάδα όσο και για την Οδύσσεια;
Ναι. Πρώτα ανακάλυψα ότι ισχύει στην Ιλιάδα.


«Στη ραψωδία Α’ το θέμα είναι η
Ατιμία που γίνεται στον Αχιλλέα»

Ποια είναι η αντιστοιχία ανάμεσα  στο γράμμα Α και στην  ραψωδία A της Ιλιάδας;
Το θέμα της είναι η Ατιμία που γίνεται στον Αχιλλέα και του παίρνουνε τη Βρισηίδα. Έχει ως βασικό θέμα την Αγορή που είναι η συγκέντρωση του στρατού και τις Αγορές των αρχηγών των Αχαιών. Το Α είναι πολύ συχνό γράμμα στην αρχή των ελληνικών λέξεων και υπάρχει μεγάλη δυνατότητα επιλογής:  Απόλλωνας, Αοιδός, Αοίδε Θεά, με το οποίο αρχίζει η Ιλιάδα. Επίσης εμφανίζεται ο Άδης,  οι Αργείοι, οι Ατρείδες, ο Αγαμέμνονας και κυρίως πρεσβεύει ο Απόλλωνας σε όλη τη ραψωδία. Επίσης  γίνεται αναφορά στους βασιλείς με τη λέξη Άναξ και στους θεούς και στους θνητούς. Άναξ Ανδρών ο Αγαμέμνων κλπ. Δεν υπάρχει πουθενά η λέξη Βασιλεύς.
Στη ραψωδία Β’;
Eδώ, ο Αγαμέμνων, δεν συγκαλεί Αγορή, αλλά Βουλή. Δηλαδή τους αρχηγούς. Επίσης οι αρχηγοί αναφέρονται ως Βασιλείς. Η επανάσταση του Θερσίτη γίνεται εναντίον των Βασιλέων, όχι των ανάκτων. Η Βουλή δεν είναι μόνο η συγκέντρωση των ανδρών αλλά και η Βουλή του Διός, το σχέδιο του Διός.
Στη Ραψωδία Γ;
Στη Ραψωδία Γ το θέμα είναι η Γυναίκα! Η μονομαχία για την Ελένη, η Αφροδίτη που παρεμβαίνει και ο ρόλος της γυναίκας γενικά. Είναι επίσης οι Γέροντες. Η Ελένη παρελαύνει μπροστά στους Γέροντες που την θαυμάζουν για την ομορφιά της και λένε ότι «Γι αυτήν άξιζε να πολεμήσουμε!» Από τις πιο γνωστές σκηνές της Ιλιάδας.
Γίνεται και στην Οδύσσεια αυτό;
Ναι. Στην αντίστοιχη ραψωδία, το θέμα είναι μόνο ο γέρων που είναι ο Νέστορας. Ο βασιλιάς που βασίλεψε γι τρείς γενιές. Και ο Τηλέμαχος όταν του μιλάει του απευθύνεται «Ω Γέρων», «Ω Γέρων» «Ω Γερίνιος» συνεχώς. Εδώ βλέπουμε τον παραλληλισμό των δύο ποιημάτων. Όπου η έμφαση είναι στου Γέρους στην Οδύσσεια και η Γυναίκα στην Ιλιάδα.


«Το Δ’ της Ιλιάδας είναι ο Δόλος.
Στο Ε’ εμφανίζεται το θέμα Έρως –Έρις»

Το Δ’  της Ιλιάδας σε τι αναφέρεται;
Το Δ’ είναι ο Δόλος! Ο Δόλος του Πάνδαρου. Οι Θεοί κανονίζουν να τοξεύσει ο Πάνδαρος με δόλο τον Μενέλαο κατά τη μονομαχία του με τον Πάρι, ενώ έχουν γίνει συνθήκες. Το θέμα είναι εδώ η Διάλυση των όρκων. «Όρκια Δηλήσαντο». Τη Διάλυση των όρκων με Δόλο μηχανεύονται οι Θεοί. Είναι επίσης οι Δηώσεις των πόλεων.
Η  Ραψωδία Ε’ με τι συνδέεται;
Εδώ κυριαρχεί η Ενυώ η Θεά της Μάχης, η οποία στροβιλίζεται και ο Άρης που είναι ο Θεός της ραψωδίας, λέγεται ‘Αρης ο Ενυάλιος. Δηλαδή ο Θεός της Ενυώς. Το Ε είναι η γενικευμένη μάχη. Το κύριο όπλο είναι τα Έγχεα, τα κοντάρια. Εδώ εμφανίζεται για πρώτη φορά στο τέλος η Έκτορας. Επίσης στο Ε της Ιλιάδας, εμφανίζεται το θέμα Έρως- Έρις! Όταν γίνεται μια μεγάλη μάχη στην οποία εμπλέκεται η Αφροδίτη, για να σώσει τον γιό της τον Αινεία.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο γράμμα να δοθεί αντιστοιχία;
Το Ωμέγα έχει πολύ λίγες λέξεις. Η λέξη Ωνος που σημαίνει αγορά, είναι τα λύτρα που καταβάλλονται από τον Πρίαμο για το πτώμα του Έκτορα. Εκεί τελειώνει και η Ιλιάδα. Ενώ στην Οδύσσεια, το Ω συνδέεται με τις ψυχές που πηγαίνουν πάνω από τον Ωκεανό. Εκεί ο ποιητής δυσκολεύεται να βρει πολλές λέξεις, αλλά αυτές που βρίσκει φτάνουν. Επίσης σημειώνει και την Ώρη που σημαίνει το τέλος, γιατί είναι το τέλος του ποιήματος. Γιατί το Ω δείχνει προς τη Δύση, στην ωρίμανση.


«Βλέπουμε ένα ποιητή, τον Όμηρο,
που φτιάχνει δύο μεγάλα ποιήματα
για να υμνήσει το Αλφάβητο»


Υπάρχουν ακροφωνίες στο ελληνικό αλφάβητο;
Στο ελληνικό αλφάβητο δεν υπάρχει ακροφωνία. Το ελληνικό αλφάβητο δεν είναι όπως το φοινικικό που υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στο γράμμα και στο όνομα που περιγράφει. Ο Όμηρος ήθελε να δώσει ένα υπόβαθρο πολιτιστικό, ιερό, μυθολογικό στο αλφάβητο. Γιατί όλα τα αλφάβητα στην Ανατολή ήταν ιερά. Βλέπουμε λοιπόν έναν ποιητή που φτιάχνει δύο μεγάλα ποιήματα για να υμνήσει το Αλφάβητο. Μα τέλος πάντων γιατί να μην αναγνωριστεί αυτό! Γιατί να μην του δώσει μία δόξα!


«Ο Πάτροκλος δεν κάνει τίποτα από το Ξ μέχρι το Π.
Περιμένει το Π για να βγει στη δράση!»

Πιστεύετε ότι ακροφωνία έχει επηρεάσει τη δομή και την αφήγηση στα Ομηρικά έπη;
Βεβαίως. Ο Όμηρος  αργοπορεί την αφήγηση για να συγχρονιστεί με τους αλφαβητικούς τίτλους. Για παράδειγμα οι μάχες στην Ιλιάδα αργοπορούν μέχρι να φτάσει στο Π που είναι ο Πάτροκλος ο ήρωας. Ο Πάτροκλος δεν κάνει τίποτα από το Ξ μέχρι το Π! Είναι τελείως αργόσχολος. Κάθεται στο πλοίο του Ευρίπυλου και δένει τις πληγές του. Περιμένει να έλθει το Π για να βγει στη δράση! Αυτό είναι φανερό ότι ο ποιητής έχει κανονίσει έτσι τα ποιήματα και την αφήγηση, ώστε τα αλφαβητικά θέματα να συγχρονίζονται μαζί της. Σε αρκετές περιπτώσεις η αφήγηση καθυστερεί πολύ. Γίνονται επεισόδια που μοιάζουν με παρεμβολές, με παρεκβάσεις και αρκετοί απορούν. Γιατί γίνεται αυτό; Αυτό έχει γίνει μεγάλο πρόβλημα για τους Ομηριστές. Έχουν διατυπώσει διάφορες θεωρίες για να το εξηγήσουν.
Η θεματική ακροφωνία υπάρχει και σε άλλα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας;
Ναι. Υπάρχει σίγουρα στα κελτικά έπη.


«Μετά από αυτό τελειώνει η ιστορία
περί …αγράμματου Ομήρου»


Η άποψη που έχουμε για τον Όμηρο σήμερα, αλλάζει μέσα από τη μελέτη σας για την ύπαρξη ακροφωνίας στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια;
Νομίζω ότι ναι. Διότι ακόμα επικρατεί η ιδέα ότι ο Όμηρος ήταν αγράμματος. Δεν είναι δυνατόν ένας αγράμματος ποιητής να έχει συνθέσει αυτά τα δύο ποιήματα, με τον πολύπλοκο τρόπο τον οποίο περιγράφω. Έπρεπε να ξέρει τέλεια τη γλώσσα και να ξέρει και τη γραφή. Σίγουρα είχε πολλούς βοηθούς, γραφείς, τους Ομηρίδες. Ήταν πολλοί οι βάρδοι. Η συνεργασία θα ήταν σίγουρα μέσω των Ομηρίδων. Οι απόψεις που υπάρχουν ότι τα έπη τα έγραψε ο Όμηρος και εκείνες ότι τα έπη  έχουν συντεθεί από πολλούς, δεν είναι κατά ανάγκη αντιφατικές. Μπορεί να έχουν βοηθήσει οι Ομηρίδες στη γραφή, αλλά πάντα υπό την καθοδήγηση του Ομήρου. Ήταν ένα είδος σχολής. Νομίζω ότι μετά από αυτό τελειώνει η ιστορία περί αγράμματου Ομήρου.

«Ο Όμηρος ήταν μια επανάσταση για την εποχή του.
‘Ήταν βάρδος 9ου βαθμού»


Ποια είναι η δική σας εικόνα για τον Όμηρο;
Ο Όμηρος ήταν ο ίδιος μια επανάσταση στην εποχή του. Γιατί, μέχρι τότε, δεν είχε καταγραφεί τίποτα από ότι ξέρουμε. Στην καταγραφή αυτών των ποιημάτων βλέπουμε ότι οι Έλληνες για πρώτη φορά καταγράφουν τα έπη τους. Δεν το είχαν ξανακάνει.
Μπορούμε να πούμε ότι ο Όμηρος υπήρξε ένας αρχαίος… γλωσσοκεντρικός;
Ναι, φυσικά. Στους Κέλτες, ο βάρδος του 9ου βαθμού, έπρεπε να τα ξέρει όλα. Να ξέρει τη γραμματική, να ξέρει τη γλώσσα, τους μύθους, την τεχνική του στίχου, τη φιλοσοφία. Έπρεπε να τα ξέρει όλα.
Υπήρχε ιεραρχία στους βάρδους και στον ελλαδικό χώρο;
Βεβαίως. Ο Όμηρος ήταν βάρδος 9ου βαθμού. Ήξερε τα πάντα. Οι αρχαίοι τον θεωρούσαν δάσκαλο. Επομένως αφού βασίζεται στο αλφάβητο, βασίζεται και στη γλώσσα. Και δημιουργεί μια ειδική γλώσσα για το έπος. Η γλώσσα του έπους δεν μιλιέται πουθενά στις διαλέκτους. Είναι ιωνική διάλεκτος σε μείγμα με την αιολική. Δεν είναι διάλεκτος που μιλιέται. Είναι αρχαϊκή.
Πώς και δεν έγινε αντιληπτή αυτή η ύπαρξη ακροφωνίας  από τους μέχρι σήμερα ξένους φιλολόγους;
Οι κλασσικοί φιλόλογοι στην Αμερική σκέπτονται την καριέρα τους και δεν τολμούν να κάνουν καινοτομίες. Εδώ βρήκα συμμάχους. Βρήκα νέους φιλόλογους που έκαναν και την επιμέλεια. Οι Έλληνες αμέσως καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται. Παραδόξως όχι και οι δυτικοί. Διότι έχουν καταργήσει τα γράμματα στους τίτλους των ραψωδιών και βάζουν αριθμούς 1, 2.3….
Τελικά ο Όμηρος …υπήρξε;
Είναι φανερό ότι τα ομηρικά έπη έχουν γραφτεί από έναν άνθρωπο. Φαίνεται και από το ύφος. ‘Έχει ένα πάρα πολύ ευέλικτο και χαριτωμένο ύφος. Με χιούμορ, με άνεση. Το οποίο δεν το είχαν οι Κυκλικοί ποιητές. Η χαρακτηρολογία των πρόσωπων σε αυτά τα Κυκλικά έπη, δεν είναι τόσο αναπτυγμένη, από ότι ξέρουμε. Ενώ στον Όμηρο η χαρακτηρολογία είναι εκπληκτική. Δημιουργεί πρόσωπα. Δημιουργεί δραματικές καταστάσεις. Είναι μεγάλος ποιητής. Δεν μπορεί να τα κάνει αυτά ένας κοινός συλλέκτης.
Είναι από τις λίγες φορές που παρουσιάζεται μια πρωτογενής μελέτη για τον Όμηρο από Έλληνα διανοητή.  Πώς το εξηγείτε;
Οι Έλληνες δεν έχουν ξεφύγει από τα δυτικά πρότυπα. Υστερούμε γιατί είμαστε τυπολάτρες  και δεν προωθούμε τη δημιουργικότητα. Έχουμε ένα φόβο, ένα σύμπλεγμα, να μένουμε στον τύπο, για ασφάλεια. Δεν τολμάμε. Υπάρχει βέβαια πολύ μεγάλος αριθμός ξένων Ομηριστών. Πάμπολλοι Γερμανοί, Αμερικάνοι, Γάλλοι, Άγγλοι.  Αυτοί όλοι όμως είναι μια ομάδα ανθρώπων που συστηματικά μας αγνοούν. Δηλαδή εκτός από άτομα που τους ακολουθούν, αγνοούν την Ελλάδα ως τόπο, ως παράδοση. Δεν προτιμούν ποτέ τα δημοτικά τραγούδια σε σχέση με την ομηρική παράδοση.
Τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται η εθνική ταυτότητα από αρκετούς Έλληνες διανοουμένους. Πώς το βλέπετε;
Αμφισβητούμε την ίδια την ύπαρξή μας! Οι Έλληνες βέβαια μεταναστεύουν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η τάση για μετανάστευση είναι λόγω της στενότητας του χώρου και των εκάστοτε εχθρών. Ο χώρος αυτός έχει μια προϊστορία πάρα πολύ οδυνηρή και αυτό έχει επηρεάσει και το χαρακτήρα των νεοελλήνων. Δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Τετρακόσια πενήντα χρόνια κάτω από  τους Τούρκους, που μας έλεγαν ότι είμαστε ο Κανένας, ο Γκιαούρης. Αυτά δεν αφήνουν ίχνη; Και παρόλη τη μεγαλομανία μας να λέμε ότι καταγόμαστε από τους αρχαίους, δεν πείσαμε τον εαυτό μας για αυτό ποτέ.
info@bookbar.gr

INFO
Το βιβλίο «Ο Όμηρος και το αλφάβητο» του Νάνου Βαλαωρίτη έχει εκδοθεί από την Ελληνοαμερικανική Ένωση.
Θα παρουσιασθεί επίσημα στις 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, από την Ελληνοαμερικανική Ένωση, Μασσαλίας 22, τηλ. 210 3680900




Πηγή: Ομηρική Πολιτεία: Ομηρική Επανάσταση: «Ο Όμηρος ήταν μια επανάσταση για την εποχή του.




Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

What is a nation?




A nation is a large group of people with strong bonds of identity - an "imagined community," a tribe on a grand scale. The nation may have a claim to statehood or self-rule, but it does not necessarily enjoy a state of its own. National identity is typically based on shared culture, religion, history, language or ethnicity, though disputes arise as to who is truly a member of the national community or even whether the "nation" exists at all (do you have to speak French to be Québécois? are Wales and Tibet nations?). Nations seem so compelling, so "real," and so much a part of the political and cultural landscape, that people think they have lasted forever. In reality, they come into being and dissolve with changing historical circumstances - sometimes over a relatively short period of time, like Czechoslovakia and Yugoslavia. Why, then, does national identity give rise to such extremely strong feelings? And why would so many be ready to "die for the nation" in time of war? Because of migration, most modern states include within their borders diverse communities that challenge the idea of national homogeneity and give rise to the community of citizenship, rather than membership in the nation. In the age of global transportation and communication, new identities arise to challenge the "nation," but the pull of nationalism remains a powerful force to be reckoned with - and a glue that binds states together and helps many people (for better and for worse) make sense out of a confusing reality.

Source: Global Policy Forum

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

PROMAKHOS - Trailer1 (The Promakhos)



















Two Athenian attorneys pursue litigation for the return of the Parthenon
Marbles. As the bronze statue of Athena Promakhos used to stand guard
in front of the Parthenon, both must find the courage to stand in
defense of what they love.



ΑΘΗΝΑ ΠΡΟΜΑΧΟΣ
Την υπόθεση της επιστροφής των Γλυπτών του
Παρθενώνα πραγματεύεται η ταινία μυθοπλασίας «Πρόμαχος» των νέων Ελληνοαμερικανών σκηνοθετών Κόρτι και Τζον Βούρχη, της οποίας τον καμβά συνθέτουν η πραγματική ιστορία, μια δικαστική διαμάχη και ο έρωτας.
Η ταινία θα προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους από τις 27 Νοεμβρίου. Η επίσημη πρεμιέρα της θα γίνει στις 25 Νοεμβρίου. Με έμπνευση το άγαλμα της Αθηνάς Προμάχου, προστάτιδας του Παρθενώνα στην αρχαιότητα, η ταινία παρουσιάζει την ιστορία δύο Ελλήνων δικηγόρων στη δικαστική τους διαμάχη με το Βρετανικό Μουσείο σχετικά με την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Στην ταινία συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, οι
Τζιανκάρλο Τζιανίνι, Πολ Φρίμαν, Μάικλ Μπερν, Γιώργος Χωραφάς, Γιώργος
Βογιατζής, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Ειρήνη Κατσαρού, Κέλλυ Ελευθερίου,
Μιχάλης Ιατρόπουλος, Δημήτρης Καπετανάκης, Θοδωρής Κατσαφάδος, Γιάννης
Μόρτζος, Σπύρος Φωκάς, Παντελής Κοντογιάννης και Κασσάνδρα Βογιατζή
.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Science Shows Something Surprising About What Reading Poetry Does to Your Brain

Whether you grew up reading Where the Sidewalk Ends or you spend your morning commute mulling over Maya Angelou, poetry has probably played some part in your life outside of high school English.
Poetry can be uplifting, showcasing the beauty of nature. It can be be dark, painting the corners of the human psyche we all know but may not discuss. Powerful, light, confusing — emotionally, poetry can do a lot of things.
Researchers at the University of Exeter have found that there's science behind poetry's effect on the brain. We know about music's effect on the body, but these researchers looked specifically at the different responses the brain has to poetry and prose.
Here were the findings:

1. Poetry and music thrill you in the same way.

The researchers found that reading poetry stimulates the right hemisphere of the brain, which includes regions that also tend to respond to music. Incidentally, these regions can cause shivers down the spine, linking both music and poetry to reward and emotion.
It's not just about feelings, though: Other work has also shown that unfamiliar and complex words in Shakespeare's works help boost the brain.

2. Poetry stimulates areas of the brain linked to memory.

There's a "reading network" of brain areas that lights up whenever we interact with written material. In the Exeter study, 13 volunteers read an "extract from a heating installation manual, evocative passages from novels [and] easy and difficult sonnets, as well as their favorite poetry." Regions of the brain linked to memory showed more activity than the general reading network while reading poetry.
Lead researcher Adam Zeman wrote in an email to Mic, "This was true specifically for 'favorite poems' of which each participant chose one — so very much a function of deep familiarity (the participants were all English lecturers or similar, so poems mattered to them!)."

3. Poetry makes people self-reflect more.

Reading poetry helps us chill out and figure ourselves out. Researchers found that it stimulates the parts of the brain linked to our resting states, the posterior cingulate cortex and medial temporal lobes. Those are part of a network of brain regions that are active when someone is just sitting and relaxing, and have also been linked to introspection.
Zeman hopes further research will confirm this finding, since the participants in this study self-selected as poetry lovers. "I would regard this as a tentative finding, because, for example, it's possible that people found reading poetry less effortful, hence more restful ... so more work is needed to explore this finding," he said.
Poetry MFAs, you're in luck. You can finally put some science behind defending your academic pursuits.

Gabe Bergado, Arts.Mic

Χαλίλ Γκιμπράν, Ο προφήτης, (Για τα παιδιά)


Και μια γυναίκα που βαστούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε:
Μίλησε μας για τα παιδιά.
Και είπε ο προφήτης:
Τα παιδιά δεν είναι δικά σας παιδιά.
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της.

Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας αλλά δεν προέρχονται από εσάς
και παρότι είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας όχι όμως τις σκέψεις σας
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους όχι όμως την ψυχή τους.
Γιατί η ψυχή τους ζει στο σπίτι του αύριο
που εσείς δεν μπορείτε να το επισκεφτείτε ούτε καν στα όνειρά σας.
Μπορείτε να πασχίσετε να τους μοιάσετε
μην προσπαθείτε όμως να τα κάνετε να σας μοιάσουν.
Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει πίσω ούτε μένει στο χτες.
Είστε τα τόξα απ’ τα οποία τινάζονται σαν ζωντανές σαΐτες τα παιδιά σας.
Ο τοξότης βλέπει στόχο στη γραμμή του Απείρου
και σας λυγίζει με τη δύναμή Του ώστε οι σαΐτες Του
να φύγουν γοργά και να φτάσουν μακριά.
Δεχτείτε το λύγισμα σας στα χέρια Του με χαρά.
γιατί αυτός, όπως αγαπά τη σαΐτα που εκτοξεύεται
αγαπά και τόξο που είναι σταθερό

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Εποχές και Συγγραφείς - Οδυσσέας Ελύτης (Αρχείο ΕΡΤ)



Ο Νομπελίστας Έλληνας ποιητής ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ και το έργο του παρουσιάζονται στα πλαίσια της εκπομπής «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ». Οι καθηγητές Πανεπιστημίου και οι φιλόλογοι-κριτικοί μιλούν για το έργο του ποιητή, για την παρουσία του Νομπελίστα ποιητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ, για τις στιγμές της ζωής του που προσδιόρισαν τις επιλογές του και αντικατοπτρίζονται στα ποιήματά του. Γίνεται επίσης λόγος για τις τρεις εποχές του έργου του ποιητή ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ: «ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΚΡΑΤΙΑ» για τα πρώτα έργα του με έντονες τις επιδράσεις του Υπερρεαλισμού, «ΕΠΙΚΗ ΕΛΛΗΝΟΛΑΤΡΕΙΑ» μετά τη στράτευσή του στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, στο Αλβανικό Μέτωπο και «ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ» μετά την έκδοση του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» και τη βράβευσή του. Στη διάρκεια της εκπομπής παρουσιάζονται οι εκδόσεις των έργων του ποιητή με προμετωπίδες των ζωγράφων ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΡΑΛΗ, ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ και ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΙΑΡΑ. Φωτογραφικό υλικό με τον ποιητή και φίλμ αρχείου συμπληρώνουν την παρουσίαση και ενισχύουν τα επιχειρήματα των ομιλητών.

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Olympus Today - Ο Όλυμπος σήμερα!


Μια γρήγορη περιήγηση στο μυθικό βουνό μέσα από την κάμερα του Ιωάννη Μπεϊνά. Προβλήθηκε στο Grito Rock Festival 2013 (3-3-2013) και στο Ελληνογερμανικό φόρουμ για την Ορεινή Πεζοπορία (7-12-2013).

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Σαβίνα Γιαννάτου - Ομήρου Οδύσσεια - Άνδρα Μοι Έννεπε



ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾽ ὅ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
τῶν ἁμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν.
αὐτὰρ Ὀδυσσεύς,
ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρᾐσκοντα νοῆσαι
ἧς γαίης, θανέειν ἱμείρεται. οὐδέ νυ σοί περ
ἐντρέπεται φίλον ἦτορ, Ὀλύμπιε. οὔ νύ τ᾽ Ὀδυσσεὺς
Ἀργείων παρὰ νηυσὶ χαρίζετο ἱερὰ ῥέζων
Τροίῃ ἐν εὐρείῃ; τί νύ οἱ τόσον ὠδύσαο, Ζεῦ;



Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Επικές Μάχες

Εργασία μαθητριών του 38ου ΓΕΛ Αθήνας με θέμα τη σύνθεση σκηνών από
ταινίες σε ένα βίντεο με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση, που έγινε στα
πλαίσια του μαθήματος Ερευνητικές Εργασίες Β΄Λυκείου, σχολ. έτος 2012-2013.
Για να το δείτε, κάντε κλικ εδώ.

Η ελληνική τριήρης:





Η ναυμαχία της Σαλαμίνας: 

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

“One ought, every day at least, to hear a little song, read a good poem, see a fine picture, and, if it were possible, to speak a few reasonable words.”
~ Johann Wolfgang von Goethe




"Θα έπρεπε κάθε μέρα τουλάχιστον να ακούμε ένα τραγούδι, να διαβάζουμε ένα ποίημα, να βλέπουμε μια όμορφη εικόνα, κι αν υπάρχει η δυνατότητα, να λέμε μερικές συνετές κουβέντες".
~ Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε

   

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Η ασπίδα του Αχιλλέα- htttp://www.projethomere.com

Which classical character are you?


The many and varied characters of classical mythology played such a large role in the cultural identity of Ancient Greece and Rome that tales of their exploits have endured and have been incorporated into literature and language worldwide. The names of the characters themselves are often listed in dictionaries and are frequently associated with particular character traits or certain predicaments. Herculean, for example, can be used to describe a feat of great difficulty comparable to The Twelve Labours, but can also portray the great physical strength of an individual. A beautiful woman can be a modern-day Helen of Troy, which, though an enviable attribute, could be described as your Achilles’ heel when it sparks a war!
To celebrate the publication of the new edition of The Oxford Classical Dictionary we’re giving you the chance to discover how you would fit into this fascinating world of ancient myth and legend.
Divine or mortal? Good or evil? Hero or zero? Find out which classical character you are with our interactive quiz… Click here to play.

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Depression, Addiction, and Aikido: Contemplating the Death of Robin Williams by Jack Elias

English Text Follows
Την πρώτη ημέρα των μαθημάτων λέω το εξής στην τάξη μου:
"Μην σας απασχολεί το να περάσετε τα μαθήματα. Κάντε το καλύτερο ώστε να αποσυνδεθείτε από την εμπειρία που είχατε ως παιδιά για το σχολείο, όπου αυτό που κυριαρχούσε ήταν η πίεση από τους συνομηλίκους και ο τρόμος μήπως κάνετε κάποιο λάθος".
"Θα περάσετε το μάθημα κάνοντας το ίδιο πράγμα που σας επιτρέπει να αισθάνεστε αυθεντική χαρά για τη ζωή σας - συνδεόμενοι με την σοφία που υπάρχει στην καρδιά σας και με το έλεος για όλα τα όντα". 
Like so many others last week, I was shocked and saddened, and also drawn into deep contemplation, on hearing that the beloved actor, comedian and social activist, Robin Williams, had taken his own life. As a hypnotherapist who has worked with many people suffering from depression, it reminded me of a shocking, and critical, teaching that I received many years ago, that has stayed close to my heart ever since.
I had been doing Transpersonal Hypnotherapy certification trainings for about a year when I met a group of Aikido enthusiasts who were interested in my work. I was a longtime Zen Buddhist practitioner and felt a strong affinity for the philosophy of Aikido and for its founder Morihei Ueshiba.
One day I was visiting the dojo where a few of my students were practicing Aikido. While waiting for my students to finish their practice session, I picked up a small Aikido publication.
My eyes fell on a letter to the editor in which the writer praised the great qualities of a dear friend and fellow Aikido practitioner. He described a truly wonderful man who was a master chef, an accomplished horse trainer, a Black Belt Aikido master, a master carpenter and homebuilder, and a longtime meditation student who radiated tremendous warmth and calm. He said, “There was no one who did not like him.”
And then he added, “I am talking about my friend in the past tense because on Aril 10th, he died by his own steady hand.” How could someone who had accomplished so much, who was so loved by others, commit suicide?
The title of his Letter to the Editor was “Aikido is not enough.” He went on to share that balance and self-love are crucial on the path – that these qualities cannot be replaced by any degree of excellence in any kind of endeavor. The love of others cannot make up for a lack of loving kindness and compassion for oneself.
Since 1990 I have opened the first day of every Finding True Magic certification training by reading this letter to my students.
On the first day of the course, students are typically excited to learn, but also fearful about not being good enough. My purpose is to impress upon them that the central point of the course is to love yourself and to use the techniques they will be learning, to help others love themselves.

Perfection is completely beside the point.

So here’s what I tell them on the first day of class:
“Do not worry about passing. Do your best to disconnect from your childhood experience of school where peer pressure and the terror of making mistakes reigned for so many.”
“You will pass this course by doing the same thing that allows you to feel genuine enjoyment of your life — by connecting with your heartfelt wisdom and compassion for all beings.
“And of course, ‘all beings’ naturally includes yourself.
This view of compassion and love for oneself and others is a core aspect of the transpersonal approach that informs my courses and trainings. {LINK TO:  http://findingtruemagic.com/training-institute-for-therapeutic-learning/ }

Woman-facing-sunset-goldenThe secret trap on the road to “mastery”

Many people hope to accomplish fantastic goals by using hypnosis to master their minds. And this is entirely possible. But it can be a golden path to destruction if you’re secretly hoping to leave behind any part of yourself out of a sense that it is somehow “flawed” or “not good enough.” You can’t enjoy your success if you throw out self love.
Many bright stars have taken their lives in the years since I first read that letter. These are often people whom we think “should” have been content – people who seemed to have it all. This week one of the world’s favorite entertainers made the same choice as the Aikido practitioner described in the letter.
Robin Williams had a lion’s share of talent and artistic mastery, as well as a huge heart of compassion . . . for others. One of the main things people shared about Robin Williams, beyond his work ethic, his outrageous lightning fast humor, and his generosity in supporting dozens of charities, was that he had the rare ability, when he was relating to you, to make you feel as though you were the most important person in the world.
There was no one who did not like him.
So why wasn’t that enough to make him want to stick around?

The thought that makes depression and addiction seem immovable

Many of my clients have struggled with depression and addiction, and many of them say one thing that I also heard Robin Williams say in an  interview. He said that the alcoholism, the addiction, “isn’t connected to anything, and doesn’t come from anything. It’s just there waiting. It lays in wait for the time when you think, “I’m fine now. I’m OK. And then all of a sudden it’s not OK.
This viewpoint, while common, shuts ourselves out of the very real possibility of healing. It treats the condition as a thief that can pounce on us and steal our happiness, even – or especially — when things are going well for us. It treats our suffering as a “thing” that is more powerful than we are, as a monster that can victimize us, rather than as a mutable condition we can actively work with and change. It seems to me that those who accept this view are more likely to take their own lives. I worry about them.
On the flip side, whenever I’m working with deeply troubled client and they begin to glimpse the possibility of freedom from their depression and addiction, I feel encouraged. I see people choosing to accept this challenge, along with the pain involved in meeting it.
When I see this happening for someone who’s been acutely depressed, I know they’ve had a glimpse of self love. It only takes a glimpse for us to begin to insist on self-compassion. And when you’re intent on dissolving your despair, this is the most powerful protection there is.

Neuroscience-brain-diagram-blue-whiteHow do we know it’s possible to overcome depression and suicidal thinking?

We live at a time in which science has revealed to us that the brain is not a fixed or hardwired organ. In fact,  the brain has amazing generative powers — its neuroplasticity. {LINK: http://en.wikipedia.org/wiki/Neuroplasticity} Our brain is constantly reshaping itself and generating new connections, in this way increasing its own power to learn and adapt. This new science renews my view that nothing is absolutely intransigent – not depression, not addiction.
This doesn’t mean that people who suffer from depression or addiction are “to blame” for not overcoming their problem. What it does mean is that there is always the possibility of finding a way in, of nudging the brain to literally learn its way out of a problem that we once believed were hardwired into our gray matter.
Now is the time to let go of our preconceived notions about what is possible and what is “impossible.” It is a time to explore and experiment with humility. As a therapist, and even as a friend, it can be like walking a tightrope to get the right balance between empathy and offering possible guidance when we’re seeking to help someone else.

Helping others: What’s self love got to do with it?

Sometimes, especially if you have no deep suffering of your own that helps you to understand the road the other person is walking, it may be best simply to be present with an open heart, and to bear witness. If you do have a basis to offer some guidance, it is best to do so in a way that will not be received as criticism.
This is a common mistake people make when they try to apply the proposition, “We create our reality.” Applying this incorrectly, people diagnosed with cancer often end up thinking that having cancer means they have failed somehow and have made themselves sick.
I often contemplate how to be skillful in this way. How to refute the notion that something cannot be changed – “It’s just there waiting” without offending the person who believes this? Without harming their sense of self-worth? Without giving them the impression that you don’t care about their suffering?
Along with millions of others, I wish, powerlessly, that Robin Williams had not taken his own life.
But in the grief that follows, so many have risen to the occasion, to celebrate Robin’s gift for bringing comedy and laughter to millions, as well as his kindness and generosity to those in need.
And to acknowledge that those around us who are suffering with depression and addiction need more from us. They need our awareness of their struggle, our compassion for their pain, and our listening ears.
Until we experience genuine compassion for ourselves and our own struggles, we are powerless to be of any real help to others.
So, if you’re someone who believes in dedicating your efforts to improving life for “all beings,” make sure you’re including yourself in the big picture.

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

RSA Animate - Changing Education Paradigms





This RSA Animate was adapted from a talk given at the RSA by Sir Ken Robinson, world-renowned education and creativity expert and recipient of the RSA's Benjamin Franklin award.
Watch this lecture in full here: http://www.thersa.org/events/video/ar...

The RSA is a 258 year-old charity devoted to driving social progress and spreading world-changing ideas. 

Find out more about the RSA at http://www.thersa.org 
Join the RSA on Facebook at http://www.facebook.com/thersaorg

Ωρολόγιο Πρόγραμμα Μαθημάτων Γυμνασίου για το σχολικό έτος 2014-2015

Το ωρολόγιο πρόγραμμα των μαθημάτων των Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξεων του Ημερησίου Γυμνασίου καθορίζεται φέτος ως εξής και η ισχύς της παρούσης αρχίζει από  το  σχολικό  έτος  2013-2014 για την Α΄ τάξη Γυμνασίου, από το σχολικό έτος 2014-2015 για την Β΄ τάξη Γυμνασίου και από  το  σχολικό  έτος  2015-2016 για την Γ΄ τάξη Γυμνασίου:


ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ/ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ ΠΕΔΙΟ

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ/ΜΑΘΗΜΑ

ΤΑΞΕΙΣ
Α΄
Β΄
Γ'



Ελληνική Γλώσσα
και
Γραμματεία

Νεοελληνική Γλώσσα
και Γραμματεία 
Γλωσσική Διδασκαλία
2
2
2
Νεοελληνική Λογοτεχνία
2
2
2

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία
Αρχαία Ελληνική Γλώσσα
3
3
3
Αρχαία Ελληνικά Κείμενα από Μετάφραση
2
2
2
Μαθηματικά
Μαθηματικά
4
4
4


Φυσικές Επιστήμες
Φυσική
1
2
2
Χημεία
-
1
1
Βιολογία
2
1
1
Γεωγραφία
2
2
-
Σπουδές του Ανθρώπου και της Κοινωνίας
Ιστορία
2
2
2
Κοινωνική και πολιτική Αγωγή
-
-
2
Θρησκευτικά
2
2
2

Ξένες Γλώσσες
Αγγλικά
2
2
2
2η Ξένη Γλώσσα (Γαλλικά/Γερμανικά)
2
2
2
Τεχνολογία & Πληροφορική
Τεχνολογία
1
1
1
Πληροφορική
1
1
1

Πολιτισμός και Δραστηριότητες
Μουσική
1
1
1
Καλλιτεχνικά
1
1
1
Αθλητική Ζωή
Φυσική Αγωγή
2
2
2
Οικιακή Οικονομία
Οικ. Οικονομία
2
1
-
Βιωματικές Δράσεις-Συνθετικές Δημιουργικές Εργασίες - Project
Τοπική Ιστορία
1
1
2
Περιβάλλον και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (Π.Ε.Α.Α)
Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός (Σ.Ε.Π.)
Φύση και Άσκηση
Πολιτισμός και Δραστηριότητες Τέχνης
Σχολική και Κοινωνική Ζωή (Σ.Κ.Ζ.)

ΣΥΝΟΛΟ ΩΡΩΝ
35
35
35