Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Μεικτή Ζώνη

Μεικτή Ζώνη του Κωστή Παπαγιώρτη

Κακοδημοκρατίες. Παρακολουθώντας το δημοκρατικό βίο να εξελίσσεται δυναμικά, υπόγεια, καταθλιπτικά σε μέγα φροντιστήριο αδικίας.

"Η δημοκρατία, επειδή γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά το κακό, είναι μανούλα στη διαίρεση. Την αδικία δεν τη φορτώνει σε μια κεντρική, αυταρχική εξουσία, απεναντίας έχει την κομψότητα να μοιράζει την ευθύνη σε όλους. Ο τρόπος; Με το ιδιοφυές τέχνασμα της ψήφου που ισούται ευθέως με συνενοχή. Ό,τι κάναμε, μαζί το κάναμε, όπως λέει και το άσμα. Κατά συνέπεια ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Ως εκ τούτου, ο δημοκρατικός βιος εξελίσσεται δυναμικά, υπόγεια, καταθλιπτικά σε μέγα φροντιστήριο αδικίας.

" ΕΝΩ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ πρέπει να αναγνωρίζω τον καλό εαυτό μου και να εμπνέομαι την επιθυμία να του μοιάσω, τα πράγματα ρέπουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο άλλος μου θυμίζει τα αποθέματα οργής και καταστροφικότητας που κεφαλοποιώ μέσα μου. Αντί για την παντομίμα της αρετής που αγγίζει άμεσα την καρδιά, με κάνει θεατή εχθροπραξιών σημαίνοντας μέσα μου συναγερμό. Τι "χαλάει" τους ανθρώπους; Ότι μονίμως βρίσκονται επί ξηρού ακμής. Ο άλλος υποσκάπτει τη θέση μου, μειώνει την υπόστασή μου, με μηδενίζει δωρίζοντάς μου το δημοκρατικό του λοίδορο χαμόγελο. Κι όλα τούτα επειδή η καθολική διαβούλευση και αντιπροσώπευση επινόησε τη μόνη δυνατή πολιτική λύση: όλοι ξεκινούν τύποις ισότιμοι και το μόνο που επιδιώκουν είναι η κατάφωρη αδικία και ανισότητα."

LIF0 04.02.2009, p. 22