Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Δύο Ποιήματα: Νίκος Λυγερός, Τάσος Λειβαδίτης

 
Μετά το θάνατο του παιδιού
Μετά το θάνατο του παιδιού
που ζούσε νεκρό τα βράδια
είδαμε όταν έπεσε
το εγκλωβισμένο πνεύμα
που απελευθερώθηκε
από τα δεσμά της κοινωνίας
για ν’ ανακαλύψει
αόρατες δομές
στα μαθηματικά
του εγκεφάλου
που δεν έσπασαν
με τις μάχες
και τους εφιάλτες,
έτσι γεννήθηκε
ο επόμενος άνθρωπος
για ν’ αγγίξει επιτέλους
την Ανθρωπότητά μας.
 
Νίκος Λυγερός

- . - 

Χρονοδιάγραμμα

Συχνά, θυμάμαι, οι μεγάλοι, όταν ήμουν παιδί, μιλούσαν για
το μέλλον μου. Αυτό γινόταν συνήθως στο τραπέζι. Αλλά εγώ
ούτε τους πρόσεχα, ακούγοντας ένα πουλί έξω στο δέντρο.
Ίσως γι΄ αυτό το μέλλον μου άργησε τόσο πολύ: ήταν τόσο
αναρίθμητα τα πουλιά και τα δέντρα.

Τάσος Λειβαδίτης

- . -


photo:orgismenoi.blog



Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

H Μαργαρίτα περνάει στην αντεπίθεση: αντιμετωπίζοντας την ανεργία, την κατάθλιψη και τη μιζέρια!

H κρίση γίνεται πηγή έμπνευσης και δημιουργικότητας. Αντί για αυτοκτονία, παραίτηση ή παθητικότητα υπάρχει κι άλλος δρόμος. Την έξοδο μας την δείχνουν οι νέοι. Η Μαργαρίτηα Γουργουρίνη μοιράζεται τις δικές της εμπειρίες και τον δικό της αγώνα για μια αξιοπρεπή ζωή ακόμα και κάτω από τις σκληρές συνθήκες που δοκιμάζεται σήμερα η Ελλάς αλλά κι όλος ο κόσμος.




(Μιλάει ένα κορίτσι 33 χρονών, μετά από 2 απολύσεις, μια παραίτηση, κάποια θαύματα, άπειρα βιογραφικά, πολλά interview και ένα μίνι start - up)
Υποθέτω - τι υποθέτω, σίγουρη είμαι - πως αν κάνεις μια ειλικρινή έρευνα στο διαδίκτυο θα βρεις πάμπολλα κείμενα απείρως αξιολογότερα από αυτό διαβάζεις αυτή τη στιγμή. Είναι εισαγωγή ενοχική το γνωρίζω αυτό, αλλά ακουμπά στο γεγονός πως πάντα μα πάντα απεχθανόμουν τα αποφθέγματα και τις διδαχές. Νομίζω πως μπορούν να τα κάνουν μονάχα οι πολύ σπουδαίοι, ή ο Ουμπέρτο Έκο.
Με την επίφαση λοιπόν αυτή - πως και καλά γλίτωσα την αυταρέσκεια - θα μοιραστώ την εμπειρία μου και θα σου πω τι έμαθα αυτά τα 2,5  χρόνια κρίσης και ενίοτε ανεργίας. Σκέφτομαι πως ίσως σε βοηθήσουν,
1. Είμαστε όλες οι επανειλημμένες, παταγώδεις, ίσως και λίγο ντροπιαστικές αποτυχίες μας. Σε καμία απο αυτές δεν έχουμε ξυπνήσει την επόμενη μέρα οι ίδιοι. Γίναμε άλλοι, γίναμε λίγοι, χωθήκαμε την ματαιότητα. Είσαι εκείνος που σηκώθηκε πάλι πάνω. Ή εκείνος που έβαλε την ταφόπλακα. Εσύ αποφασίζεις.
2. Ο μόνος τρόπος για να νικήσεις την ανεργία, είναι να εργάζεσαι συνέχεια. Σήκω το πρωί και κάνε οτιδήποτε. Βοήθα την μάνα σου να μαγειρέψει, φτιάξε τον κήπο, βοήθησε ένα φίλο που προσπαθεί, κάνε τα ψώνια στη γιαγιά, κάνε συνολάκια στο διαδίκτυο, φτιάξε κουλουράκια, επαναλαμβάνω, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Βοήθησε τον εαυτό σου να βρει σκοπό, να νιώσει υπερήφανος. Ακόμα και αν δεν ξέρεις πως θα πληρώσεις το ενοίκιο τον επόμενο μήνα. Μην ηττηθείς, κανείς δεν αγοράζει τον νικημένο. Στο λέω τόσο σκληρά.
3. Το μεγαλύτερο καρκίνωμα της Ελληνικής κοινωνίας, είναι μια τεράστια διπολική μάνα, που σε βυζαίνει μέχρι την βαθιά ενηλικίωση και μετά σε βαράει αηδιασμένη που δεν είσαι κουλ ανεξάρτητο Δανεζάκι.
4. Δεν είσαι μοναδικός, απίθανος, ανεπανάληπτος. Θα στο πω καλύτερα - είμαστε ένα κακκαδάκι στο τεράστιο πρόσωπο του σύμπαντος. Όμως είσαι τώρα, είσαι εδώ, νέος, κρίση - ξεκρίση. Αποφάσισε τι θα κάνεις με το κακκαδάκι σου.
5. Επειδή δεν είσαι μοναδικός, απίθανος, ανεπανάληπτος, κανείς δεν σου χρωστάει τίποτα. Κανένας αφεντικός, γκόμενος, μάνα, πατέρας, ξαδέλφι, φίλος. Σταμάτα να απαιτείς πράγματα γιατί έτσι. Σκέψου τι δίνεις, και αν το δίνεις φτηνά, μάλλον δεν είναι τόσο καλό. Αν όχι, πάλι δεν φταίει κανένας άλλος εκτός από εσένα.
6. Μεγαλώσαμε σε μια κουλτούρα που μας μπαμπάκιασε το μυαλό με αστείρευτες ιστορίες αγάπης όπου τελείωναν όταν το ζευγάρι έσμιγε τελικά, σε πλήρη συντονία. Κανείς δεν ασχολήθηκε με το μετά. Μάθαμε να κυνηγάμε λυσσαλέα το σμίξιμο της τέλειας συντονίας και είμαστε εντελώς ανέντοιμοι για την σκληρή δουλειά του μετέπειτα ασυντόνιστου. Η σκληρή δουλειά της αγάπης είναι η μόνη που σε βγάζει από το βούρκο. Είναι αυτή που σε φωτίζει μυστικά, σε στιγμές, εκεί που δεν το περιμένεις :)
7. Οι φίλοι, είναι η μεγαλύτερη σου περιουσία, το στίγμα των στιγμών. Κάνε φίλους που είναι καλύτεροι από σένα σε κάτι, που κοιτάζουν διαφορετικά, αλλά που γελάτε στα ίδια αστεία. Να τους δίνεις, να μην το σκέφτεσαι, να τους φροντίζεις, πολλές φορές και μυστικά για να μην το καταλαβαίνουν.
8. Μην κάνεις πράγματα για τσάμπα ή για πολύ μα πολύ λίγα λεφτά που απαιτούν τις ιδέες σου, την μόρφωση σου την πνευματικότητα σου και δεν σε εμπνέουν καν. Είναι άτιμες και ανθρωπορουφήχτρες. Είναι πιο τίμια η όποια χειρωνακτική δουλειά που σου δίνει σχεδόν τα ίδια λεφτά ( όχι βέβαια τίτλο) η οποία σου αφήνει το μυαλό να το χειριστείς για πάρτη σου, για να κάνει τα δικά του.
9. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να καταφέρεις. Αλήθεια. Η ζωή σε ξεπερνάει κάθε μέρα και στο αποδεικνύει περιπαιχτικά, συντονίσου στο λίκνισμα της και θα δεις πόσο δίκιο έχω.
10. Ο χρόνος είναι μια εφεύρεση εξαιρετικά αστεία. Στην ουσία δεν υπάρχει. Μην τον φοβάσαι, βούτα και κολύμπα.
11. Είσαι πολύ όμορφος. Κανένας άσχημος δεν θα διάβαζε το κείμενο αυτό.
Καλή τύχη 
Η Μαργαρίτα Γουργουρίνη παραμένει χαριτωμένα άνεργη, εξαιρετικά ενεργή και πολύ υπερήφανη για το project της, wearthistoday.com.
 πηγή: news247.gr

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Αφιέρωμα στην Κατερίνα Γώγου

"Είμα ελεύθερη ελεύθερη ελεύθερη ελεύθερη
κι όταν έρθει καιρός
που θα κρέμεται στο τσιγγέλι
το πετσί μου σαν τομάρι
απ' τους κρατικούς εκδορείς και τη λογοκρισία
η φαντασία μου θα τρέχει... τρέχει... τρέχει
είμαι φευγάτη από τώρα τρέχει.... γειααααα"
Κατερίνα Γώγου


Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

3 Χ 111 Τρίστιχα του Γιάννη Ρίτσου

Σειρά Πρώτη. 
108. Στο διάφανο φτερό ενός εντόμου
μελέτησα τη γεωγραφία 
της τέχνης. 

Σειρά Δεύτερη.
43. Οι ποιητές, μετά το ποίημα,
(όπως, μετά την πυρκαγιά, οι πυροσβέστες)
βγάζουν τα κράνη τους. 

Σειρά Τρίτη.
89. Άδειο το σπίτι. Τα παράθυρα κλειστά. 
Γυμνή, παλλόμενη, απλωμένη στο κρεβάτι
η απουσία του σώματός σου. 

Κολάζ του Οδ.Ελύτη




Φως του Γιάννη Ρίτσου

photo:promote-greece.com


Ένα κλαδάκι μυγδαλιάς
μπρος στο παράθυρο,
ένα κλαδάκι μοναχά
σου κρύβει το μισό χωριό.

Ο έρωτας με την παλάμη του 
σου κρύβει όλο τον κόσμο. 

Μένει το φως μονάχα. 

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Mαθήτρια αφήνει άφωνο το κοινό Ελληνο-Γερμανικού συνεδρίου


Στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο Ελληνο-Γερμανικό συνέδριο με τίτλο «Μνήμη πολιτισμού και συνεργασία Νεολαίας».
Κατά την διάρκεια της πρώτης μέρας, η Χριστίνα Λιόλιου, μαθήτρια από λύκειο της Παραμυθιάς, άφησε άφωνο το κοινό του συνεδρίου με μια εντυπωσιακή ομιλία, η οποία ανάγκασε ακόμα και τους Γερμανούς σύνεδρους να την χειροκροτήσουν.
Η ελληνογερμανική συνάντηση στην Παραμυθιά ασχολήθηκε με τη μνήμη πολιτισμού και τη συνεργασία νεολαίας. Το συνέδριο οργανώθηκε από τον δήμο Σουλίου σε συνεργασία με το Ίδρυμα Friedrich-Ebert, το γραφείο της ελληνογερμανικής συνεργασίας ( DGV στην Θεσσαλονίκη) , και το γερμανικό Γενικό Προξενείο στη Θεσσαλονίκη.
Ασχολήθηκε διεξοδικά με την ιστορική κληρονομιά και τον φυσικό πλούτο της περιοχής.

Για να δείτο το βίντεο, κάντε κλικ στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
Video clip/πηγή newsbomb.gr

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Μανόλης Αναγνωστάκης, Πέντε μικρά θέματα


Ι.
Μὲς στὴν κλειστὴ μοναξιά μου
Ἔσφιξα τὴ ζεστὴ παιδική σου ἄγνοια
Στὴν ἁγνὴ παρουσία σου καθρέφτισα τὴ χαμένη ψυχή μου.


Ἐμεῖς ἀγαπήσαμε. Ἐμεῖς
Προσευχόμαστε πάντοτε. Ἐμεῖς
Μοιραστήκαμε τὸ ψωμὶ καὶ τὸν κόπο μας


Κι ἐγὼ μέσα σὲ σένα καὶ σ᾿ ὅλους.


Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Εφτά Χαϊκού για τον Τζων Κέητζ του Γιώργου Μίχου

Ίχνη στην άμμο.
κάποιος που θα έφυγε
προς τον άνεμο

*
τρίλια στο σύρμα
ξαφνικό φτερούγισμα.
αγαπημένη;

*
άρχισε η ψύχρα.
όλα ψάχνουν για φωλιές...
έγω τίποτα

*
τι πριόνιζες.
το χρόνο που σε πήρε
νεκρό τζιτζίκι;

*

υγρό το ρόδο
κάηκε αφήνοντας
γεύση από φιλί

*
που'σαι φεγγάρι;
τόσο μόνος στο ποίημα
με ποιόν θα μιλώ

*
μην τ΄αγγίξεις, μη!
θα σου πέσει εν' άστρο
μέσα στο νερό






Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Καραθεοδωρής, Ο γίγαντας των Μαθηματικών




Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή: Ο Μεγάλος Έλληνας Μαθηματικός, Ο Δάσκαλος του Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Αφιέρωμα της εκπομπής «ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΥ» με τον Κώστα Χαρδαβέλλα στο ALTER στις 06/06/2010.

Συμμετέχουν:
Ε. Στυλιανίδης Βουλευτής Ροδόπης ΝΔ
Σ. Λιπορδέζης Μαθηματικός, Πρόεδρος «Μουσείου Καραθεοδωρή»
Ν. Λυγερός Μαθηματικός, Διευθυντής «Μουσείου Κραθεοδωρή»

«Στην τελευταία αποχαιρετιστήριά του συνέντευξή ο Αϊνστάιν είπε προς τους δημοσιογράφους "Δε μου κάνατε τη σημαντικότερη ερώτηση: Ποιος υπήρξε ο δάσκαλός μου όλα αυτά τα χρόνια. Δάσκαλός μου υπήρξε ο Έλληνας διάσημος μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή"».
πηγή: stylianidis


Warriors of the heart


by Steven Pressfield
The hardest thing in the world is to be ourselves.
Who we are?Our family tells us, society tells us, laws and customs tell us. But what do we say? How do we get to that place of self-knowledge and conviction where we are able to state without doubt, fear or anger, "This is who I am, this is what I believe, this is how I intent to live my life"?
How do we find our true calling, our soul companions, our destiny?
In this task, our mightiest ally is the Warrior Ethos.
Directed inward, the Warrior Ethos grounds us, fortifies us and focuses our resolve.
As soldiers, we have been taught discipline. Now we teach ourselves self-discipline.
As fighting men and women, we have been motivated, commanded and validated by others. Now we school ourselves in self-motivation, self-command, self-validation.
The Warrior Archetype is not the be-all and end-all of life. It is only one identity, one stage on the path to maturity. But it is the greatest stage - and the most powerful. It is the foundation upon which all succeeding stages are laid.
Let us be, then, warriors of the heart, and enlist in our inner cause the virtues we have acquired through blood and sweat in the sphere of conflict - courage, patience, selfessness, loyalty, self-command, respect for elders, love of our comrades (and of the enemy), preserverance, cheerfulness in adversity and a sense of humor, however terse or dark.



Source: Steven Pressfield, Warrior Ethos