Οι ποιητικές φωνές της μικρής μας πόλης

Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ

Φως γλαυκό ιλαρό

Του Αλιάκμονα υγρό φως

Περιρρέον ή επιστέφον

Ιχθύων γραφές

Ποτάμιος πλούτος γύρωθε απ’ την πέτρα

Ένθα Σιάτιστα η δοξασμένη

Των Μακεδνών γη, η προς δυσμάς

Ούρια όπου πνέουν ζείδωρες

Οι αύρες

Κοσμά ιερομάρτυρος του Αιτωλού

Ιακώβου οσιομάρτυρος του εκ Καστοριάς

Γεωργίου νεομάρτυρος του εκ Τσουρχλίου

Και Σοφίας της δια Χριστόν σαλής

Παρά την Κλεισούρα.

Σιταροχώραφα

Με τα πρώτα χελιδόνια να σπαθίζουν τον αέρα

Της άνοιξης

Στις απότομες χαράδρες

Όπου τα παλιά ξαφνικά γεφύρια τοξωτά

Των παραποτάμων με το ευλύγιστο κελάρυσμα

Ένθα λευκά λεία βότσαλα

Ως σαρξ λευκανθισμένη εξ ύδατος

Όμβρου κατανύξεως, εκ τήκομαι τας φρένας.

Αρχοντικά της πόλης εκκλησιές με καλντερίμια

Βυθίζονται στο ξημέρωμα πασχαλινά

Μες στην πορεία των προσευχών του όρθρου

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς

Απ’ τα νεκροταφεία των επί της ερώτων. Αμήν!
Σιάτιστα 30-3-2001, Αρχιμαδρίτης Ευφραίμ Τριανταφυλλόπουλος