Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο,
ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός
στον ήλιο του το μάτι._
_Να ιδώ την πρώτη του ματιά
και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του
γύρω στο μέτωπό του._
_Να λάμψω από τη λάμψη του
κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή
να γίνω λουλουδάκι._
_Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ
από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του
των Μάγων η λατρεία._
_Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο
ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός
στον ήλιο του το μάτι_
_~*~ Κωστής Παλαμάς ~*~_
