του Νίκου Γκόβα από την ιστοσελίδα του 3ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων
ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
Η δραματοποίηση είναι άριστη εκπαιδευτική τεχνική στη διδασκαλία. Οι μαθητές αφομοιώνουν καλύτερα το νέο μάθημα διότι συμμετέχουν βιωματικά στη δραματοποίηση. Δεν είναι υποχρεωτικό κάθε μαθητής να μάθει το ρόλο του απ’ έξω. Αρκεί να τον διαβάσει μια δυο φορές και να τον αποδώσει όσο μπορεί καλύτερα. Η κάθε δραματοποίηση επιδιώκεται να μην είναι μεγάλη σε όγκο ή με πολύπλοκους και μεγάλους ρόλους ώστε να είναι πρακτικά εφαρμόσιμη μέσα στη διδασκαλία χωρίς να τρώει πολύ χρόνο. Ακόμη, μπορεί μ’ ένα μικρό δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο να ηχογραφηθεί και να υπάρχει σαν αρχείο στις δραστηριότητες της τάξης ή να δοθεί στα παιδιά με κάποιο CD κλπ.
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
Νίκος Γκόβας
Από το βιβλίο: Γκόβας , Ν. (2001) «Για ένα νεανικό δημιουργικό θέατρο: ασκήσεις – παιχνίδια – τεχνικές για εκπαιδευτικούς, εμψυχωτές νεανικών ομάδων». Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Άλλες ασκήσεις και δραστηριότητες στην ιστοσελίδα www.TheatroEdu.gr (κλικ στο Χρήσιμο Υλικό) δωρεάν
Ο σχεδιασμός μιας σειράς μαθημάτων
• Κάθε μάθημα ή σειρά μαθημάτων σχεδιάζεται ανάλογα με την ηλικία, το διαθέσιμο χρόνο και το επίπεδο των μελών της ομάδας και καλό είναι να έχει τα στοιχεία: α) της δημιουργίας, (κάτι δημιουργείται, ατομικά ή σε ομάδες), β) της παρουσίασης (η δημιουργία παρουσιάζεται στην ομάδα), γ) της ανταπόκρισης (η παρουσίαση σχολιάζεται, ανατροφοδοτείται και ξαναδουλεύεται).
Τα παραπάνω δίνουν την ευκαιρία στην ομάδα να δουλέψει πάνω στο «επιμέρους» και να μην βιαστεί να οδηγηθεί «στο συνολικό», δηλαδή στη «παράσταση» αφού μια μορφή παράστασης υπάρχει στο δεύτερο στάδιο.
• Ο εμψυχωτής μπορεί να συνδυάζει τις ασκήσεις, τα παιχνίδια και τις τεχνικές και να τις χρησιμοποιεί ανάλογα με το θέμα που μελετάει. Οποιοσδήποτε συνδυασμός στοιχείων υποκριτικής, σκηνοθεσίας, οργάνωσης ομάδας, συνενοχής, δημιουργικότη-τας, αντίληψης χώρου, φωτισμών κ.λ.π μπορεί να αποτελέσει τον κορμό μιας σειράς μαθημάτων. Βασικό εργαλείο είναι πάντα ο αυτοσχεδιασμός.
• Ένα σχέδιο μαθήματος, στο θεατρικό εργαστήρι ή στο σχολείο, μπορεί επίσης να περιλαμβάνει προσεκτική παρατήρηση και σχολιασμό σκηνών από θέατρο, κινηματογράφο ή βίντεο, διατύπωση ερωτήσεων και καταγραφή των ιδεών («ιδεοθύελλα») πάνω στο θέμα, χρήση «καρτών» (συναισθημάτων, τύπων, χώρων κ.λ.π), σκηνικών αντικειμένων (κύβοι, κουτιά, μπάλες, ξύλα ή καλάμια κ.λ.π), μουσικής και απλών κοστουμιών (μαντήλια, καπέλα, μάσκες κ.λ.π), δοκιμή πάνω στα κείμενα που η ομάδα μελετάει εστιάζοντας στο θέμα της ημέρας, εργασία σε μικρές ομάδες, παρουσίαση στην ομάδα και ανατροφοδότηση, αποφόρτιση και παιχνίδια για το κλείσιμο. Ερεθίσματα για τη δουλειά μπορεί να είναι προσωπικές φωτογραφίες και μικροαντικείμενα, αποσπάσματα από άρθρα ή ρεπορτάζ, λογοτεχνικά κείμενα, ιστορικά γεγονότα κ.ά.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο κάντε κλικ εδώ: 3ο Δημοτικο Σχολείο Μεγάρων
