Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019


Στη σημερινή βόλτα στον Κεραμεικό, στάθηκα και πάλι να δω το μνημείο του Δεξίλεω. Η πρωτότυπη επιτύμβια στήλη, βρίσκεται στεγασμένη στο μικρό αλλά πολύ ενδιαφέρον μουσείο του Κεραμεικού. Στη βάση του μνημείου του μνημονεύεται επιγραμματικά ο πρόωρα χαμένος νέος:
«Ο Δεξίλεως, γιος του Λυσανία από τον Θορικό,
γεννήθηκε όταν ήταν άρχοντας ο Τείσανδρος.
Πέθανε στην Κόρινθο όταν ήταν άρχοντας ο Ευβουλίδης.
Ένας από τους 5 ιππείς.»

Η μούσα ενέπνευσε τον εθνικό ποιητή Κωστή Παλαμά να γράψει το εκτενές ποίημα «Οι τάφοι του Κεραμεικού». Μια από τις πέντε ενότητες του ποιήματος είναι αφιερωμένη στον νεκρό. Να λίγοι από τους συγκινητικούς στίχους:
«…Εμέ Δεξίλεο με λεν, παιδί είμαι της Αθήνας,
πολέμησα και νίκησα κι εγώ για την πατρίδα.
Σε λίγο ὁ θάνατος ορμάει κι αλύπητα κ᾿ εμένα
με παίρνει από την γην αυτή, με φέρνει σ᾿ άλλον κόσμο.
Δε μ᾿ έριξε στα Τάρταρα, δε μ᾿ άφησε στον Άδη,
μακαρισμένο, αθάνατο, μ᾿ ανάστησε για πάντα
στα μαρμαρένια Ηλύσια, στα Ηλύσια της Τέχνης.
Ο κόσμος φεύγει, αλλάζει η γη, περνούν λαοί και κόσμοι
και πέφτουν και μαραίνονται σα φθινοπώρου φύλλα.
Κι εγώ εδώ πέρα ασάλευτος κι αμάραντος προβάλλω
και της πατρίδας τον εχθρό στα πόδια μου τον έχω.
Ω χάρη, ω νίκη της ζωής, ανήκουστη ευτυχία,
στα μαρμαρένια Ηλύσια, στα Ηλύσια της Τέχνης!»