Τρίτη 6 Απριλίου 2021

Λίνα Νικολακοπούλου, Μαμά γερνάω (Τράπεζα Θεμάτων)

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΤΑ ΦΥΛΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Κείμενο
Το «Μαμά γερνάω» γράφτηκε από τη Λίνα Νικολακοπούλου το 1988. Σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη κυκλοφόρησε στον ομώνυμο δίσκο τραγουδιών που ερμήνευσε η Τάνια Τσανακλίδου.

Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω

τα βάζω στη σακούλα και σ’ τα φέρνω.

Ρωτάς για την καριέρα μου

τη νύχτα και τη μέρα μου

κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα κόλα

για να `ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.

Κι ανοίγω το ψυγείο σου,

το «έλα» και το «αντίο» σου

ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ’ όλα.

Μαμά, πεινάω

μαμά, φοβάμαι

μαμά, γερνάω, μαμά.

Και τρέμω να `μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:

ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα

να ξέρεις πως σου τα `χω φυλαγμένα.

Και τέλειωσα με άριστα

αλλά δεν έχω ευχάριστα,

όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.



Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες

τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.

Και κοίτα, ένα μυστήριο

του κόσμου το κριτήριο

πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.


ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

Όπως δήλωσε και η ίδια η στιχουργός σε συνέντευξή της1:

“Έχω δει ανθρώπους να κλαίνε με το «Μαμά γερνάω», όπως και με το «Βλέφαρό μου» του Κυπουργού με τον Αηδονίδη. Μεγάλοι άντρες και γυναίκες παθαίνουν το ίδιο... Ευτυχώς υπάρχει ένα αγκάθι μέσα μας που ένα τραγούδι μπορεί να σ' το βγάλει. Εκείνη την ώρα το κλάμα γίνεται κάθαρση, θεραπεία, γιατί πονάει κάτι που κρύβαμε ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε ή να αντέξουμε…. αν σκεφτεί κανείς ότι έγραψα το «Μαμά γερνάω» το 1988, ουσιαστικά από εκείνη τη δεκαετία ήταν σαν να ετοίμαζα τον εαυτό μου για την απώλεια των πιο δικών μου ανθρώπων. Ουσιαστικά, επίσης, περνούσα στην ενηλικίωση και στην ευθύνη του προχωρήματος στη ζωή. Πολλοί απορούσαν πώς έγραψα αυτούς τους στίχους τόσο νέα”.

Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το “Μαμά γερνάω” σκιαγραφεί μια πορεία προς την ενηλικίωση και μια προσπάθεια διαφυγής από τον κοινωνικό κομφορμισμό;




ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ....

ΘΕΜΑ 3. Ερμηνεία και παραγωγή λόγου (150 - 200 λέξεις)

Αν το ποιητικό υποκείμενο έγραφε σε ημερολόγιο τις σκέψεις του τι, κατά τη γνώμη σου, θα σημείωνε σε αυτό;