Μεζεδάκια πριν από την κάλπη
Τελευταία μεζεδάκια σήμερα πριν από την κάλπη, μοιραία θα εστιαστούμε κυρίως στην προεκλογική κίνηση των τελευταίων ημερών -αλλά όχι μόνο. Να σημειώσω πάντως ότι το χτεσινό πρωτοσέλιδο της Financial Times Deutschland, που αρχικά είχα σκεφτεί να το κρατήσω για τα σημερινά μεζεδάκια, τελικά αποφάσισα να του αφιερώσω ολόκληρο άρθρο, γιατί, εδώ που τα λέμε, άξιζε για κυρίως πιάτο, αν μη τι άλλο επειδή είχε και το μεταφραστικό λαθάκι στον τίτλο.
Ένα άλλο θέμα που θα μπορούσε, από τη δική μου σκοπιά, να προαχθεί σε κανονικό άρθρο, αλλά τελικά φιλοξενείται στα μεζεδάκια, και μ’ αυτό θ’ αρχίσουμε, είναι τα “κολομπαρίστικα” της Ντόρας Μπακογιάννη. Εννοώ την εκ πρώτης όψεως απίστευτη φράση που ξεστόμισε σε τηλεοπτική συζήτηση, και όχι μόνο μία φορά, ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λένε λίγο “κολομπαρίστικα” τη θέση του κόμματος για την καταγγελία του μνημονίου ή ότι έχουν “κολομπαρέψει” τη θέση τους. Το μυαλό όλων πήγε στον κολομπαρά, λέξη που δεν συνηθίζεται να ακούγεται στις προεκλογικές αντιπαραθέσεις, ο δε κολομπαράς γράφεται με όμικρον επειδή η σχέση του με τον κώλο είναι μόνο παρετυμολογική· παρόλο που ο Λαπαθιώτης σ’ ένα άσεμνο στιχούργημά του τον ετυμολογούσε “εκ του κώλος και παράς“, στην πραγματικότητα είναι δάνειο από το τουρκικό kulampara (και αυτό από τα περσικά).
Κάποιοι σκέφτηκαν ότι η κυρία Μπακογιάννη εννοούσε ότι ο Σύριζα έχει νοθέψει τις θέσεις του, δηλαδή χρησιμοποίησε το “κολομπαρίστικα” σαν ηπιότερο συνώνυμο του “πούστικα”, και σ’ αυτό συνηγορεί το ότι ζήτησε συγνώμη λέγοντας την επίμαχη λέξη. Προσωπικά τείνω να πιστέψω ότι ήθελε να χρησιμοποιήσει μια από τις λέξεις-κλισέ των φετινών εκλογών, την κωλοτούμπα, που αυτή το θέλει το ωμέγα γιατί πράγματι προέρχεται από τον κώλο, και το μπέρδεψε, και στην ίδια γνώμη έχει καταλήξει και το slang.gr, το οποίο, δείχνοντας ρεφλέξ Κερβέρογλου, έσπευσε να καταγράψει το νέο λήμμα. Είναι πάντως διασκεδαστικό πόσο κωμικοί γίνονται οι πολιτικοί παλαιάς κοπής όταν θέλουν να χρησιμοποιήσουν μια λέξη της αργκό· σ’ αυτές τις εξορμήσεις τους στη λαϊκή πλευρά του λεξιλογίου αισθάνονται το ίδιο αμήχανα όπως και στις εξερευνητικές επισκέψεις που κάνουν, κάθε προεκλογική περίοδο, στις υποβαθμισμένες γειτονιές, πολύ μακριά από τις πανάκριβες συνοικίες όπου κατοικούν.
Κάτι άλλο για το ίδιο επεισόδιο. Μετά το “κολομπαρίστικα”, ο Δ. Παπαδημούλης εξανέστη και η κ. Μπακογιάννη έσπευσε να ζητήσει συγνώμη, ρωτώντας τον, μεταξύ άλλων: Σας προσέβαλα; Τουλάχιστον σε δύο ιστοτόπους (εδώ ο ένας), αυτό το “προσέβαλα” γράφτηκε από παραδρομή προσέλαβα, ίσως επειδή τα μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη προκαλούν αυτόματα συνειρμούς με αυτό το ρήμα.
Για τους “παράνομους λαθρομετανάστες” έχω ξαναγράψει, αλλά, όπως μου λένε (δεν το άκουσα με τ’ αυτιά μου), τον πλεονασμό τον διέπραξε, από το βήμα του ομιλητή στη συγκέντρωση της πλ. Συντάγματος, και ο Αντώνης Σαμαράς.
Για να μη λέτε όμως ότι του Τσίπρα τα μαργαριτάρια τα περνάω στο ντούκου, να σημειώσω ότι στη διακαναλική είπε “προς ιδίον όφελος”, και βέβαια δεν εννοούσε “ιδίων” αλλά “ίδιον”. Είπε επίσης “παρεισφρύουν” (τέλος πάντων, δεν το είπε με ύψιλον, αλλά καταλαβαινόμαστε) ενώ το σωστό υποτίθεται πως είναι “παρεισφρέουν”, αλλά αυτό μάλλον ως ένδειξη ότι είναι φυσιολογικός άνθρωπος μετράει, όχι ως γλωσσικό λάθος. Και για να μη διαμαρτυρηθούν και από το ΚΚΕ, στη δική της διακαναλική η Αλέκα είπε ότι ο Τσίπρας “εφησύχασε βιομήχανους“. Αυτό εμένα με ξένισε, διότι εγώ το εφησυχάζω το ήξερα για αμετάβατο, και για μεταβατικό ήξερα το “καθησυχάζω” (άρα: ο Τσίπρας καθησύχασε τους βιομήχανους). Ωστόσο, βλέπω στο ΛΚΝ ότι σε μια στιγμή ολιγωρίας της άμυνας (που λέμε και στο ποδόσφαιρο) το εφησυχάζω έγινε και μεταβατικό με τη σημασία “κάνω κάποιον να εφησυχάσει”.
Το επόμενο λαθάκι δεν είναι και τόσο σοβαρό, αλλά όταν είσαι από τα επίχρυσα Μον Μπλαν της δημοσιογραφίας και όταν διορθώνεις τους πάντες πρέπει να φροντίζεις να αποφεύγεις τον νόμο του Μπούμερανγκ. Ο λόγος για τον Στέφανο Κασιμάτη, που με αρκετό δηλητήριο κορόιδεψε το γιορταστικό βιντεάκι που κυκλοφόρησε από την Κύπρο με την ευκαιρία της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ, αλλά από την πολλή ξινίλα μπερδεύτηκε και το όνομα της Κύπρου στα αγγλικά το έγραψε, δυο φορές, Cyprous αντί για Cyprus! Επιπλέον, ο τίτλος του επίμαχου τραγουδιού δεν είναι Welcome friends to Cyprous αλλά You are welcome friends to Cyprus!
Η σχιζολεξία της εβδομάδας σε τίτλο άρθρου του Μίμη Ανδρουλάκη: Ξεχάσαμε την άλφα-βήτα της πολιτικής! Την αλφαβήτα βεβαίως, η λέξη είναι μία και ενιαία, σε όλα τα λεξικά, και η παύλα περισσεύει, όπως βέβαια και ο τόνος στο άλφα.
Και κλείνω με κάτι άλλες εκλογές που γίνονται αύριο, αν και πρέπει να πούμε ότι οι δικές μας έχουν κλέψει την παράσταση από πλευράς σασπένς, κι έτσι γι’ αυτές δεν πολυμιλάει η Ευρώπη. Εννοώ τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, όπου έγινε ένα σκανδαλάκι όταν η νυν σύντροφος του Φρανσουά Ολάντ έγραψε στο τουίτερ ένα μήνυμα συμπαράστασης στον αντίπαλο της Σεγκολέν Ρουαγιάλ, της πρώην συντρόφου του Ολάντ, που αντιμετωπίζει έναν αντάρτη σοσιαλιστή και είναι πολύ πιθανό να μην εκλεγεί. Πρόσεξα το εξαιρετικά κακογραμμένο άρθρο του Βήματος, και απορώ αν ο τίτλος μπορούσε να γίνει χειρότερος: Το ”catfight” πρώην με νυν του Ολάντ πληγώνει τους Σοσιαλιστές. Καταρχάς, για να μη χρειαστεί να διαβάσουμε τρεις φορές τον τίτλο, έπρεπε να μπουν άρθρα: της πρώην με τη νυν. Κι έπειτα, αναρωτιέμαι, τόσο πασίγνωστο είναι αυτό το catfight που έπρεπε να μείνει αμετάφραστο; (Αν το θέλαμε, θα βάζαμε “το μαλλιοτράβηγμα” -αλλά το βρίσκω και άστοχο, αφού η Σεγκολέν δεν έκανε τίποτε ώστε να θεωρηθεί καβγάς· για τον καβγά χρειάζονται δύο).
Υπόψη ότι σήμερα, εκτός από όλες τις άλλες επέτειες (σικ βεβαίως) είναι και του οσίου Μνημονίου και τα γενέθλια του Γ. Α. Παπανδρέου. Άμα είναι το κισμέτι σου…
Source: Sarantakos
Τελευταία μεζεδάκια σήμερα πριν από την κάλπη, μοιραία θα εστιαστούμε κυρίως στην προεκλογική κίνηση των τελευταίων ημερών -αλλά όχι μόνο. Να σημειώσω πάντως ότι το χτεσινό πρωτοσέλιδο της Financial Times Deutschland, που αρχικά είχα σκεφτεί να το κρατήσω για τα σημερινά μεζεδάκια, τελικά αποφάσισα να του αφιερώσω ολόκληρο άρθρο, γιατί, εδώ που τα λέμε, άξιζε για κυρίως πιάτο, αν μη τι άλλο επειδή είχε και το μεταφραστικό λαθάκι στον τίτλο.
Ένα άλλο θέμα που θα μπορούσε, από τη δική μου σκοπιά, να προαχθεί σε κανονικό άρθρο, αλλά τελικά φιλοξενείται στα μεζεδάκια, και μ’ αυτό θ’ αρχίσουμε, είναι τα “κολομπαρίστικα” της Ντόρας Μπακογιάννη. Εννοώ την εκ πρώτης όψεως απίστευτη φράση που ξεστόμισε σε τηλεοπτική συζήτηση, και όχι μόνο μία φορά, ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λένε λίγο “κολομπαρίστικα” τη θέση του κόμματος για την καταγγελία του μνημονίου ή ότι έχουν “κολομπαρέψει” τη θέση τους. Το μυαλό όλων πήγε στον κολομπαρά, λέξη που δεν συνηθίζεται να ακούγεται στις προεκλογικές αντιπαραθέσεις, ο δε κολομπαράς γράφεται με όμικρον επειδή η σχέση του με τον κώλο είναι μόνο παρετυμολογική· παρόλο που ο Λαπαθιώτης σ’ ένα άσεμνο στιχούργημά του τον ετυμολογούσε “εκ του κώλος και παράς“, στην πραγματικότητα είναι δάνειο από το τουρκικό kulampara (και αυτό από τα περσικά).
Κάποιοι σκέφτηκαν ότι η κυρία Μπακογιάννη εννοούσε ότι ο Σύριζα έχει νοθέψει τις θέσεις του, δηλαδή χρησιμοποίησε το “κολομπαρίστικα” σαν ηπιότερο συνώνυμο του “πούστικα”, και σ’ αυτό συνηγορεί το ότι ζήτησε συγνώμη λέγοντας την επίμαχη λέξη. Προσωπικά τείνω να πιστέψω ότι ήθελε να χρησιμοποιήσει μια από τις λέξεις-κλισέ των φετινών εκλογών, την κωλοτούμπα, που αυτή το θέλει το ωμέγα γιατί πράγματι προέρχεται από τον κώλο, και το μπέρδεψε, και στην ίδια γνώμη έχει καταλήξει και το slang.gr, το οποίο, δείχνοντας ρεφλέξ Κερβέρογλου, έσπευσε να καταγράψει το νέο λήμμα. Είναι πάντως διασκεδαστικό πόσο κωμικοί γίνονται οι πολιτικοί παλαιάς κοπής όταν θέλουν να χρησιμοποιήσουν μια λέξη της αργκό· σ’ αυτές τις εξορμήσεις τους στη λαϊκή πλευρά του λεξιλογίου αισθάνονται το ίδιο αμήχανα όπως και στις εξερευνητικές επισκέψεις που κάνουν, κάθε προεκλογική περίοδο, στις υποβαθμισμένες γειτονιές, πολύ μακριά από τις πανάκριβες συνοικίες όπου κατοικούν.
Κάτι άλλο για το ίδιο επεισόδιο. Μετά το “κολομπαρίστικα”, ο Δ. Παπαδημούλης εξανέστη και η κ. Μπακογιάννη έσπευσε να ζητήσει συγνώμη, ρωτώντας τον, μεταξύ άλλων: Σας προσέβαλα; Τουλάχιστον σε δύο ιστοτόπους (εδώ ο ένας), αυτό το “προσέβαλα” γράφτηκε από παραδρομή προσέλαβα, ίσως επειδή τα μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη προκαλούν αυτόματα συνειρμούς με αυτό το ρήμα.
Για τους “παράνομους λαθρομετανάστες” έχω ξαναγράψει, αλλά, όπως μου λένε (δεν το άκουσα με τ’ αυτιά μου), τον πλεονασμό τον διέπραξε, από το βήμα του ομιλητή στη συγκέντρωση της πλ. Συντάγματος, και ο Αντώνης Σαμαράς.
Για να μη λέτε όμως ότι του Τσίπρα τα μαργαριτάρια τα περνάω στο ντούκου, να σημειώσω ότι στη διακαναλική είπε “προς ιδίον όφελος”, και βέβαια δεν εννοούσε “ιδίων” αλλά “ίδιον”. Είπε επίσης “παρεισφρύουν” (τέλος πάντων, δεν το είπε με ύψιλον, αλλά καταλαβαινόμαστε) ενώ το σωστό υποτίθεται πως είναι “παρεισφρέουν”, αλλά αυτό μάλλον ως ένδειξη ότι είναι φυσιολογικός άνθρωπος μετράει, όχι ως γλωσσικό λάθος. Και για να μη διαμαρτυρηθούν και από το ΚΚΕ, στη δική της διακαναλική η Αλέκα είπε ότι ο Τσίπρας “εφησύχασε βιομήχανους“. Αυτό εμένα με ξένισε, διότι εγώ το εφησυχάζω το ήξερα για αμετάβατο, και για μεταβατικό ήξερα το “καθησυχάζω” (άρα: ο Τσίπρας καθησύχασε τους βιομήχανους). Ωστόσο, βλέπω στο ΛΚΝ ότι σε μια στιγμή ολιγωρίας της άμυνας (που λέμε και στο ποδόσφαιρο) το εφησυχάζω έγινε και μεταβατικό με τη σημασία “κάνω κάποιον να εφησυχάσει”.
Το επόμενο λαθάκι δεν είναι και τόσο σοβαρό, αλλά όταν είσαι από τα επίχρυσα Μον Μπλαν της δημοσιογραφίας και όταν διορθώνεις τους πάντες πρέπει να φροντίζεις να αποφεύγεις τον νόμο του Μπούμερανγκ. Ο λόγος για τον Στέφανο Κασιμάτη, που με αρκετό δηλητήριο κορόιδεψε το γιορταστικό βιντεάκι που κυκλοφόρησε από την Κύπρο με την ευκαιρία της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ, αλλά από την πολλή ξινίλα μπερδεύτηκε και το όνομα της Κύπρου στα αγγλικά το έγραψε, δυο φορές, Cyprous αντί για Cyprus! Επιπλέον, ο τίτλος του επίμαχου τραγουδιού δεν είναι Welcome friends to Cyprous αλλά You are welcome friends to Cyprus!
Η σχιζολεξία της εβδομάδας σε τίτλο άρθρου του Μίμη Ανδρουλάκη: Ξεχάσαμε την άλφα-βήτα της πολιτικής! Την αλφαβήτα βεβαίως, η λέξη είναι μία και ενιαία, σε όλα τα λεξικά, και η παύλα περισσεύει, όπως βέβαια και ο τόνος στο άλφα.
Και κλείνω με κάτι άλλες εκλογές που γίνονται αύριο, αν και πρέπει να πούμε ότι οι δικές μας έχουν κλέψει την παράσταση από πλευράς σασπένς, κι έτσι γι’ αυτές δεν πολυμιλάει η Ευρώπη. Εννοώ τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, όπου έγινε ένα σκανδαλάκι όταν η νυν σύντροφος του Φρανσουά Ολάντ έγραψε στο τουίτερ ένα μήνυμα συμπαράστασης στον αντίπαλο της Σεγκολέν Ρουαγιάλ, της πρώην συντρόφου του Ολάντ, που αντιμετωπίζει έναν αντάρτη σοσιαλιστή και είναι πολύ πιθανό να μην εκλεγεί. Πρόσεξα το εξαιρετικά κακογραμμένο άρθρο του Βήματος, και απορώ αν ο τίτλος μπορούσε να γίνει χειρότερος: Το ”catfight” πρώην με νυν του Ολάντ πληγώνει τους Σοσιαλιστές. Καταρχάς, για να μη χρειαστεί να διαβάσουμε τρεις φορές τον τίτλο, έπρεπε να μπουν άρθρα: της πρώην με τη νυν. Κι έπειτα, αναρωτιέμαι, τόσο πασίγνωστο είναι αυτό το catfight που έπρεπε να μείνει αμετάφραστο; (Αν το θέλαμε, θα βάζαμε “το μαλλιοτράβηγμα” -αλλά το βρίσκω και άστοχο, αφού η Σεγκολέν δεν έκανε τίποτε ώστε να θεωρηθεί καβγάς· για τον καβγά χρειάζονται δύο).
Υπόψη ότι σήμερα, εκτός από όλες τις άλλες επέτειες (σικ βεβαίως) είναι και του οσίου Μνημονίου και τα γενέθλια του Γ. Α. Παπανδρέου. Άμα είναι το κισμέτι σου…
Source: Sarantakos
