A

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:…….……………………………

ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΤΑΞΗ: Α΄

ΤΜΗΜΑ:

ΗΜ/ΜΗΝΙΑ: 20/10/2006

Ι. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΣΩΣΤΟ ή ΛΑΘΟΣ

1. Μια βραχύχρονη συλλαβή όταν τονίζεται παίρνει πάντα περισπωμένη

ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ

2. Η περισπωμένη και η οξεία είναι πνεύματα.

ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ

3. Δασεία παίρνουν όλες οι λέξεις που αρχίζουν από ωμέγα (ω).

ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ

4. Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντα οξεία.

ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ

5. Μια μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη, αν η λήγουσα είναι μακρόχρονη.

ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ

ΙΙ. Να βάλετε τα σημεία του τονισμού (οξεία ή περισπωμένη) στις παρακάτω λέξεις:

Σπευδε, βραδεως, πλουτος, ουδεν, πρωτον, μεγιστον, τουτων, διδασκαλος, εποιουν, ελειτουργει

ΙΙΙ.. Να συνδυάσετε τις λέξεις της στήλης Α΄με τις κατάλληλες λέξεις της στήλης Β΄

Α΄	Β΄
Η λέξη πορίζωνται Η λέξη και Η φράση συν Θεω Η λέξη πόλεις Η λέξη αγαθός	Είναι επίθετο Είναι ουσιαστικό Είναι σύνδεσμος Είναι ρήμα Στερεότυπη φράση σε δοτική

ΘΕΜΑΤΑ

Ι. Οι λέξεις που είναι τυπωμένες στην παρένθεση να τοποθετηθούν στις προτάσεις στον κατάλληλο αριθμό και πτώση:

1. Καθέζεται(= κάθεται) ο θεός εν ............................ (θρόνος, δοτ. εν.).

2. Ούτος εκόσμησε το σκήπτρον τοις πάσι…………………... (μέταλλον).

3. Τη δ' υστεραία (= την άλλη μέρα) μακράν…………. (οδός) επορεύθημεν και επί ................................(ό ποταμός, αιτ. εν.) αφικόμεθα (= φθάσαμε).


ΙΙ. Σημειώστε δίπλα από κάθε αριθμό της πρώτης στήλης το γράμμα που του αντιστοιχεί από τη δεύτερη στήλη:

Α Β

1.............. τους ιατρούς α. αιτιατική ενικού

2........... τη φήφω β. γενική πληθυντικού

3........... των οδων γ. αιτιατική πληθυντικού

4........... τοις ποτηρίοις δ. δοτική ενικού

5........... τον οινον ε. δοτική πληθυντικού


ΙΙΙ. Να μεταφέρετε τα υπογραμμισμένα ουσιαστικά στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού:

α. Ο άναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω (= ας ρίξει).

ρ. Πείθομαι τοις νόμοις της πατρίδος.

γ. Εν τη όδω ειδον τους ιππέας.

δ. Η υπερβολή τοις άνθρώποις λύπην παρέχει.

ε. Η Δήλος ένδοξος ην τω ιερω.



IV. Ερωτήσεις τύπου σωστό - λάθος

1.Η κατάληξη –α στον πληθυντικό των ουδετέρων είναι μακρόχρονη.

Σ Λ

2. Η δίφθογγος οι, όταν βρίσκεται στο τέλος κλιτής λέξης είναι βραχύχρονη.

Σ Λ

3. Η γενική και η δοτική των ουσιαστικών της β’ κλίσης, όταν τονίζονται στη λήγουσα παίρνουν περισπωμένη.

Σ Λ

4. Τα προπαροξύτον ουσιαστικά της β΄κλίσης όταν τονίζονται στην προπαραλήγουσα και η λήγουσα είναι βραχύχρονη, δεν κατεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα.

Σ Λ



Στην αρχαία ελληνική γλώσσα η διάκριση των κλίσεων (πρώτης.δεύτερης, τρίτης) βασίζεται στις καταλήξεις.

Η δεύτερη κλίση έχει κατάληξη ονομαστικής ενικού, -ος για τα αρσενι­κά και θηλυκά και -ον για τα ουδέτερα: ό όρκος, ή άμπελος, το δώρον.

Η κατάληξη -α των ουδέτερων όλων γενικά των πτωτικών είναι πάντο­τε βραχύχρονη: τα δώρα, τα μήλα, τα γενναία, εκείνα κ.τ.λ.

Τα ονόματα αυτά κλίνονται σύμφωνα με τον πίνακα γραμματικής 5.